سایت چرخان: خودرو‌هایی که می‌توان در درون کاپوت آن‌ها، موتور‌هایی دوقلو که در کنار یکدیگر کار می‌کنند را مشاهده کرد، سابقه نسبتاً طولانی در صنعت خودروسازی جهان دارند. درواقع می‌توان این‌گونه گفت که تولیدکنندگان این‌گونه خودروها، می‌توانند اهداف خاص خود را دنبال کنند.

در خودرو‌های مسابقه‌ای، به‌جای قرار دادن یک قلب تپنده بزرگ‌تر و سنگین‌تر، می‌توان با قرار دادن دو موتور به‌صورت حرفه‌ای، بیشتر به اهداف سرعت و شتاب در خودرو، دست پیدا کرد. حتی در خودرو‌های آفرود نیز با قرار دادن دو موتور، می‌توان توزیع وزن بین قسمت جلویی و عقب خودرو را متعادل کرده و گشتاور موردنیاز خودرو را با استفاده از یک موتور اضافه، دو برابر کرد.

ازاین‌دست خودرو‌های جذابی که از دو قلب تپنده، زیر کاپوت خود استفاده کرده‌اند، چه از نوع دست‌ساز و چه پیشرفته‌تر آن‌ها، همیشه وجود داشته و دارند. با چرخان باشید تا با آن‌ها بیشتر آشنا شوید:

سیتروئن ۲CV صحرا

خودروی جذاب و البته نوستالژی ما ایرانی‌ها بانام ۲CV که در کشورمان بانام ژیان شناخته می‌شود، نیز در این فهرست ما جای گرفته است. درواقع، اواخر دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی، هنگامی‌که فرانسوی‌ها، به دنبال نفت در آفریقای شمالی، خانه صحرای بزرگ آفریقا بوده‌اند، از ۲CV استفاده کرده‌اند.

خودرویی که در کنار وزن سبک، استحکام بالا و سیستم تعلیق انعطاف‌پذیر برای سفر، ظاهر جذاب و خاصی را نیز در بین خودرو‌های دیگر آن زمان داشته است. درواقع می‌توان این‌گونه گفت که قرار داشتن یک موتور، درون ۲CV مدل صحرا، در صحرای بزرگ آفریقا می‌تواند دو برابر کشنده‌تر و خطرناک‌تر از قرار داشتن دو قلب تپنده درون آن باشد.

مرسدس بنز A۳۸ AMG

اولین نسل از خودرو‌های کلاس A مرسدس، ورود سختی را به جهان خودرویی داشته‌اند. هنگامی‌که یک مجله، مرسدس A کلاس تازه‌وارد را وارد آزمون خودرویی به نام تست گوزن (Moose Test) کرد، خبرنگار سوئدی آن مجله، در طول آزمون، خودرو را واژگون کرد. خبری که در بین رسانه‌های جهان، برای مرسدس یک فاجعه محسوب می‌شد.

اما AMG وارد میدان شد تا بتواند این موضوع را هرچه سریع‌تر حل‌وفصل کند. راهکار مهندسان AMG، پایین‌تر آوردن سطح A۳۸ و قرار دادن یک موتور دوم برای کاهش سطح عقب خودرو بود. البته دو برابر کردن تعداد موتور، به معنای دو برابر کردن قدرت خودرو نبوده، اما این کار توانست زمان شتاب گیری صفرتا ۹۶ کیلومتر بر ساعت آن را به ۵.۷ ثانیه و سرعت نهایی آن را نیز به ۲۳۰ کیلومتر بر ساعت برساند.AMG تنها ۴ یا ۵ نمونه اولیه از این خودرو ساخت و A۳۸، هیچ‌گاه وارد مرحله تولید نهایی نشد.

مینی توئینی

جان کوپر هیچ علاقه‌ای به ایده قرار دادن دو موتور درون اولین خودروی مینی نداشت؛ اما هنگامی‌که او سوار یکی از آن‌ها شد، از قدرت و گشتاور بی‌نظیر آن بسیار شگفت‌زده شده بود. پس تصمیم گرفت خودش یک نمونه از این مینی دوموتوره را بسازد. او یک موتور ۱۰۸۸ سی‌سی مسابقه‌ای باقدرت ۸۲ اسب بخار را در جلوی خودرو و یک موتور ۱۲۱۲ سی‌سی باقدرت ۹۶ اسب بخار را نیز در قسمت عقب خودرو قرارداد تا بتواند منجر به تولد خودروی مینی Twini شود.

اگرچه مینی توئینی، هیچ‌گاه وارد هیچ مسابقه خودرویی نشد، اما توانست موفقیت‌های زیادی درزمینهٔ تست‌های سرعت از خود به‌جا بگذارد. متأسفانه، نمونه اصلی این خودرو به دلیل حادثه‌ای که برای کوپر در سال ۱۹۶۵ پیش آمد و منجر به مرگ وی شد، به‌کلی از بین رفت.

ام تی ام TT بی موتو

در سال ۲۰۰۷، خودروی آلمانی آئودی TT، به دستان شرکت تیونینگ MTM برای عمل‌های جراحی که بتواند آن را به یک نمونه دیگر تبدیل کند افتاد. یک موتور تقویت‌شده ۱.۸ لیتری با سامانه توربوشارژ درجایی قرار گرفت که قبل از آن، صندلی‌های عقب در آنجا قرار داشتند.

موتور دومی که با ترکیب قدرت خود با موتور اول، درمجموع، ۳۷۰ اسب بخار قدرت را به راننده تحویل می‌دادند. این خودروی تقویت‌شده، در پاپنبرگ آلمان نیز ازنظر سرعت، تست شد و به‌سرعت ۳۹۲ کیلومتر بر ساعت رسید. سرعتی که هیچ‌گاه، آئودی TT معمولی نمی‌تواند به آن دست پیدا کند.

جیپ هوریکین (Hurricane)

طرح مفهومی هوریکین شرکت جیپ، در سال ۲۰۰۵ در موتورشو دیترویت آمریکا به نمایش درآمد. خودرویی که از دو موتور ۵.۷ لیتری ۸ سیلندر که هر یک ۳۳۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کردند، ساخته‌شده بود. یکی از قابلیت‌های جذاب این جیپ جذاب، غیرفعال سازی سیلندر‌ها بود که می‌توانست موتور را با ۴ و ۸ و یا ۱۲ سیلندر به‌جای ۱۶ سیلندر، راه‌اندازی و روشن کند.

یکی دیگر از قابلیت‌های منحصربه‌فرد این خودرو نیز، فرمان و سیستم تعلیق بی‌نظیر آن بود. فرمان این خودرو قابلیت چرخش ۳۶۰ درجه را به راننده خود می‌توانست ببخشد.

آلفارومئو بای موتور (Bimotor)

در اوایل دهه ۳۰ میلادی، شرکت آلفارومئو، در مسابقات سرعت به رقیبان خودباخته بود. برای همین در سال ۱۹۳۵، ایده جذاب قرار دادن دو قلب تپنده برای ماشین مسابقه‌ای این شرکت ایتالیایی به میان آمد. دو خودرو با این مشخصه ساخته شد و هردوی آن‌ها نیز در بحث سرعت، بی‌نظیر بودند.

یکی با موتور‌های ۲.۹ لیتری و دیگری با موتور‌های ۳.۲ لیتری که توانست رکورد سرعت ۳۳۴ کیلومتر بر ساعت را به دست بیاورد. مورد عجیب در مورد این خودرو نیز، این است که تمامی این قدرت زیاد، تنها از طریق چرخ‌های عقب، به جاده منتقل می‌شدند.

تایگر Z۱۰۰

صاحب این خودرو یعنی جیم دادلی، در سال ۲۰۰۱ قصد شکستن رکورد شتاب گیری اولیه را با این خودرو داشت. برای این کار نیز، او دو موتور متعلق به کاوازاکی ZX۹R را با سیستم‌های انتقال قدرت مجزا، درون این خودرو قرارداد.

نتیجه این تلاش نیز، طبق ادعای خودش زمان شتاب گیری صفرتا ۹۶ کیلومتربرساعتی ۲.۹ ثانیه شد. البته در یک تست غیررسمی نیز، تایگر Z۱۰۰ توانست در ۲.۸ ثانیه به این سرعت دست پیدا کند.