جامعه > آسیب‌ها – نامه سرگشاده 400 هنرمند، ورزشکار، حقوقدان، فعال اجتماعی و روزنامه‌نگار به مسئولان کشور درباره رسیدگی به کودکان بدسرپرست منتشر شد.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، 400 هنرمند، ورزشکار، روزنامه‌نگار، جامعه‌شناس، پزشک، حقوقدان، نویسنده و فعال اجتماعی از مسئولان ارشد کشور خواستند پاسدار حقوق کودکانی باشند که توسط اولیا و سرپرستان خود در شرایط سخت و دشواری قرار می‌گیرند؛ کودکانی که به‌اصطلاح رایج «بدسرپرست» خوانده می‌شوند و همواره در معرض خطر بزه دیدگی و بزهکاری قرار دارند. 

 امضاکنندگان این نامه که به پویش «بدسرپرست تنهاتر است» پیوسته اند با ابراز تأسف از وضعیت ناگوار بچه‌هایی که به خاطر عدم برخورداری از سرپرست صالح مورد بی‌عدالتی و ظلم قرار می‌گیرند، از رؤسای سه قوه خواستند نظارت بر وضعیت کودکان «بدسرپرست» را در دستور کار خود قرار دهند و با تصویب قوانین حمایتی دارای ضمانت اجرا در جهت رفع موانع تحقق همه‌جانبه حقوق کودکان این مرز و بوم برآیند. 

امضاکنندگان این نامه از مسئولان ارشد کشور خواسته‌اند اقدام اساسی و فوری پیگیری وضعیت کودکان «بدسرپرست»، نظارت جدی بر زندگی آن‌ها و تصویب قوانین حمایتی دارای ضمانت اجرا را در دستور کار خود قرار دهند و حامی کودکان و نگاهدار حقوقشان باشند.

پویش اهالی هنر و رسانه با شعار «بدسرپرست تنهاتر است» باهدف بهبود شرایط زندگی کودکان بی‌دفاع، توسط اهالی هنر و رسانه شکل‌گرفته است به همین منظور نامه‌ای خطاب به مسئولان ارشد نظام به نگارش درآمد که این نامه همزمان با سالروز شهادت بزرگ حامی کودکان بی‌پناه منتشر شد.

عزت اله انتظامی، مهناز افشار، پرویز پرستویی، فاطمه معتمدآریا، لیلا حاتمی، علی مصفا، حمید سوریان، مهدی طارمی، احسان روزبهانی، هدیه تهرانی، هانیه توسلی، کتایون ریاحی، آزیتا حاجیان، رویا تیموریان، مسعود رایگان، نیما رییسی، فلور نظری، نیوشا ضیغمی، حسین یاری، پیمان قاسم‌خانی، بهاره رهنما، پوران درخشنده، کیانوش عیاری، امیرحسین رستمی، مصطفی و محسن کیایی، رضا میرکریمی، آتیلا پسیانی، حبیب رضایی، شبنم قلی خانی، مریم نشیبا، لادن طباطبایی، ابوالحسن داودی و سیروس الوند  از جمله ورزشکاران و هنرمندانی هستند که این نامه را امضا کرده‌اند. نامه مذکور به امضای بیش از 400 نفر از ورزشکاران، هنرمندان، وکلا، روانشناسان، جامعه شناسان، فعالان اجتماعی و اصحاب رسانه رسیده است.   

متن کامل نامه به این شرح است:

به نام خداوند مهرآفرین

جناب آقای دکتر حسن روحانی ریاست محترم جمهوری اسلامی ایران

حضرت آیت الله آملی لاریجانی ریاست محترم قوه قضاییه

جناب آقای دکتر علی لاریجانی ریاست محترم مجلس شورای اسلامی

سلام

جامعه ایرانی را با فرهنگ، ادبیات نیکو، خردمندان و دلسوزانش می‌شناسند، جامعه‌ای که هیچ‌گاه در مقابل ستم، سکوت نکرده و هماره در مسیر اصلاح قدم برداشته است. در چنین جامعه‌ای خانواده نقش کلیدی و محوری دارد و سلامت جامعه در گرو سلامت آن است.

مأمن بی‌بدیل این خانواده سلامت، خانه‌ای است که در آن مهربانی موج می‌زند، عشق، جریان دارد و هیچ‌یک از اعضای آن قربانی بی‌عدالتی و جور نمی‌شوند.

پیامبر مهربانی‌ها (ص) «بد‌ترین خانه‌های مسلمانان را خانه‌هایی دانسته‌اند که در آن کودک معصوم و یتیمى باشد و با او بدى کنند و نیز بهترین خانه‌های مسلمانان را خانه‌ای می‌دانند که در آن کودک معصوم و یتیمى هست و به او نیکى می‌کنند.» بزرگ حامی کودکان بی‌پناه تاریخ نیز به پیروان خود هشدار داده‌اند: «درباره کودکان بی‌پناه از خدا بترسید. مبادا گرسنه بمانند و در جمع و جامعه شما تباه شوند.» اگر باور داریم ایران عزیز، خانه ماست نباید اجازه دهیم در این خانه پرمهر، کودک معصومی مورد ظلم و بی‌عدالتی قرار بگیرد.

حال‌آنکه همه می‌دانیم در این سرزمین، کودکانی آگاهانه یا نا‌آگاهانه توسط اولیا و سرپرستان خود در شرایط سخت و دشواری قرار می‌گیرند؛ کودکانی که به‌اصطلاح رایج «بدسرپرست» خوانده می‌شوند و همواره در معرض خطر بزه دیدگی و بزهکاری قرار دارند.

در قانون مربوط به کودکان و نوجوانان بی‌سرپرست و بدسرپرست (مصوبه دهم مهرماه سال ۹۲ مجلس شورای اسلامی) قانون‌گذار، برای نخستین بار «به سرپرستی سپردن» کودکان «بدسرپرست» را تجویز نموده است. لکن متاسفانه به خاطر عدم نظارت و رصد دائمی می‌بینیم که بسیاری از فرزندان معصوم توسط خانواده‌های گرفتار با فقر، بی‌سوادی و انواع آسیب‌های اجتماعی مورد آزار و استثمار قرار می‌گیرند و فعالان اجتماعی یا هرگز از چنین مواردی مطلع نمی‌شوند یا به فرض اطلاع، با سختگیری‌های بسیاری در احراز عدم صلاحیت والدین و سپردن این قبیل کودکان به خانواده‌های متقاضی فرزندخواندگی روبه‌رو هستند.

• کودک بدسرپرست یعنی کودکی که به خاطر فقر خانواده امکان ادامه تحصیل ندارد و ناگزیر از تحمل شرایط کاری طاقت فرساست.
• کودک بدسرپرست یعنی کودکی که اگر مخارج اعتیاد پدر دائم الخمر یا معتاد خود را تامین نکند، انواع آزارهای جسمی و شکنجه در انتظار اوست.
• کودک بدسرپرست یعنی کودکی که به ‌اجبار والدین ناگزیر به خریدوفروش و جابه‌جایی مواد مخدر است.
• کودک بدسرپرست یعنی کودکی که والدین نا‌آگاه توانایی حفاظت از او را ندارند و توسط سودجویان مورد تعرض و آزار جنسی قرار می‌گیرد.
• کودک بدسرپرست یعنی کودکی که توسط پدر و مادر معتاد به گروه‌های مافیایی قاچاق و تکدی‌گری اجاره داده می‌شود.

متاسفانه مصداق‌های کودکان بدسرپرست در جامعه ما فراوان است و به‌اندازه فراوانی موجود، نیاز به تدبیر و تدبر دارد. مشکلی که از آن یاد می‌شود محصول دوران شهرنشینی معاصر و نتیجه اتفاقاتی نظیر مهاجرت، فقر، بیکاری و بی‌سوادی است که برای هرکدام از آن‌ها باید در درازمدت برنامه‌ریزی و تدبیر کرد اما آنچه امروز از ما و شما برمی‌آید و می‌توانیم نسبت به آن اقدام نماییم، تعیین معیارهایی کاملا مشخص برای احراز صلاحیت «ولی قهری» و متعاقب آن نظارت دائمی بر زندگی بچه‌هاست که در صورت تعیین عدم صلاحیت، کودک موردحمایت مراکز قانونی قرار بگیرد. قبول که قانون مدنی برای مواردی که «ولی» صلاحیت سرپرستی کودک را ندارد، از کودک حمایت می‌کند، اما این اتفاق در شرایطی رخ می‌دهد که طفل، یکی از نزدیکان او یا مقام قضایی چنین درخواستی را داشته باشند که آن نیز پس از اثبات عدم صلاحیت ولی قهری اتفاق می‌افتد که خود داستان دیگری است؛ چگونه می‌توان از کودکی که در بد‌ترین شرایط اجتماعی و اقتصادی زندگی می‌کند و یا نزدیکانی که خود قربانی شرایطی مشابه هستند، انتظار داشت پیگیر حقوق قانونی خود باشند!

اگر از جور و بی‌عدالتی علیه بچه‌های معصوم سخن می‌گوییم برای این است که شنیدن پی در پی خبرهای ناگوار کودک آزاری زخم بر دل‌هایمان زده و کارد به استخوانمان رسانده است. چرا بگذاریم کار به جایی برسد که کودک بی‌پناهی زیر شکنجه جان بدهد و افسوس بخوریم؟

آیا وقت آن نرسیده که با هدف حمایت از کودکان و پاسداری از حقوشان، حد و مرزی معین برای خانواده‌ها قائل شویم تا به این درک برسند که کودک جسم و شیء متعلق به آن‌ها نیست تا هر آنطور که صلاح می‌دانند با او برخورد کنند؟

در آیین نامه ساماندهی کودکان کار و خیابان (بسیاری از کودکان بدسرپرست، کودک کار نیز هستند) 11 ارگان موظف به پیگیری حقوق کودکان شده‌اند، از جمله اینکه وزارت دادگستری وظیفه دارد جهت ساماندهی بچه‌ها مجوز‌ها و احکام قضایی را بی‌فوت وقت صادر کند. وزارت بهداشت باید نیازهای بهداشتی و درمانی آن‌ها را تامین کند. صداوسیما وظیفه آگاهی بخشی دارد، وزارت آموزش‌وپرورش باید آموزش رایگان بچه‌ها را در دستور کار قرار دهد و نهادهای دیگر نیز وظایفی مشخص در این خصوص دارند اما آیا در عمل همه این ارگان‌ها به وظایف قانونی خود عمل می‌کنند؟

آیا صدا و سیما برای آگاهی بچه‌ها از حقوقشان برنامه‌هایی را تولید و پخش می‌کند؟

آیا آموزش‌وپرورش در مدارس دولتی امکان تحصیل رایگان را برای آن‌ها فراهم کرده است؟

آیا سازمان بهزیستی به‌عنوان متولی قانونی رسیدگی به امور کودکان و خانواده نسبت به شناسایی بچه‌های بدسرپرست و عزل «ولی بی‌صلاحیت» آن‌ها در مراجع قانونی اقدام کرده است؟

 اگر چنین است و همه دستگاه‌های مسئول به وظایف قانونی خود عمل می‌کنند، چرا هرروز شاهد خبرهای ناگواری در زمینه کودک‌آزاری، بزه‌کاری بچه‌ها و تعرض به آن‌ها هستیم؟

کودکانی که از آن‌ها نام‌برده شد، آینده نگاران این مرز و بوم هستند و حقی از آن‌ها بر گردن همه ماست. رشد و تربیت آن‌ها در شرایط مطلوب، جامعه‌ای آبرومند و پیشرو را در پی خواهد داشت.

با توجه به اینکه حل آسیب‌های اجتماعی دغدغه جدی مقام معظم رهبری است و ایشان در موارد متعدد مطالبات خویش را در این خصوص به ارگان‌های مسئول اعلام کرده‌اند، از شما انتظار و درخواست داریم با پیگیری وضعیت کودکان «بدسرپرست» و تصویب قوانین حمایتی دارای ضمانت اجرا _از جمله لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان که مدت مدیدی است در مجلس معطل تصویب است_ در جهت رفع موانع تحقق همه جانبه حقوق کودکان این مرز و بوم بر آیید و برای پیگیری وضعیت کودکان بدسرپرست، اقدام اساسی و فوری انجام دهید. از طرفی دیگر نظارت بر اجرای قانون، توسط نهادهای مسئول همچون صدا و سیما، بهزیستی، آموزش‌وپرورش و وزارت بهداشت موضوع مهمی است به‌خصوص اینکه برخی از متصدیان ارگان‌های نامبرده کمترین‌شناختی نسبت به وظایف قانونی خود ندارند و از اجرای آن به دلیل ناآگاهی سرباز می‌زنند.

باور کنیم آسیب‌های اجتماعی به همه افراد جامعه ارتباط دارد و دود کوتاهی در این خصوص به چشم همه ما خواهد رفت.

بر این رواق زبرجد نوشته‌اند به زر

که جز نکویی اهل کرم نخواهد ماند

47234

Let’s block ads! (Why?)

RSS