عبداله مختاری در گفت‌وگو با صلح خبر، درباره راهکارهای تقویت تولید داخل اظهار کرد: تولید داخلی زمانی رونق پیدا می کند که ارزش‌گذاری اجتماعی صورت گیرد و جلوی قاچاق گرفته شود، نه اینکه فقط در شعار باشد. اشتغال و تولید دو مقوله به هم گره خورده است، اگر تولید نباشد کارگر امنیت شغلی ندارد. ما در تولید باید به کیفیت توجه کنیم و به کمیت نگاه نکنیم.
وی افزود: اگر در داخل کشورمان طوری پیش رفتیم که همین که بازار را به نفع خودمان می بینیم دلسوزی اجتماعی ما از بین برود و منفعت شخصی بر آن چیره شود، در آن صورت تولید موفق نخواهد بود. تولید داخلی زمانی موفق می‌شود که تولیدکننده ارزش‌گذاری اجتماعی داشته باشد و حقوق مصرف کننده را درنظر بگیرد و سوء استفاده یکجانبه و یکطرفه را کنار بگذارد.
این فعال حوزه کار، مهمترین مانع پیش روی تولید را قاچاق و قوانین دست و پاگیر دانست و ادامه داد: قاچاق پرنده ای نیست که از مرز پرواز کند و این طرف بیاید. معادن ما خام فروشی می‌شوند و خیلی‌ها می‌گویند مخالف خام‌فروشی هستیم. مگر کانتینرها را منِ نوعی داخل بازار می آورم و می شود کسی نداند؟ این موارد در رسانه‌ها نشان داده می شود و ما از خودمان نمی گوییم.
مختاری ادامه داد: آیا کارگر با این حقوق که اعلام می شود می تواند زندگی کند؟ ما اینها را در نظر نمی گیریم بعد می خواهیم نشاط اجتماعی باشد. این حقوقی که می دهیم به هیچ وجه سربار تولید نیست و ۱۰ درصد هزینه قیمت تمام شده تولید، حقوق و دستمزد است و مابقی عوارض و مالیات و پول برق و گاز است که دولت می تواند آنها را به شکل یارانه ای در اختیار تولیدکنندگان قرار بدهد تا فشار بر گرده کار و تولید وارد نشود.
وی درباره بالا بودن هزینه تمام شده کالا در کشور و حاشیه سود تولیدکنندگان نیز اظهار کرد: برای آنکه هزینه تولید کم شود، اول باید نظارت صورت گیرد و دوم توقعات را پایین بیاوریم. هر تولیدکننده ای که به هر نحو دنبال درآمد و کسب و کار است و به نیروی کار و نشاط اجتماعی اهمیت نمی دهد، نمی تواند تولید موفقی داشته باشد.
مختاری با اشاره به رواج منفعت‌گرایی فردی خاطرنشان کرد: در زمان‌های قدیم اگر کسی حجره داشت، افتخارش این بود که به چهار خانواده نان می‌رساند، نمی‌گفت از قبال این کار چقدر سود می برم. ولی امروز می گویند من در این کار سودی نمی برم، در حالی که در تولید باید منفعت هر دو گروه کارگر و کارفرما را بسنجیم.
انتهای پیام
