به گزارش صلح خبر به نقل از فرانس ۲۴، «پیتر هاندکه» یکی از اصیل‌ترین نویسندگان آلمانی‌زبان زنده در جهان است که پیش‌تر در اظهارنظری جنجالی خواستار اعطا نشدن جایزه نوبل ادبیات و لغو برگزاری آن شده بود.
این رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، شاعر و مترجم در سال ۲۰۱۴ در مصاحبه با یک از رسانه‌های اتریشی اظهار کرده بود: جایزه نوبل ادبیات با تقدیس کاذب نویسنده، یک لحظه توجه و شش صفحه در روزنامه همراه می‌شود. جایزه نوبل ادبیات بالاخره باید منسوخ شود. این جایزه‌ای است که شما را اذیت می‌کند و آن‌گاه شما خود را اذیت می‌کنید چون به آن فکر می‌کنید. این بسیار بی‌ارزش است.
این اولین‌باری نبود که «هاندکه» در نقش یک بت‌شکن ظاهر می‌شد. او پیش‌تر «توماس مان»، از بزرگان ادبیات آلمان و برنده نوبل ادبیات ۱۹۲۹ را نویسنده‌ای «افتضاح» و نوشته‌های او را «بچه‌گانه و ناپخته» توصیف کرده بود.
اما آن‌چه بسیاری از نویسندگان و طرفداران «هاندکه» را شوکه کرد، حضور او در مراسم تدفین «اسلوبودان میلوشویچ» رئیس‌جمهور سابق صربستان و ابراز همدردی با صرب‌ها در جنگ یوگسلاوی در دهه ۹۰ میلادی بود. «میلوشویچ» در حالی درگذشت که به جرم جنایت علیه بشریت محاکمه می‌شد و از «هاندکه» خواسته بود در دفاع از او شهادت دهد؛ «پیتر هاندکه» نیز در مقابل هزاران نفر در مراسم تدفین او سخنرانی کرد.
زمانی که «هاندکه» در سال ۲۰۱۴ برای دریافت جایزه «ایبسن» به نروژ رفت تعدادی با پلاکاردهایی با عنوان فاشیست و انکارکننده نسل‌کشی از او استقبال کردند.
«نامه کوتاه، وداع طولانی»، مجموعه شعر «دنیای درونی دنیای بیرونی دنیای درون» و «اندوهی فراتر از رویاها»، درباره مادرش که در سال ۱۹۷۱ خودکشی کرد از مهم‌ترین آثار «پیتر هاندکه» هستند.
انتهای پیام
