اما با قرار نگرفتن فیلم «امپراطور جهنم» این علامت سوال بزرگ در مقابل جشنواره دوره سی و پنجم قرار گرفت چرا فیلمی استراتژیک با رویکرد چگونگی شکل گیری داعش، به بخش مسابقه جشنواره امسال راه نیافت.  حالا جای خالی فیلمی که به تحولات منطقه توجه دارد در سبد جشنواره فیلم فجر خالی است. این فیلم توسط کارگردانی ساخته شده که در دوره‌های گذشته (سی امین جشنواره فیلم فجر) جایزه بهترین کارگردانی را از آن خود کرد این کارگردان حتما توان ساخت اثری قابل توجه در حوزه ساختار را می تواند داشته باشد پس بی کیفیت بودن اثر از کارگردان «روزهای زندگی» بعید به‌نظر می‌رسد.

اما آن‌گونه که از قرائن پیداست، ظاهرا مفهوم و محتوای اثر نتوانسته نظر هیئت محترم انتخاب را جلب کند و مانع از آن شد تا این هیئت فیلم را در بخش مسابقه بپذیرد. فیلمی که رسانه‌های خارجی را به واکنش واداشت و با اتمام فیلمبرداری واکنش‌های مختلفی از سوی روزنامه‌ها و سایت‌ها را بر علیه فیلم شاهد بودیم. 

چگونه است که عده‌ای از منتقدان علاقمند به جریانات شبه‌روشنفکری رسالت جشنواره فیلم فجر را نادیده می‌گیرند و برای فیلم‌هایی از جنس روشنفکری این همه سهم خواهی می کنند و با هر رسانه‌ای که در اختیار دارند به جشنواره حمله می‌کنند و خواهان حضور فیلم‌های  کارگردانان مورد علاقه‌شان در جشنواره می شوند اما هیچ کس برای فیلمی با اهداف نظام و استراتژیک دم بر نمی آورد. 

از سوی دیگر با تصمیم سازندگان فیلم، حسرت بزرگی به دل مخاطبان جشنواره و اهالی رسانه گذاشته شد. تصمیم تهیه کننده و کارگردان فیلم درمورد انصراف از حضور در جشنواره . ایکاش این دوستان به جای انصراف، اجازه می‌دادند مردم درباره فیلم قضاوت کنند و شاید « امپراطوری جهنم» می‌توانست فیلم برگزیده مردم شود. با این اوصاف، این فیلم در شرایط قضاوت مردم که مخاطب اصلی آثار جشنواره هستند قرار می‌گرفت و مخاطبان اصلی به قضاوت آن می‌نشستند. همانطور که فیلم‌ «سیانور» در جشنواره سال گذشته توسط هیات داوران دیده نشد اما سازندگان اثر دستمزد زحمات خود را از مخاطبان اصلی فیلم گرفتند و فیلم، هم در رای‌گیری مردمی و هم در اکران با اقبال خوبی مواجه شد.