ژاوش محمدی:  خارجی های پرسپولیس در فصل جاری بازیکنان پرهیاهویی بوده اند. نه از این بابت که عملکرد خوبی داشته باشند بلکه از این لحاظ که برای جذب انها هرینه زیادی شده ولی شاهد نیمکت نشینی محض و جتی سکونشینی انها هستیم. رادو دیروز یکی از عوامل ناکامی تیم بود. او در ضیافت پنالتی بسیار ضعیف عمل کرد. پل یانسکی اوکراینی که می توانست در غیاب جلال و انصاری فیکس باشد سربزنگاه مصدوم شد. پریموف هرچند گل زد اما او هم امسال و در حضور امیری. طارمی و علیپور به نیمکت پیچ شده و شانس بازی ندارد و برانکو هم چندان اعتقادی مثل دیگر خارجی های تیم به او ندارد. گولچ هم پس از هفت بازی سکونشینی همه را بی اطلاع گذاشته و به بهانه عدم دریافت چهل هزار دلار از قراددادش و ادعای عدم پرداخت مبلغ رضایت نامه اش به ایران نیامده و قصد شکایت هم دارد. مجموعا این حارجی ها اگر کارامد بودند امروز در غیاب ملی پوشان اینگونه مقابل یک تیم لیگ دویی حذف نمی شدند. فراموش نشود هزینه جذب این چهار نفر برابر بوده با پنجاه درصد هزینه های برخی تیم های لیگ برتری!

از نظر منتقدان برانکو، بهتر است مربی کروات به جای اینکه باخت را به گردن تیم ملی بیاندازد، درباره جذب این بازیکنان توضیح دهد و دقیقا بگوید با چه فلسفه ای این بازیکنان را به خدمت گرفته است؟ این منتقدان یک مثال ساده می زنند و می گوید تصور کنید قطری ها یا اماراتی ها بازیکن خارجی بخرند و آنها را روی نیمکت بگذارند. آیا چنین چیزی ممکن است؟ اگر قرار است چند صد هزار دلار خرج خرید بازیکن خارجی شود، باید چه داشته ای برای تیم به همراه بیاورد؟ 

خریدهای خارجی برانکو دقیقا عکس فلسفه جذب بازیکنان خارجی است. این بازیکنان جذب شده اند تا نیمکت نشین باشند؟ آیا بازیکن خارجی که جذب می شود، نباید کیفیتش از بازیکنان داخلی بالاتر باشد؟ اگر قرار است میلیاردی برای بازیکن خارجی هزینه شود و نیمکت نشین باشد و در بازی های این چنینی به کار نیاید، بهتر نیست بازیکن ایرانی و جوان روی نیمکت بنشیند و حتی عملکردی بهتر از این خارجی ها ارایه دهد؟ بی شک برانکو ایوانکوویچ باید در این زمینه پاسخگو باشد. 

256 41