آرش نورآقایی ـ فعال و کارشناس گردشگری ـ درباره انگیزه اجرای این ایده که از سوی جمعی از فعالان بومگردی مطرح شده است، به صلح خبر گفت: جایزه «سیدهاشیم» برگرفته از نام «سیدهاشم طباطبایی» از پیشکسوتان و شخصیت‌های اثرگذار در اقامتگاه‌های بومگردی است که حدود دو ماه پیش در سانحه رانندگی در جاده ناهموار «مصر ـ جندق» جان خود را از دست داد. مرام و شخصیت اثرگذار او، ما و دیگر همراهان بومگردی را به این نتیجه رساند که برای یادبود و گرامیداشت، جایزه بومگردی «سیدهاشم» پایه‌گذاری شود.
او شاخص اثرگذار بر این جایزه را دور از کلیشه‌های سخت‌افزاری تاسیسات گردشگری، نرم‌افزاری و بیشتر به مرام و رفتارهای ایرانی در مواجهه با مهمان مربوط دانست و گفت: جایزه سیدهاشم را به نوعی می‌توان جایزه مهمان‌نوازی ایرانی تلقی کرد.
وی ادامه داد: هرچند هنوز پروتکل‌ها و اساسنامه‌های مربوط به این جایزه تنظیم نشده اما نام و زمان برپایی آن در هر دو سال یک‌بار تایید شده است که در آخرین جمعه تابستان، همزمان با آغاز فصل کاری بومگردی‌ها در مناطق مرکزی و کویری ایران، در اقامتگاه بومگردی سیدهاشم طباطبایی در روستای کویری فرحزاد ـ استان اصفهان ـ رونمایی می‌شود.
این فعال گردشگری ادامه داد: اقامتگاه‌های بومگردی فرایندی را طی کرده‌اند که اینک لازم است سازماندهی شوند، هرچند انجمنی برای آن‌ها تشکیل شده که پیگیری امور صنفی آن‌ها است اما ضرورت دارد همزمان، برخی مفاهیم بومگردی بازنگری شود.
نورآقایی اضافه کرد: در مانیفست بومگردی‌ها هرگز به چگونگی تبدیل «خانه» به «اقامتگاه» فکر نشده است؛ چرا که این اقامتگاه‌ها نخست با عنوان خانه بومگردی راه‌اندازی شده بودند و قرار بود نمونه‌ای از مهمان‌نوازی در خانه‌های ایرانی را با گردشگر به اشتراک بگذارند اما به مرور زمان، محتوا و معنی آن تغییر کرد و متفاوت از پایه‌گذاری و مفاهیم اولیه بومگردی شد و حالا کنش‌مندان باید گفتمان کنند تا به تعریف درستی برسند. داستان بومگردی‌ها به این شکل بود که نخست ایده آن مطرح شد. بعد به صورت یک جریان پیش رفت سپس دولت و صدا و سیما روی آن تبلیغ کردند. شاید جایزه سیدهاشم درنگی باشد بر این که از کجا شروع کردیم و به کجا رسیدیم.
انتهای پیام
