احسان خراسانی؛ وقتی مهدی طارمی خودش حرف از یک جبران اساسی در بهترین زمان ممکن می زند، یعنی می داند که روزهایش مثل قبل سپری نمی شود. شاید فاصله طارمی با صدر جدول گلزنان لیگ برتر فقط دو گل باشد، اما صحبت درباره موقعیت های از دست رفته ای است که اگر توسط طارمی به گل تبدیل می شد، مشخصا در فصل گذشته او می توانست رکورد ثبت زودترین آقای گلی را به نام خودش ثبت کند. چون شماره 9 قرمزها همه ابزارهای موجود را دارد. یک مهاجم باهوش که طبق تایید اکثر کارشناسان برای خودش خیلی خوب موقعیت سازی می کند. اما دقت، نکته گم شده در قابلیت های طارمی است. بازی مقابل پیکان در این فصل بارز ترین نمونه دیداری بود که پرسپولیس به دلیل بی دقتی مهدی طارمی دو امتیاز ارزشمند را از دست داد. جدا از داستان فصل قبل پرسپولیس که موقعیت های از دست رفته توسط طارمی در کنار آقای گلی او، به نوعی قهرمانی را از قرمزها گرفت.

حمایت از آقای گل فصل پیش برنامه ای است که اکثر هواداران پرسپولیس روی آن تاکید دارند. اما اینکه در کنار این حمایت، علت گل نزدن های طارمی به حضور در تیم ملی نسبت داده شود، خیلی قابل قبول نیست. فقط با یک مقایسه ساده می توان به این نکته پی برد. سردار آزمون، علیرضا جهانبخش و رضا قوچان نژاد مهاجمان دیگر تیم ملی هستند که توسط کی روش به اردوها دعوت شده اند و تقریبا متناسب با طارمی در ترکیب اصلی حضور داشته اند. وقتی عملکرد این 3 بازیکن را در تیم های باشگاهی شان بررسی می کنیم، جز گلزنی و درخشش های هر روز بیشتر چیزی نمی بینیم. گوچی گل برتری تیمش در لیگ هلند را می زند، جهانبخش برای آلکمار بهترین بازی ها را در لیگ اروپا و لیگ هلند انجام می دهد و عملکرد سردار آزمون هم که در قبل و بعد اردوهای تیم ملی به گلزنی مقابل اتلتیکو مادرید و بایرن مونیخ خلاصه می شود. پس می شود نتیجه گرفت که حضور در تیم ملی یک بهانه نه چندان خوب برای ناکامی طارمی در این هفته های اخیر است. در هفته هایی که طارمی خودش را به زدن 1 گل از 5-6 موقعیتی که دارد قانع کرده است.

43257