محمدرضا کارگر در حاشیه اولین جشنواره گل و گلاب نوش‌آباد در گفت‌وگو با خبرنگار صلح خبر- منطقه اصفهان در کاشان، اظهار کرد: سواد فرهنگی بالاتر از هر نوع سوادی است و حتی ریشه رشد سایر علوم می‌شود، جامعه با سواد فرهنگی پایین در مقابل هجوم فرهنگ‌ها بی‌دفاع است، چون ابزاری برای دفاع از خود نمی‌شناسد و به ناچار تسلیم می‌شود، اگر جوامع بتوانند سواد فرهنگی را بالا ببرند در مقابل فرهنگ مهاجم تسلیم نمی‌شوند و خود را حفظ می‌کنند.
او سواد فرهنگی را عامل حفظ فرهنگ‌ها می‌داند و با اشاره به این‌که فرهنگی که باقی می‌ماند در مقابل یکپارچگی فرهنگی، یک تنوع فرهنگی ایجاد می‌کند و در جمع سایر فرهنگ‌ها باعث تنوع فرهنگی می‌شود، تأکید کرد: آنچه باعث بیان و جلب توجه می‌شود تنوع و تفاوت‌ها در اقوام و مناطق مختلف کشور است که اگر حفظ نکنیم هیچ انگیزه‌ای برای گردشگری در جوامع نمانده و منجر به انحطاط می‌شود.
وی با بیان این‌که موزه‌ها، شواهد ملموس یک فرهنگ را حفظ و به شیوه‌ای معرفی می‌کنند که مخاطب با آن آشنا شده و آن باعث علاقه‌مندی شود، ادامه داد: این اتفاق می‌تواند منجر به ارتقای سواد فرهنگی می‌شوند. شناخت مثبت از محل و علاقه، محصول آشنایی دقیق و شناخت درست است که موزه‌ها تلاش می‌کند تا عوامل آشنایی مخاطب را بیان می‌کند. موزه‌ها، حس عشق و علاقه‌مندی بین فرد و موضوع موزه را در مخاطب ایجاد می‌کند. عشق به سرزمین باورها، ارزش‌ها و تاریخ و تمدن ایرانی حاصل ایجاد موزه‌ها و آگاهی‌هایی است که از موزه‌ها به مخاطب منتقل می‌شود.
تمدن ایران، محصول خشکسالی است
کارگر تأکید کرد: بنا به آنچه در اسناد تاریخی و کتیبه داریوش است، تمدن ایران، محصول خشکسالی است. معماری‌ها، تکنیک‌های خلق محصول، شهر زیرزمینی نوش‌آباد، پوشاک، خشت و گل و همه آنچه هست محصول خشکسالی است و اگر امروز، اشکالی هست ناشی از عدم آگاهی و انگیزه است.
مدیرکل امور موزه‌های سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی همچنین با اشاره به این‌که در توسعه پایدار به طرف الگوهای غیربومی رفته‌ایم، در صورتی که در توسعه پایدار باید به داشته‌های بومی و اصلاح آن توجه شود، اظهار کرد: برنامه‌ریزانی که میراث فرهنگی را نمی‌شناسند، گذشته را نمی‌شناسند و الگوهای جدیدی را مطرح می‌کنند.
وی گفت: الگوی معماری ایرانی برگرفته شده از خاک و زمین است. مردم هر منطقه، نیازهای خود را در همان محل برطرف می‌کردند، ولی امروز همه جای ایران شبیه هم شده است و انگیزه‌ای برای سفر نمانده است. مردم مناطق باید داشته‌های خود را مثل غذاهای بومی، موسیقی، لباس محلی را معرفی کنند.
مهمترین تلاش میراث فرهنگی، جست‌وجوی الگوهای بومی مردم در هر نقطه
کارگر مهمترین عامل گردشگری را تفاوت‌ها و تنوع‌ها دانست که منجر به ایجاد علاقه به سفر می‌شود و گفت: مهمترین تلاش سازمان میراث فرهنگی بر آن است که مردم الگوهای بومی همان محل را جست‌وجو کنند و سرمایه‌های اجتماعی شهرها را معرفی کنند. اسپانیا ابتدای توسعه ۳۰۰ دایرةه‌المعارف در رشته‌های مختلف جمع‌آوری کرد و منجر به حرکت جمعی برای توسعه پایدار شد.
وی گفت: هر نقطه از ایران یک بخشی از فرهنگ و تمدن ایران است که نباید هیچ‌کدام را نادیده گرفت. خرده‌فرهنگ‌ها باید شناسنامه‌دار شده و معرفی شوند و شیوه‌های گسترش، تداوم و استمرار آن فرهنگ شناسایی شود.
او با اشاره به این‌که باید تلاش کنیم تا گردشگر احساس خوب را به یادگار ببرد که اصلی‌ترین آن، فرهنگ مهمان‌پذیری ماست، ادامه داد: این فرهنگ ماا را با دیگران متفاوت می‌کند، اما فقر سواد فرهنگی علاقه‌ها را عوض کرده و زشت‌ها را زیبا جلوه می‌دهد، موزه مردم‌شناسی نوش‌آباد می‌تواند در داشته‌های فرهنگی، مردم را معرفی کند و پنجره‌ای به فرهنگ و تمدن مردم نوش‌آباد باشد که تا سال آینده به بهره‌برداری می‌رسد.
امیر دهقانی – دبیر نخستین جشنواره گل و گلاب نوش‌آباد – نیز به خبرنگار صلح خبر گفت: نخستین جشنواره گل و گلاب نوش‌آباد در محوطه باستانی شهر ایلخانی نوش‌آباد با هدف معرفی جاذبه‌های گردشگری منطقه کویری نوش‌آباد و تجلیل از کارآفرینان حوزه گل و گلاب با حضور کارشناسان صنعت گردشگری و کشاورزی در این شهر برگزار شد که در آن محمود ساجدی، امرالله کاشی، احمد جلوداری، ناصر محرابی و ناصر بهزادی در حوزه پرورش گل و محمد بابایی، عباس انتخابی، مرتضی وکیلی، علی‌اکبر آسیابان زاده و سید علی صدری در حوزه تولید گل و گلاب
برگزار شد.
انتهای پیام
