به گزارش مجله فرهنگ و هنر پایگاه صلح خبر ؛

نمی دانم چرا «آبی کم رنگ» نام این فیلم شده است،اما برای من کلوز آپی بوداز حقیقت.حقیقتی از چهار جانباز اعصاب و روان که زندگی خود را بازی کرده اند و کارگردان از نزدیک مخاطب را در دل رویا ها و آرزوهای آن ها می برد،رویاهایی از جنس ازدواج،نظامی شدن و حتی چند روز مرخصی و در کنار خانواده بودند

«آرش لاهوتی» در مستند «آبی کم رنگ» که در دهمین دوره جشنواره بین المللی فیلم مستند ایران برنده سه جایزه از جشنواره «سینما حقیقت» شامل تندیس بهترین مستند بخش بین‌الملل، تندیس بهترین مستند بلند بخش آوینی و تندیس بهترین تدوینگر شد،توانسته بود با نگاهی درست به مسئله جانباز بدون انکه مخاطب را خسته کند،دوربینش را در همه جا قرار دهد،از حمام گرفته تا خیابان های تهران و او بدون ترس از زدگی مخاطب دوربین را حتی در جلوی بینی جانبازقرار می دهد تا نفس های او را هم حس کند
اما گاهی «ارش لاهوتی» از اصل مستند که برگرفته از حقیقت است دور می شود و خود را وارد زندگی آن ها می کند و سناریویی برای آن ها می نویسد که در گفتگو های جانبازان با دکتر های بیمارستان به وضوح مشخص است،ضعفی که گاهی باعث ی شود که مخاطب حقیقت را هم در ذهن خود نقش تصور کند.
اما چهارجانباز «قندهارنژاد»،«اسلامی»،«ذولفقار زاده» و «قدسی» تنها نام نبوده اند بلکه کارگردان برای هر کدام شخصیتی مستقل ایجاد کرده بود،از قندهارنژاد و اسلامی که وسواس داشته اند تا ذولفقار زاده که زود رنج بود
اما نقطه پایان،سرآغاز مستند بود،زمانی که کارگردان روز را برای مخاطب به پایان می رساند و اینبار بالعکس سکانس ابتدایی که کارگران با استفاده از دوربین رودست آن ها را بیدار می کند و با حقیقت زندگی آن ها روبه رو می کند،اینبار آن ها را به رویا می ببرد و دوربین را در گوشه ای از اتاق می کارد وتنها اجازه می دهد ان ها دوباره به رویا های خود فرو بروند.

* جوان

Let’s block ads! (Why?)

سینماپرس

اگر خبر یا گزارشی دارید از بخش خبریار صلح خبر برای ما ارسال نمایید.

قوانین خبریار صلح خبر

1. لطفا در ارسال اخبار و تصاویر و گزارش های خود قوانین و مقرارت را رعایت فرمایید.
2. از ارسال مطالب خلاف عفت عمومی یا تصاویر موهون اکیدا خودداری فرمایید.
3. در صورت مشاهده تخلف پس از تذکر ، حساب کاربری موردنظر بلافاصله حذف می گردد.

گروه وبگردی صلح خبر