«هزار داستان» تنها برنامه رمضانی امسال بود که با خلاقیت و تنوع خاصی به میدان آمد. این برنامه دست روی افرادی می گذاشت که از پس مشکلات زیادی در زندگی برآمده اند و حالا دیگر حالشان خوب است. آنها هر شب مقابل یکی از چهره های مطرح سینما و تلویزیون یا ورزش قرار می گرفتند و درباره چگونگی مواجه شان با آن مشکلات گپ می زدند.

 

حدود 16 سال از آخرین سریالی که بازی کرد می گذرد؛ می گوید می ترسد مثل خیلی از همکاران به پیشنهادها به سرعت بله بگوید. راز گزیده کاری ژاله صامتی در همین نه گفتن ها است که از قضا محدود به تلویزیون هم نمی شود. در سینما هم دیر به دیر نقشی می پذیرد و تا از نتیجه کار مطمئن نباشد و فیلمنامه کامل به دستش نرسد، جوابش منفی است. او در «نفس» نقش فرعی عالیه را بازی می کند اما چنان به آن جان داده که تاثیرش روی کل سریال جاری است.

ستاره اقبالش در سینما بلند نبود؛ داشت فراموش می شد که بازی در سریال به دادش رسید. کامبیز دیرباز حالا ستاره محبوب تلویزیونی است و خوب می داند باید از این موقعیت دفاع کند. او درک درستی از نقش خلیل کبابی داشته و فهمیده چطور دیالوگ ها را با کاراکتر منطبق کند. دانسته خلیل کبابی مردی لوطی منش است که نمونه اش را در جوان های چند دهه پیش به راحتی می توان یافت؛ پس گام هایش را درست برداشته و تصویری باورپذیر نشان داده. ایرادهایی که هست متوجه نویسنده و کارگردان است که جایی زیاد سکوت می کند و گاهی بیش از اندازه فریاد می زند.

خواننده تیتراژ؛ علی زند وکیلی

ایده پردازان برنامه «خندوانه» به مناسبت ماه مبارک رمضان، مرحله اصلی مسابقه «خنداننده شو» را کلید زدند. این مسابقه که هدف اصلی آن معرفی برترین استعداد مردمی در زمینه استندآپ کمدی است، از سال پیش شروع شد و هیات انتخاب 20 نفر را به مرحله بعد فرستادند. در این مرحله رقابت میان چهار گروه چهار نفره شکل گرفت که هم عیار شرکت کننده ها بالا بود و هم کیفیت برگزاری مسابقه.

رامبد جوان، حسین معجونی، اشکان خطیبی و شقایق دهقان در قامت سرگروه تیم ها، موفق عمل کردند و شرکت کننده ها لحظاتی خوش برای بیننده ها رقم زدند. مسابقه در اوج هیجان بود اما ادامه آن به بعد از ماه رمضان موکول شد.

برنامه ویژه؛ نود

طراحی سریال «نفس» در همان قسمت اول به خاطر فضاسازی دقیقی که از دهه پنجاه انجام داده بود مورد توجه مخاطبان قرار گرفت اما یک جذابیت ویژه هم  داشت. اینکه جلیل سامان برای باورپذیرتر شدن سریالش با تکنیک کروماکی، تصویر چند خانم بی حجاب خارجی را روی کار گذاشته بود. این تصاویر آنقدر طبیعی و درست جاسازی شده بودند که همه گمان می کردند واقعا با سریالی از دهه پنجاه رو به رو هستند. البته استفاده از این خلاقیت زیاد طول نکشید و تلویزیون اجازه ادامه پخش تصویر این ستاره ها بی حجاب را به آنها نداد.

ایده؛ گنبد مینا

شبکه چهار در دقیقه نود تصمیم گرفت برای ماه مبارک رمضان برنامه ای آماده کند و سریال های  مناسبتی این ماه را از منظر دینی مورد بررسی قرار دهد. اصل ایده جذاب است اما در پرداخت ضعف هایی متوجه «گنبد مینا» است. اینکه در چند قسمت یک سریال مرور می شود و نقاط دینی آن برجسته فرصت مغتنمی است برای علاقه مندان تا در تایمی فشرده با حال و هوای سریال آشنا شوند. به دلیل کمبود وقت اما ایده قوام نیافته؛ برخی سریال ها کش آمدند و از دو قسمت بیشتر تحلیل شدند و برخی مثل «هفت سنگ» اولویت نداشت که به آن پرداخته شد.

بازنده ها

اینکه صاحب امضا باشی خیلی هم خوب است اما وقتی نویسنده یک اثر درباره اجزای کارگردانی بخواهند نظر بدهد، عنان کار از دست کارگردان خارج می شود. رد سعید نعمت الله در «زیر پای مادر» از قامت یک فیلمنامه نویس فراتر رفته و شانیت کارگردان گرفته. بهرنگ توفیقی هم نتوانسته شخصیت های شکل گرفته روی کاغذ را در اجرا رنگی دیگر دهد و غالبا آدم ها یک شکل شده اند.

 

این همه دلیلی نیست که جناب نعمت الله را حائز قرار گرفتن در میان بازنده های رمضان 96 می کند؛ عامل مهم تر دیالوگ هایی است که در دهان شخصیت ها گذاشته. این آدم ها را می شناسیم؟ چرا با داد و فریاد کلمات موزون روانه هم می کنند؟ اصلا چرا همه عین هم حرف می زنند؟ مگر قرار نیست آن که بامرام و لوطی مسلک است لحن و ادبیاتش با کسی که سال ها غرق در قمار و پشت پا زدن به خانواده بوده فرق کند؟

پریوش نظریه جزو ستاره ها موجه سینمای ایران است. اصولا نقش بد قبول نمی کند و بازی اش هم در هیچ اثری از حد استاندارد پایین نمی آید. درواقع به دلیل همین نکات مثبت است که توقع مخاطبان را به شدت بالا برده. او در سریال «مدینه» سیروس مقدم، توانست بین مخاطبان تلویزیون مورد توجه قرار بگیرد. درست است که مدینه ضعف های زیادی داشت و با انتقادهای مختلفی رو به رو بود اما نظریه بازی کاملا متفاوتی از خودش به نمایش گذاشت و اسمش را با برند مدینه ثبت کرد.

مهدی سلطانی، ستاره مطرح تئاتر، سینما و تلویزیون، در ذهن مخاطبان جایگاه ویژه ای دارد و هیچ کس در توانایی بازیگری او شکی ندارد. امسال اما با ایفای نقش اسماعیل نفر، ناامیدمان کرد. سلطانی پیش از این در سریال دیوار، مدینه و مادرانه که همگی به قلم سعید نعمت الله نوشته شده بودند، نقش یک مرد میانسال بزهکار، عاشق پیشه و پدری مهربان و حمایتگر را بازی کرده بود. تک تک ویژگی های شخصیتی اسماعیل نفر را در نقش های قبلی دیده بودیم و بنابراین، این کاراکتر هیچ نکته جدید و جذابی نداشت. برای همین هم است که معتقدیم سلطانی در انتخاب این نقش اشتباه کرده و بازنده رمضان امسال است.

مجری؛ مرتضی امیری اسفندقه

در ماه مبارک رمضان امسال احسان علیخانی یک رقیب نه چندان قدرتمند داشت: نجمه جودکی. خانم جودکی در حین اجرای برنامه «مردم گرام» و وسط گفت و گو با مهمان با یادآوری گذشته اش گرفتار احساسات شد و نتوانست بر آن غلبه کند. حتی چشمانش نمناک شد و البته خود مجری و سازندگان برنامه، موقع تدوین نتیجه گرفتند این بخش را حذف نکنند. گفته ها و اشک های خانم جودکی در شبکه های فضای مجازی با واکنش غالبا منفی همراه بود. احسان علیخانی سعی می کند گرفتار احساسات نشود اما در «ماه عسل» امسال هم بعض کرد و هم در ماجرای خواهران منصوریان اشکش جاری شد.

دکور؛ ماه عسل

ملیکا زارعی تا پیش از این فقط خاله شادونه بود و برای خردسالان برنامه اجرا می کرد. به فراخور همین مسئله هم لباس های رنگ به رنگ به تن می کرد و لحن صدایش را تغییر می داد. او امسال اجرای مسابقه «سیصد ثانیه» شبکه آی فیلم را به عهده داشت؛ مسابقه ای برای گروه سنی بزرگسال که سوالاتی بسیار جدی در آنها پرسیده می شد. با این حال در شیوه پوشیدن لباس و لحن صحبت کردن ملیکا زارعی تفاوتی ایجاد نشد. او در این برنامه هم با لحن بچه ها با مخاطبان بزرگسال حرف می زد و به هیچ عنوان مراعات سن و سال آنها را نمی کرد.

تیتراژ؛ ماه عسل

الان چند سالی می شود که «ماه عسل» دیگر یک ترانه تیتراژ درجه یک و ماندگار تولید نمی کند. هر سال قبل از رمضان منتظریم تا طلسم شکسته شود و این برنامه مثل قبل، تیتراژهایی اثرگذار روی آنتن بفرستد اما چنین نمی شود. امسال محمد علیزاده و سینا شعبان خانی، ترانه های تیتراژ ابتدایی و پایانی این برنامه را خواندند. با اینکه ترانه محمد علیزاده تا حدی استاندارد به نظر می رسید اما باز هم در جامعه موجی ایجاد نکرد. درواقع بعد از ترانه های ماندگار فرزاد فرزین، مهدی یراحی و زنده یاد مرتضی پاشایی، ماه عسل هیچ وقت دیگر با ترانه های تیتراژش نترکاند.