به گزارش صلح خبر، شیرزاد شریفی سال ۱۳۴۴ در شهرستان لار استان فارس به دنیا آمد. پس از طی تحصیلات ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان، در سال ۱۳۶۳ با شرکت در آزمون سراسری وارد دانشگاه شد شد.

مادر شهید می‌گوید:خبر شهادتش به قلبم الهام شده بود. از روز شنبه تا پنجشنبه همه خبر شهادت او را داشتند و من بی‌اطلاع بودم. با وجود بی‌اطلاعی روحیه‌ام آمادگی داشت تا اینکه روزی که خبرش را در لار منتقل کردند متوجه شدم یک هفته قبلش من شهادت او را در خواب دیده بودم.

روزهای پنجشنبه یا جمعه حتما تلفن می‌کرد. هفته آخر خبری نشد. دو سه روز صبر کردم باز هم خبری نشد. تلگراف کردم باز خبری نشد. به تبریز تلفن کرد.

به بیمارستان‌ها و بنیادهای شهید تلفن کردم تا اینکه در بنیاد شهید تبریز گفتند توچه نسبتی با او داری؟ گفتم یکی از بستگانش هستم. خانواده‌اش ناراحت او هستند تا اینکه از پشت تلفن صدای گریه آمد.

در «جزیره مینو»ی آبادان به مدت چهار ماه مداوم در قسمت پدافند سپاه اسلام به نبرد بی‌امان با بعثیان کافر پرداخت و به آغوش خانواده‌ بازگشت.

پس از اخذ مدرک دیپلم از آنجا که علاقه به رشته‌اش داشت وارد دانشگاه تبریز شد.

پس از پایان تحصیل در دانشگاه در رشته ابزارسازی برحسب احساس وظیفه و انجام کار برای دفاع از انقلاب اسلامی داوطلبانه وارد کارگاه مهمات سازی وابسته به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی تبریز شد و کار خود را با ساختن قطعات یدکی کلیه لوازم نظامی مورد نیاز جبهه شروع کرد.

علاقه زیادی به کارش نشان می‌داد و با تلاش شبانه روزی خود مسئولان امر را متعجب ساخته بود. همیشه او را یک فرد نمونه قلمداد می‌کردند و به همین دلیل مسئولیت خط تولید کارگاه را به او سپردند.

بهترین استادکار در کارگاه بود. یکی از مسئولینش می‌گفت:واقعا مبارز بود و هرگز از کار خسته نمی‌شد. حتی زمانی می‌شد که به جای دیگر دوستانش نیز کار می‌کرد.

آری اینگونه بود که او توانست دین خود را در سنگر علم و دانش با شرکت فعال در ساخت و سایل نظامی مورد نیاز برای دفاع از اسلام عملا در جنگ با صدامیان کافر ادا کند و از آنجایی که کورکورانه تاریخ و جنایتکاران هرگز با ایمان و اسلام نمی‌توانند در جبهه‌ها مبارزه کنند ناجوانمردانه و با قساوت قلبی که مخصوص جانیان است در دل شب سیاه دست به کاری خیانت‌آمیز زدند و با بمباران این کارگاه، دشمنی عمیق و دیرینه‌ خود را نسبت به اسلام و رزمندگان دلیر نشان دادند.

در آن شب بود که خون شیرزاد و شیرزادها در میان کارگاه دانشگاه به زمین ریخت.

انتهای پیام