این نویسنده ادبیات کودک و نوجوان در گفت‌وگو با صلح خبر، با انتقاد از بازنویسی‌های ضعیف آثار کهن برای کودکان و نوجوانان که باعث دوری آن‌ها از این آثار شده است، گفت: به غیر از «شاهنامه»، سایر متون کهن آن‌قدر بد بازنویسی شده‌اند که مخاطب زده می‌شود و حس بدی را به بچه‌ها منتقل می‌کنند.
او افزود: نوجوانان ترجیح می‌دهند داستان‌های ترجمه بخوانند و بازنویسی ضعیف این آثار و همچنین نبود جذابیتی متون کهنی که در کتاب‌های درسی خوانده‌اند باعث شده تا حس بدی نسبت به فرهنگ و ادبیات گذشته‌شان داشته باشند.
سیدعلی‌اکبر کهنگی نبود جذابیت در ارائه متون گذشته را علت پس زدن این آثار توسط کودکان و نوجوانان دانست و گفت: «هزار و یک شب» و «شاهنامه» از آثاری هستند که قوت و جذابیت متنی اصلی به‌گونه‌ای است که حتی با بازنویسی‌های ضعیف و متوسط باز هم از اقبال خوبی برخوردارند. البته این متن‌ها به یک فرهنگ باستانی و کهن‌تر وصل هستند و همین باعث استقبال بیشتری از آن‌ها بوده است.
این نویسنده در ادامه با اشاره به این‌که دوری و دل‌زدگی‌ها تنها مختص بچه‌هاست اظهار کرد: والدین برعکس هستند؛ اگر این کتاب‌ها به فروش می‌رسد به‌خاطر اصرار بزرگترهاست، چون این آثار برای آن‌ها جذاب است و دوست دارند برای فرزندان‌شان بخرند.
او در ادامه با اشاره به آثار ارزشمندی که تا کنون کاری روی آن‌ها صورت نگرفته است، گفت: ما بیشتر به سراغ «شاهنامه»، «هزار و یک شب» و کمی هم آثار سعدی و مولانا رفته‌ایم اما آثاری چون «تذکره‌الاولیا» هنوز مورد توجه بازنویسان قرار نگرفته‌اند.
سیدنوید سیدعلی‌اکبر درباره علاقه‌مندی کودکان و نوجوانان به موضوعات مختلف آثار گفت: ادبیات کودک و نوجوان خودش ژانرهای مختلفی دارد و از آن ژانرها می‌توان به علایق بچه‌ها پی برد؛ مثلا کودکان به ژانرهای وحشت و قهرمانی علاقه‌مند هستند و نوجوانان به متون عاشقانه کلاسیک، آثار طنز و داستان‌های حیوانات علاقه دارند، پس در نظر گرفتن این علاقه‌مندی‌ها در انتخاب آثار تاثیر زیادی دارد که تاکنون کم‌تر به آن توجه شده است.
انتهای پیام
