امروز: پنجشنبه, ۱۸ بهمن ۱۴۰۳ / بعد از ظهر / | برابر با: الخميس 8 شعبان 1446 | 2025-02-06
کد خبر: 58586 |
تاریخ انتشار : 14 اسفند 1394 - 10:03 | ارسال توسط :
ارسال به دوستان
پ

جامعه > میراث فرهنگی و گردشگری – بندر قدیمی سیراف در استان بوشهر، یکی بنادر قدیمی ایران است که زمانی رونق اقتصادی فراوانی داشته است. اما زلزله ای سرنوشت دیگری برای این بندر رقم می زند. به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ ایران کشوری است که دارای جذابیت های توریستی ، میراث فرهنگی و باستانی زیادی است. یکی از […]

جامعه > میراث فرهنگی و گردشگری – بندر قدیمی سیراف در استان بوشهر، یکی بنادر قدیمی ایران است که زمانی رونق اقتصادی فراوانی داشته است. اما زلزله ای سرنوشت دیگری برای این بندر رقم می زند.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین؛ ایران کشوری است که دارای جذابیت های توریستی ، میراث فرهنگی و باستانی زیادی است. یکی از این آثار تاریخی سیراف نام دارد که در بخش مرکزی شهرستان کنگان در استان بوشهر در جنوب ایران واقع است.

سیراف شهری باستانی واقع در بخش مرکزی شهرستان کنگان در استان بوشهر یکی از آثار تاریخی و از نقاط دیدنی استان بوشهر در جنوب ایران است. این شهر ساحی همچنین یکی از قدیمی ترین بنادر ایران که معماری خاص دارد و زمانی رونق فراوانی داشته است.

در منطقه دامنه کوه های شمالی سیراف، حوضچه های آب باران قرار داشت که روی کوه های مشرف بر دریا و شهر برای استفاده از آب باران و جمع آوری آب ها ساخته شده بود و به منظور برداشت آب در پائین دست، چاه های متعددی حفره شده بوده است.

تامین آب از طریق باران تنها راه حل و مهم ترین راه برای این منطقه کم آب بود. با ایجاد مخازن چهار گوش آب های باران را جمع آوری می کردند و این چاه ها با شیب هایی که داشتند بعد از پر شدن از آب، بلا فاصله به حوضچه های پایین دست می رفت.

در ابتدا این چاه ها به منظور جمع آوری آب ساخته شده بود. اما زمین لرزه مرگبار سال ۳۶۷ هجری قمری مدفون شدن کامل این بندر را در پی داشت. این زمین لرزه تلفات زیادی داشت. به همین دلیل از این دخمه ها به عنوان گور استفاده شد. پیدا شدن استخوان و آثار مردگان درون برخی از این حوضچه‌ها نه تنها منکر سیستم استحصال و ذخیره آب نیست، بلکه با دقت بر گورهای یافته شده و وجود لایه‌ای از قشر نفوذ ناپذیر ساروج درون حوضچه‌های استفاده شده به عنوان قبر، به نکاتی موید روش تأمین آب در شهر باستانی سیراف پی برده می‌شود.

درباره‎ این گورستان ‏ها دیدگاه ‏های مختلفی وجود دارد. رضا طاهری در کتاب از مروارید تا نفت در ذکر گورستان سنگی سیراف می نوسد: «شاید بهتر است از سیراف خارج شویم و به روستای تیس در چابهار نگاهی کنیم، گورستان‎های دقیقاً به همین شکل و ساختمان، گورستانِ جن که بلوچ‌ها به آن «جن سنط» می‌گویند و قدمت آن را حداقل بیش از دو هزار سال می‎دانند.»

عکس‌ها: متین والی نژاد

۴۷۴۷

This entry passed through the Full-Text RSS service – if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers.

RSS

منبع خبر ( ) است و صلح خبر | پایگاه اخبار صلح ایران در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. چنانچه محتوا را شایسته تذکر میدانید، خواهشمند است کد خبر را به شماره 300078  پیامک بفرمایید.
    برچسب ها:
لینک کوتاه خبر:
×
  • دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسطصلح خبر | پایگاه اخبار صلح ایران در وب سایت منتشر خواهد شد
  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد
  • لطفا از تایپ فینگلیش بپرهیزید. در غیر اینصورت دیدگاه شما منتشر نخواهد شد.
  • نظرات و تجربیات شما

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

    نظرتان را بیان کنید