دکتر محمود تولایی در گفت‌وگو با صلح خبر، افزود: ما در کشور قادر هستیم حدود ۴۰۰ نوع بیماری ژنتیک را تشخیص دهیم، ضمن آنکه بسیاری از بیماری‌هایی که در گذشته دارای نرخ شیوع بالایی بودند، مانند “سندرم داون” و عوارض ناشی از عقب ماندگی‌های مختلف، امروزه در پرتو گسترش دانش و ارائه خدمات ژنتیکی مدیریت شده و به حد قابل قبولی رسیده است.
وی کاهش بروز این نوع بیماری‌ها را منوط به فرهنگ‌سازی در افق بلندمدت دانست و خاطر نشان کرد: بر این اساس نیاز است تا افراد ناقل بیماری‌های ژنتیکی و افراد در معرض خطر را شناسایی کنیم تا تحت پوشش کامل از نظر انجام آزمایش‌های غربالگری قرار گیرند تا بتوانیم شیوع این نوع بیماری‌ها را در کشور مدیریت کنیم.
تولایی، حوزه ژن درمانی و درمان‌های ژنتیکی را از شیوع‌های درمانی نوین و جدید در دنیا دانست و اظهار کرد: تاییدیه‌های اجرای این نوع درمان‌ها در سال ۲۰۱۷ و ۲۰۱۸ از سوی FDA صادر شده است.
وی با اشاره به توانمندی‌های کشور در این زمینه، یادآور شد: کشور نیز در حوزه‌های ناباروری پیشرفت‌های زیادی داشته است و در حوزه درمان با سلول‌های بنیادی که از شقوق حوزه ژنتیکی است، به پیشرفت‌های خوبی نائل شدیم.
رییس انجمن ژنتیک با بیان اینکه تحقیقات ایران در این عرصه‌ها پا به پای دنیا به پیش می‌رود، ادامه داد: این تحقیقات می‌تواند به عرصه عمل نزدیک شود. ولی در حوزه ژن درمانی به عنوان یک خدمت درمانی در ابتدای راه قرار داریم؛ ولی از آنجایی که این علم در دنیا از ۳ سال قبل آغاز شده است، به نظر می‌رسد که اگر این روش‌ها در اولویت‌های حوزه سلامت کشور قرار گیرد و حمایت شود در مدت ۳ سال‌آینده می‌توانیم هم‌تراز دنیا حرکت کنیم.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی بقیةالله اعظم (عج) با تاکید بر اینکه ما در کشور در حوزه‌های پژوهش‌های مولکولی، زیستی و ژنتیک از اساتید برجسته‌ای برخوردار هستیم که تجربه فعالیت در مراکز پیشرفته دنیا را دارند، گفت: در داخل نیز فرصت آفرینی‌های بسیار زیادی شده است، ولی متاسفانه به دلیل اینکه هدایت‌های برنامه‌ریزی شده و موضوعی در کشور ضعیف است، در استفاده از این توان‌ها به حداقل‌ها بسنده شده، به گونه‌ای که از توان یک استاد برجسته تنها به تدریس چند واحد در مقاطع تحصیلات تکمیلی بسنده شده، در حالی که می‌توان از حضور آنها در اجرای پروژه‌های تحقیقاتی بهره‌مند شد.
تولایی با بیان اینکه الزامات اولیه برای جهش‌های علمی در کشور فراهم است، اضافه کرد: بسیاری از مراکز تحقیقاتی که در حوزه‌های مختلف سرطان فعال هستند، با یک مقاله علمی قانع می‌شوند؛ ولی آیا باید با این حجم از سرمایه‌گذاری تنها با انتشار یک مقاله قانع شد.
انتهای پیام
