رنگ‌ها در طبیعت به دو صورت اصلی پدیدار می‌شوند. نخست به‌ وسیله رنگدانه‌ها که رنگ خاصی را به نمایش می‌گذارند و دوم به‌ وسیله بازتاب و شکست نور که امکان تغییر رنگ را فراهم می‌کند. در طبیعت همواره پرهای طاووس و بال‌های پروانه الهام‌بخش انسان برای آفریدن رنگ‌ها و طرح‌های تازه بوده است و این دو منبع از هر دوی این روش‌ها بهره می‌گیرند اما ساخت مکانیزمی که با استفاده از بازتاب شکسته رنگ‌آفرینی کند تاکنون یک آرزوی بسیار گران‌قیمت و تقریبا دست نیافتنی بوده است.
محققان دانشگاه هاروارد برای رسیدن به این مقصود به جای طاووس تحقیقات خود را روی پرنده‌ای به‌نام «گلو گوجه‌ای برزیلی» متمرکز کردند. این پرنده با تغییر وضعیت در پرهای گلو و ایجاد ارتعاشات، رنگ این ناحیه را تغییر می‌دهد و همین رفتار شگفت‌انگیز موجب شد محققان از آن برای خلق تکنولوژی تازه‌ای بهره بگیرند.
روش گلو گوجه‌ای به این شکل است که پرهایش ساختار غیرمنظم نانونی خاصی دارند که در ارتعاشات مختلف شکل‌بندی متفاوتی ایجاد و طیف‌های مختلفی از نور بازتابی را به‌وجود می‌آورد.
دانشمندان با استفاده از این تکنیک لایه بسیار نازکی از فلز آلومینیوم را طراحی کردند که ساختار نانویی غیرمنظم اما مهندسی‌شده داشت. در مرحله بعدی این لایه آلومینیومی با پوشش شفافی پوشانده شد و محصول لایه‌ای بود که متناسب با ضخامت پوشش شفاف، رنگ‌های مختلفی را بازتاب می‌داد. این پوشش شفاف ضدخوردگی و خش است و با تغییر آن می‌توان به رنگ‌های مختلفی رسید.

از آن جایی که لایه آلومینیومی بسیار نازک، سبک و انعطاف‌پذیر است، می‌توان از آن در لباس یا پوشش استتار نیز استفاده کرد. از دیگر کاربردهای این تکنیک، رنگ‌آمیزی اتومبیل‌ها و ردیابی و تشخیص داروها در بدن است.
از آن جایی که این پروژه تحقیقاتی با سرمایه‌گذاری و سفارش نیروی هوایی ارتش ایالات متحده آمریکا انجام شده است، کاربردهای نظامی و استتاری آن در مرکز توجه قرار دارند و محققان هاروارد در حال تکمیل تحقیقات خود برای ارتقاء قابلیت تغییر رنگ این پوشش هستند.

۵۴۵۴