به گزارش خبرنگار صلح خبر، نشست «نقد و بررسی بازنمایی بحران‌ها در رسانه ملی (با نگاه ویژه به حمله تروریستی اخیر در اهواز)» به همت انجمن علمی ارتباطات دانشگاه تهران، روز سه‌شنبه دهم مهرماه با حضور «علی احمدی» عضو هیئت علمی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی و قائم مقام اسبق شبکه خبر، «فرشاد مهدی‌پور» استادیار پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی و مدیرمسئول و سردبیر روزنامه صبح نو و «مهدی جلیلی» مدیر چندرسانه‌ای خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، در این دانشگاه برگزار شد.
در ابتدای این نشست، «علی احمدی» ضمن بیان مقدمه‌ای درباره اهمیت عوامل درون سازمانی و برون سازمانیِ موثر بر دروازه‌بانی اخبار، درباره پوشش حمله تروریستی اخیر در اهواز، عملکرد رسانه‌های ایرانی را اعم از رسانه ملی و مابقی، در این رابطه، قابل قبول ندانست و در تبیین علت این ناکامی رسانه‌ای هم، در قیاس با آنچه او پوشش مناسب رویدادهایی از قبیل زلزله سال گذشته در غرب کشور و همچنین حادثه پلاسکو نامید، گفت: این مسئله به این خاطر بود که اتفاقِ اهواز و همچنین حمله عوامل داعش به مجلس و حرم امام (ره) سال گذشته، حوادثی امنیتی بودند.
وی در توضیح بیشتر این نکته، با بیان اینکه «اگر این نگاه را قبول داشته باشیم که ما در مسائل امنیتی نمی‌توانیم زیاد ورود کنیم، لاجرم می‌توانیم به رسانه‌ها هم این حق را بدهیم که آنچنان که باید و شاید، پوشش مناسبی از این قبیل رویدادها ندارند»، عنوان کرد: رسانه‌ها برای مدیریت یک بحران، باید اقناع سازی، آرام‌سازی، همراه‌سازی و عادی‌سازی کنند. در این میان چند رویکرد رسانه‌ای وجود دارد؛ یک رویکرد، انفعالی است، یعنی دقیقاً همان چیزی که در حادثه اهواز، از سوی رسانه‌ها دیدیم.
این عضو هیئت علمی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی ادامه داد: رویکرد دیگر، واکنشی است، به این معنا که آنقدر افکار عمومی فشار وارد می‌کند که «رسانه این رویداد را پوشش نداد» که در نهایت منجر به این می‌شود که رسانه هم وارد عمل شود و رویداد را پوشش دهد. رویکرد سوم، رویکرد فعال است؛ قاعدتاً رسانه‌ها باید واکنش فعالی در برخورد با بحران‌ها داشته باشند چون اگر این اتفاق نیفتد، شایعات زیاد می‌شود، فضای مجازی، خبر را به دست می‌گیرد که این مسائل در کشور ما بسیار رخ می‌دهد.
احمدی با اشاره به تجربه خوب انتخاب یک سخنگو برای اعلام آخرین خبرها که در حادثه پلاسکو (جلال ملکی، سخنگوی سازمان آتش نشانی) – به مانند آنچه در رویدادهای مهم خبری جهان اتفاق می‌افتد – اضافه کرد: واقعیت این است که مشکل مربوط به پوشش رسانه‌ای بحران‌ها در ایران، فقط مربوط به خود رسانه‌ها نیست؛ بعضی اوقات، مسئولان ما هم رسانه‌ای نیستند و نمی‌توانند به خوبی در رسانه‌ها صحبت کنند و آخرین خبرها را اعلام کنند.
قائم مقام اسبق شبکه خبر گفت: در ماجرای اهواز البته یک سخنگو مشخص شد اما به مدت ۲ ساعت در دسترس رسانه‌ها نبود و دست آخر، سر ساعت ۱۳ در تلویزیون ظاهر شد و وقتی هم آمد، چه اطلاعاتی داد؟ گفت این اتفاق ساعت ۹ صبح افتاده است و این تعداد از هموطنان شهید و این تعداد هم مجروح شده‌اند! و در واقع می‌توان گفت که او چیز جدید نگفت. این در حالی است که در غرب «خبرنگاریِ تروریست» تعریف مشخصی دارد ولی این مفهوم در روزنامه‌نگاری ایران جا نیفتاده است.
این عضو هیئت علمی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی در عین حال در بخش دیگری از سخنان خود، از تلاش رسانه ملی و تعداد دیگری از رسانه‌ها در جهت‌دهی به حمله تروریستی اخیر اهواز و فوکوس کردن روی شهادت یک کودک و چند فرد غیرنظامیِ دیگر در این حادثه، آن را یکی از مکانیسم‌های اثرگذار در اصطلاحاً «واژه‌سازی» (شهادت) و همچین اقناع افکار عمومی جهانی برای پذیرش «تروریستی» بودن این حمله، برشمرد.
ادامه دارد…
