امیرعلی ابوالفتح در گفت‌وگو با صلح خبر با اشاره به اولویت های سیاست خارجی در دولت آینده گفت: طبیعی است که اولین اولویت دولت بعدی بحث برجام و مشخص شدن این است که آمریکا به برجام برمی گردد یا خیر و حتما این مساله اثرات داخلی و خارجی زیادی دارد. از آنجایی که این مسیر در دولت فعلی آغاز و اجماع ملی بر سر آن است و کلیت نظام این مسیر را تایید کرده در دولت بعدی هم مذاکرات و تلاش برای رفع تحریم ها در چارچوب برجام دنبال می شود.
وی ادامه داد: اولویت بعدی به نظرم تنش‌زدایی منطقه‌ای است و به موازات کاهش فشارهای آمریکا در سطح بین‌المللی و منطقه به ویژه با عربستان و متحدانش باید این مساله مدنظر ایران هم باشد. هم چنین برقراری توازن بین همکاری با غرب و دو کشور روسیه و چین نیز از اولویت ها باید باشد که دستگاه دیپلماسی برای آن سناریو و برنامه داشته باشد. ضمن ارتباط مطلوب با غرب و اروپا، همکاری با روسیه و چین در آینده هم باید ادامه پیدا کند؛ نه غلتیدن در غرب، نه غلتیدن در شرق، امری است که سیاست خارجی به آن نیاز دارد.
این کارشناس مسایل آمریکا خاطرنشان کرد: تقویت دیپلماسی اقتصادی از دیگر اولویت هایی است که دستگاه دیپلماسی کشور باید به آن توجه کند. فعال شدن در این حوزه برای کاهش فشارهای تحریمی در آینده ضروری است. البته نه اینکه صرفا دستگاه دیپلماسی مسئول این کار باشد بلکه ها همه دستگاه های اقتصادی و غیراقتصادی باید در این حوزه وارد شوند.
ابوالفتح با اشاره با وجود تحریم ها و دشواری لغو آنها در آینده گفت: برداشتن تحریم ها ربطی به دولت ندارد، امری است که تمام دستگاه ها باید نسبت به آن توجه و علاقه نشان دهند و شاهد بودیم که آقای رییسی که احتمال پیروزی شان در انتخابات بالاست، هم گفتند همه وظیفه دارند تحریم ها را بردارند و برای دولت احتمالی آقای رییسی این مساله قابل توجه است. رهبری هم در روز ۱۴ خرداد گفتند که شوراهای بالادستی در این باره تصمیم می گیرند، البته وزن دولت در این شوراها و به ویژه شورای عالی امنیت ملی معنا دار است، طبیعی است تغییر دولت تاثیر گذار است اما تجربه ما این است که مذاکرات مسقط از دولت احمدی نژاد شروع شد و برجام در دولت روحانی به نتیجه رسید. این تصمیمی بود که ابتکار عملش را رهبری نظام داشتند و حتما این تصمیم هم با مشورت نهادهای مختلف به دست آمده است مبنی بر اینکه باید از فرصت مذاکرات استفاده کرد.
وی خاطرنشان کرد: معتقدم اگر آقای روحانی هم انتخاب نمی شدند در سال ۹۲، این مسیر طی می شد، البته تکنیک های مذاکراتی متفاوت است ولی اگر قالیباف هم می شد برجام به نتیجه می رسید.
این کارشناس مسایل آمریکا ادامه داد: شیوه زمامداری در این ده، پانزده ساله نشان می دهد رییس جمهور با دیدگاه متفاوت هم روی کار بیاید مسیرهای مبتنی بر سیاست های کلی کشور مدنظر است و ادامه می یابد. اگر از مرداد ۱۴۰۰ دولتی متفاوت از دولت آقای روحانی روی کار بیاید این تجربه را داریم که بگوییم مسیر مذاکرات و رفع تحریم باید طی شود، حالا با تکنیک های متفاوت اما در کل راهبرد و سیاست خارجی کشور توسط رهبری نظام و شورای عالی امنیت ملی ریل گذاری شده است. دولت بعدی هر کس از این هفت نفر کاندیدای معرفی شده باشد در کلیت این مسیر اخلال ایجاد نمی شود، چه بسا بعد از هشت سال شاید با شکل گیری دولت جدید تلنگری به طرف مقابل وارد شود و آنها نسبت به رفتار ایران احساس نگرانی کنند و دست از سرسختی بردارند.
انتهای پیام
