به نقل از سایکولوژی نیوز، اعتیاد به ورزش می‌تواند باعث بروز برخی مشکلات برای افراد شود. در واقع ورزش عادت سالمی محسوب می‌شود که ممکن است به افراط کشیده شده باشد.
دکتر آنا لمبکه، استاد روانپزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد، در این خصوص می‌گوید: ورزش به عنوان یکی از مهم‌ترین برنامه‌هایی است که می‌توان برای حفظ و تامین سلامت خویش انجام داد. در حال حاضر ثابت شده ورزش به پیشگیری و درمان اعتیادها مانند اعتیاد به مواد مخدر کمک می‌کند. با این حال ورزش با تولید ماده شیمیایی دوپامین که به ما احساس خوبی می‌دهد، به مسیرهای عصبی بدن مشابه داروها وارد می‌شود. در نتیجه در برخی موارد ورزش می‌تواند منجر به اعتیاد شود.
لمبکه می‌گوید: نتایج تحقیقات نشان می‌دهد ورزش به آرامی سطح دوپامین را در طول فعالیت افزایش می‌دهد و اغلب ساعت‌ها پس از آن بالا می‌ماند اما ورزش بیش از حد باعث ناراحتی جسمی، اجتماعی و حتی عاطفی می‌شود و زمانی که اجباری و شدید باشد، می‌تواند توانایی مغز را برای ادامه تولید دوپامین از بین ببرد. این احتمالا همان چیزی است که تا حدودی از آن به عنوان سندرم بیش‌تمرینی یاد می‌شود.
وی افزود: اعتیاد به ورزش در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی به رسمیت شناخته نشده است؛ بنابراین داده‌ها و تعداد کسانی که تحت تاثیر آن قرار گرفته‌اند، به خوبی شناخته نشده‌اند.
بارزترین علامت اعتیاد به ورزش این است که به خودتان صدمه بزنید. از دیگر نشانه‌های اعتیاد این است که این رفتار آن‌قدر زمان می‌برد که در جمع خانواده و دوستان خود حضور ندارید. افراد نسبت به آن تبدیل به یک محرک اجباری می‌شوند و هیچ چیز دیگری برای‌شان لذت‌بخش نیست.
انتهای پیام
