این استاد سابق اعزامی وزارت علوم به خارج از کشور در گفت‌وگو با صلح خبر، پیرو نگرانی‌هایی که درباره تعطیلی کرسی‌های زبان فارسی در خارج از کشور وجود داشت و بعد از اختصاص بودجه برای حفظ آن‌ها خبر داده شد، درباره اهمیت برگزاری این کرسی‌ها در ترویج زبان و ادبیات فارسی اظهار کرد: آن‌چه تاریخ‌دان‌ها می‌گویند این است که از دوره صفویه دولت ایران وجود داشته است اما قبل از دوره صفویه، در «شاهنامه» که به قرن چهارم برمی‌گردد تنها چیزی که وجه متمایزکننده بوده برای آن‌که این سرزمین را ایران خطاب کنند، زبان فارسی بوده است. زبان فارسی بوده که کشوری به نام ایران را در «شاهنامه» به وجود آورده است. زبان است که می‌تواند هویت ببخشد و متمایزکننده است و هیچ‌کس در این مهم شکی ندارد.

او زبان فارسی را امتیاز و هویت ایرانیان دانست و گفت: باید این هویت را حفظ کنیم. حتی مقام معظم رهبری هم در دیدار اخیرشان بر این مسئله تاکید کردند که زبان فارسی هویت ما است و جایگاه والایی برای ما دارد. زبان فارسی نزد ایشان جایگاه والایی دارد، حالا چطور می‌توانیم این مهم را ندیده بگیریم یا درباره آن کوتاهی کنیم؟ شعر و زبان فارسی را چه کسی بهتر از ما می‌تواند بیان کند؟

میرزایی با اشاره به تلاشی که دیگر ملت‌ها برای گسترش زبان‌شان انجام می‌دهند گفت: شنیده‌ام چینی‌ها در حال حاضر ۱۱۰ هزار استاد کرسی زبان چینی فقط در آمریکا دارند و میلیاردها یِن خرج می‌کنند تا زبان چینی را به مردم اقصی نقاط جهان آموزش دهند. آن‌ها نه تنها زبان‌شان را بلکه فرهنگ و تمدن‌شان را به جهانیان یاد می‌دهند. ما هم می‌توانیم این کار را برای فرهنگ و تمدن‌مان که بر پایه دوستی، اخلاق‌مداری و با تاکید بر هویت‌های انسان امروزی است، انجام دهیم. ما در این زمینه هیچ قصوری نباید بکنیم و همه وجودمان را باید برای آن بگذاریم که هزینه‌ای هم برای ما ندارد چون کشورهای دیگر به عناوین مختلف به زبان فارسی و کتاب‌های فارسی توجه می‌کنند.

او با اشاره به خاطره‌ای از دوران حضورش در پاکستان گفت: در آن‌جا یک نفر بر روی موضوع «موسیقی در جهان اسلام» کار می‌کرد و برای همین زبان فارسی یاد گرفته بود تا از زوایای مختلف در زبان فارسی به «موسیقی در جهان اسلام» توجه کند. این درحالی است که ما خودمان در توجه به زوایایی که در زبان فارسی وجود دارد، قصور می‌کنیم و از آن حمایت نمی‌کنیم. نمی‌دانم واقعا چطور قرار است این قصور جبران شود، چون چیزی که از بین برود جبران کردنش سخت است. اکنون کشورهای دیگر منتظر هستند تا ما از میدان خارج شویم و جایگاه والای ما را کم‌کم تصرف کنند.

این استاد سابق مدرسه ملی زبان‌های نوین پاکستان با تاکید بر لزوم اهتمام مدیران برای بازگشت زبان فارسی به جایگاه خود و حفظ کرسی‌های زبان فارسی، اظهار کرد: اگر آن‌ها به منویات مقام معظم رهبری توجه کنند، ما به آن‌چه برای زبان فارسی می‌خواهیم، می‌رسیم. وقتی ایشان در همین سخنرانی اخیرشان گفته‌اند که پدیده شعر یکی از معجزات آفرینش است، این معجزه را دیگران چطور می‌خواهند از ما بگیرند؟ مردم جهان می‌خواهند با این معجزه و خصوصا شعر فارسی آشنا شوند که ما داریم در آن قصور می‌کنیم.

میرزایی در پایان افزود: اگر به زبان فارسی که هویت ما است بی‌توجه باشیم، شاید الان ضرری نبینیم اما در اندک زمانی تبعات بی‌توجهی به زبان فارسی دامن‌گیر همه ما خواهد شد و هیچ کسی هم نمی‌تواند بسیاری از آن‌چه را از بین رفته جبران کند. حتی همین امروز هم دیر است. تعدادی از کرسی‌های زبان فارسی و جایگاه والایی را که داشته‌ایم همین حالا از دست داده‌ایم اما امیدوارم بتوانیم به جایگاهی که داشتیم برگردیم.

انتهای پیام