فرهنگ > موسیقی – هنوز سومین «هفته موسیقی تلفیقی» به پایان نرسیده بود که موج انتقادها راه افتاد و روی همه چیز سایه انداخت. سمانه فراهانی: بعد از گذشت بیش از یک هفته از پایان سومین «هفته موسیقی تلفیقی»( 23 تا 29 اردیبهشت در فرهنگسرای نیاوران) هنوز در برخی از مصاحبه ها شاهد نقدهایی نسبت به این […]
فرهنگ > موسیقی – هنوز سومین «هفته موسیقی تلفیقی» به پایان نرسیده بود که موج انتقادها راه افتاد و روی همه چیز سایه انداخت.
سمانه فراهانی: بعد از گذشت بیش از یک هفته از پایان سومین «هفته موسیقی تلفیقی»( 23 تا 29 اردیبهشت در فرهنگسرای نیاوران) هنوز در برخی از مصاحبه ها شاهد نقدهایی نسبت به این هفته موسیقی هستیم. روز گذشته علیرضا برزگر یکی از بانیان گروه موسیقی «اوان» در مصاحبه ای به کمی اقبال مخاطبان نسبت به اجرای این گروه در این فستیوال اشاره کرد و گفت: «جشنواره هفته تلفیقی تبلیغات درستی نداشت و هر تبلیغی شد توسط اطرافیان خودمان صورت گرفت. ما حتی تا سه، چهار روز پیش از اجرا پوستر برنامه را هم ندیده بودیم.نکته مهم‌تر، قیمت بلیت جشنواره بود. جشنواره، محلی برای ارائه آثار هنرمندان است و نباید هنرمند به فکر جذب مخاطب باشد و بلیت بفروشد. شما اگر نمی‌توانید برای جشنواره مخاطب جذب کنید نباید برگزار کنید.»
او ادامه داد: «ممکن است بگویند خیلی از گروه‌ها سالن را پر کردند؛ اما نگاه من با آقای حمزه یگانه متفاوت است.ایشان سال‌هاست در این زمینه فعالیت می‌کنند و من اولین اجراهایم را می‌گذارم. گروهی که به‌سختی روی پای خود ایستاده است. اگر قرار است مخاطب را به جشنواره بکشانیم چرا باید این قیمت برای بلیت‌ها گذاشته شود که از توان خیلی‌ها خارج باشد؟! برای مثال عرض می‌کنم کنسرت آقای کلهر از ۴۵ تا ۹۰ هزار تومان قیمت‌گذاری شده است اما در هفته موسیقی تلفیقی صندلی‌ها از اول تا آخر ۶۰ هزار تومان به فروش می‌رسید.»
آرمان جعفری به عنوان نماینده خانه هنرهای شهری در پاسخ این حرف ها می گوید: «به گواه خبرنگاران و عکاسانی که حضور مستمری در سومین هفته موسیقی تلفیقی داشتند و سندهایی که موجود است، استقبال از اجراهای این جشنواره بالا بود و تنها چهار کنسرت کمتر از هشتاد درصد بلیت فروختند. در باقی اجراها تمامی بلیت ها فروش رفت. خیلی طبیعی است که برخی گروه های ناشناخته با استقبال کمتری مواجه شوند اما در اجرای همین گروه ها هم بخش زیادی از سالن پر بود.»
جعفری ادامه داد:«بهتر است به جای بیان کمبودها که نیاز اصلی یک جشنواره حرفه ای است، نقدهای مثبت صورت بگیرد. در چنین هفته ای که بدون حمایت بخش دولتی و اسپانسر جدی شکل گرفته حضور یک یا دو گروه برای اولین بار اتفاق مهمی محسوب می شود. در سومین «هفته موسیقی تلفیقی» گروه هایی برای اولین بار اجرا داشتند مثل تلنگر که پیش از این در فضاهای شهری به اجرای برنامه می پرداختند. در گروه امیر دارابی برای اولین بار پیانیستی 19 ساله و خوش آتیه روی صحنه رفت. این گروه به بهانه سومین هفته موسیقی تلفیقی شکل گرفت. آرین کشیشی هم نوازنده چندان شناخته شده ای نبود و با اجرا در هفته موسیقی تلفیقی معرفی شد.»
او درباره هدف برگزاری این هفته موسیقی توضیح داد: « رویدادهای هنری ما در فضاهای مشخص و بسته شکل می گیرد. در یک طبقه اجتماعی مشخص. بعد از مدتی که مخاطب جدی تئاتر، سینما و موسیقی می شوید متوجه تکراری بودن مخاطبان این عرصه ها خواهید شد. ما به دنبال توسعه فضای مخاطبان هستیم و البته حضور هنرمند و آثار هنری در فضای عمومی شهر هم برای ما اهمیت داشت. به این شکل در بخش موسیقی خانه هنرهای شهری ایده تشکیل هفته موسیقی تلفیقی شکل گرفت. هرچند در اولین دوره اندکی از این اهداف فاصله داشتیم اما در ادامه به این هدف نزدیک تر شدیم.»
جعفری ادامه داد: «در واقع هدف بنیادی و اصلی، راه اندازی هفته موسیقی تلفیقی بود و به طبع این هفته مباحث تخصصی را هم دنبال می کرد. گروه هایی که در اولین دوره به اجرای برنامه پرداختند معمولا زیرزمینی بودند و روی صحنه نرفته بودند. این گروه ها در نهایت جذب موسیقی پاپ می شدند اما با برگزاری این هفته برخی از این گروه ها برای خود جایگاه پیدا کردند. گروه پالت با اجرا در اولین هفته موسیقی تلفیقی شناخته شد. پیتر سلیمانی پور بعد از سال ها تلاش در عرصه موسیقی برای اولین بار در هفته موسیقی تلفیقی روی صحنه رفت. گروه «کماکان» هم در همین جشنواره به جامعه موسیقی و مخاطبان معرفی شد. دارا دارایی نوازنده ای شناخته شده بود اما به بهانه دومین هفته موسیقی تلفیقی یک بار دیگر روی صحنه رفت. رضا کولغانی آن سال در گروه «داماهی» بود و از این طریق مخاطب جدی پیدا کرد.»
نامی که غلط است
از سوی دیگر عنوان «هفته موسیقی تلفیقی» همچنان از سوی برخی موسیقیدانان مورد بحث است و اتفاق نظری روی آن صورت نگرفته است. تنوع گروه‌های دعوت شده به این هفته موسیقی موجب شد کریستف رضاعی در آخرین اجرای خود پیشنهاد تغییر این عنوان را بدهد. این آهنگساز گفت: « فکر می‌کنم نام «هفته موسیقی تلفیقی» بسیار اشتباه است، چرا که گروه‌هایی با سبک‌های خاص خودشان در این برنامه شرکت می‌کنند. درواقع می‌توانیم بگوییم در این هفته، سبک‌های مختلفی شنیده می‌شود.»
آرمان جعفری درباره بحث هایی که پیرامون عنوان هفته موسیقی تلفیقی وجود دارد، گفت: «ما تاکید کرده ایم که این لفظ را به عنوان یک ژانر به کار نبریم. ما این عنوان را تنها به عنوان واژه ای برای طبقه بندی و دسته بندی انتخاب کردیم که بتوانیم ژانرهای بیشتری را در آن بگنجانیم. در واقع قصد داشتیم با تاکید و تمرکز روی این جنس از موسیقی فضای شنیداری مخاطب را توسعه دهیم.عنوان هفته موسیقی تلفیقی بارها مورد نقد قرار گرفته اما هیچ کس واژه مانوسی که این ژانر را در بربگیرد ارائه نمی دهد.»
او نقدها به عنوان را وارد می داند اما خاطرنشان می کند: «وقتی پیشنهاد مشخصی وجود ندارد چاره ای نیست. پیش از این دو پیشنهاد مطرح شد. یکی هفته موسیقی تجربی بود که برای ما کاربرد ندارد، چرا که ژانر جدی را در برمی گیرد،و دیگری موسیقی جهانی بود که آن هم نمی تواند این موسیقی را پوشش دهد. البته حتی اگر عنوان موسیقی تلفیقی درست نباشد چیزی از اهمیت این هفته نمی کاهد. باید دید محتوایی که در این فستیوال مطرح می شود کمکی به موسیقی می کند یا خیر. سال ها به بندهای موسیقی تلفیقی توجهی نمی شد و معدود افرادی چون رامین صدیقی در این حوزه فعال بودند که معمولا حمایت نمی شدند.»
آرمان جعفری در ادامه این گفت و گو با بیان آماری از میزان اقبال مخاطبان در این هفته موسیقی در پاسخ به این پرسش که اگر هدف افزایش مخاطب این حوزه است چرا بلیت فروشی انجام می شود، گفت: «اگر هدف ما فروش بلیت بود که به دنبال این جنس از فعالیت نمی رفتیم. ضمن این که برای یک هفته که مخاطب متنوعی را مدنظر دارد باید اندکی از مباحث آکادمیک فاصله گرفت. جشنواره هایی را که تمرکزشان روی پاپ نیست با میزان فروش بلیت ارزیابی نمی کنند. »
او در ادامه تاکید کرد: «ما به انتقادها پیرامون تبلیغات ضعیف پاسخ ندادیم و اجازه دادیم که مردم و اهالی رسانه در عمل به ارزیابی کیفیت اجراها بپردازند. سومین هفته موسیقی از دید من حرکتی رو به جلو نسبت به دوره های گذشته بود و ما با 14 اجرای متنوع موفق تر بودیم.»
۵۷۲۴۷
Let’s block ads! (Why?)
RSS
