پنجاه سال پیش در محله جوادیه تهران برای یک پسربچه بازیگوش، فاصله جرم و جنایت خیلی کمتر از کار فرهنگی بود. مگر اینکه بخت آن پسربچه میزد و آدمهای درستی سر راهش قرار میگرفتند. به گزارش صلح خبر، علی سلیمانی یکی از همان پسربچههای محله جوادیه بود که روزگار، مربیان خوبی سر راهش گذاشت تا […]
پنجاه سال پیش در محله جوادیه تهران برای یک پسربچه بازیگوش، فاصله جرم و جنایت خیلی کمتر از کار فرهنگی بود. مگر اینکه بخت آن پسربچه میزد و آدمهای درستی سر راهش قرار میگرفتند.
به گزارش صلح خبر، علی سلیمانی یکی از همان پسربچههای محله جوادیه بود که روزگار، مربیان خوبی سر راهش گذاشت تا این پسربچه به جای آلوده شدن به جرم و جنایت، با جهان هنر آشنا بشود و با جادوی آن به یکی از بازیگران خوش استعداد کشورش تبدیل شود.
او از همان کودکانی بود که حدود چهل سال پیش در مسجد محل با معلمانی مواجه شد که کودکان محله را با کتاب آشنا کردند، با آنها تئاتر تمرین کردند و برایشان فیلم نمایش دادند و ناگهان دید در این دنیا به جز جرم و جنایت، چیزهای دیگری هم هست و به جز آدمهای خلافکار، افراد دیگری هم هستند که کتاب میخوانند و فیلم میبینند و تئاتر کار میکنند.
او اما هرگز نه گذشته را فراموش کرد و نه معلمانی را که راهنمای ورودش به جهان هنر شدند. علی سلیمانی همیشه در کنار همه فعالیتهایش، زمانی را برای آموزش به کودکان کار و کودکان محروم اختصاص میداد و با آنان مشق تئاتر میکرد.
حالا شش ماه از درگذشت این بازیگر میگذرد و همسر او، سهیلا جوادی به دنبال اجرای برنامهها و ایدههایی است که سلیمانی همواره به آنها توجه داشته است.
سلیمانی مرداد ماه امسال به دلیل ابتلا به کرونا درگذشت و سهیلا جوادی، از همان سومین روز درگذشت همسرش تصمیم گرفت یاد او را با اجرای برنامههای مختلفی زنده نگه دارد.
جوادی برای عملی کردن این ایدهها، هم نمایش «خاموشان»، آخرین کار علی سلیمانی را روی صحنه برد و هم پیگیر برنامههای آموزشی این بازیگر با کودکان کار و محروم شد.
او چندی پیش نمایش «خاموشان» را در تماشاخانه «سنگلج» اجرا کرد و روز جمعه ۲۲ بهمن ماه هم این نمایش را در جشنواره تئاتر فجر به صحنه میبرد.
جوادی در گفتگو با صلح خبر از تجربه اجرای این نمایش به یاد همسر فقیدش میگوید و هم از برنامههایی که برای انجام کارهای فرهنگی در نظر دارد.
علی سلیمانی در کنار همسرش سهیلا جوادی و دخترش سبا
او توضیح میدهد: نمایش «خاموشان» آخرین کار علی بود و من دلم میخواست کاری کنم که یاد او روی صحنه زنده شود. در این اجرا، علی از طریق ویدیو پروجکشن همراه ماست و هم ما که در نمایش بازی میکنیم و هم دوستانش که به تماشای کار آمدهاند، حضور او را کاملا حس میکنیم.
جوادی میگوید که با اجرای این نمایش هم حال خودش و هم دخترش سبا خیلی بهتر شده و ادامه میدهد: به جز ما دیگر اعضای گروه وتماشاگران هم حس خوبی داشتند . راستش ایده این کار را خانم پریسا مقتدی، مدیر تماشاخانه سنگلج به من دادند که برای زنده نگه داشتن یاد علی، نمایشی را اجرا کنم و همکاری بسیاری کردند تا این نمایش در تماشاخانه سنگلج به اجرا رسید.
او که پیگیر اجرای دیگر برنامههای فرهنگی علی سلیمانی است، در این زمینه نیز میگوید: از حوزه هنری خواستهام تا در منطقه هرندیه کتابسرایی تاسیس کنند تا هم کتابخانه باشد و هم مکانی برای کارهای فرهنگی مانند اجرای تئاتر و نمایش فیلم و … قولی هم دادهاند که البته هنوز عملی نشده است.
اما این همه کاری نیست که جوادی پیگیر آن است. او به زودی خانه هنری را به نام علی سلیمانی تاسیس میکند. خانه هنری برای استعدادیابی از کودکان کار و کودکان محروم. چیزی که همیشه جزو اهداف علی سلیمانی بوده است.
جوادی برای تاسیس این خانه هنر با همکاری شهرداری مکانی را در منطقه ۱۴ در اختیار گرفته و قرار است به زودی در این مکان مستقر شود برنامههای فرهنگی آن را اجرا کند.
او میگوید: در «خانه هنر علی سلیمانی» با کودکان کار و کودکان محروم کار هنری انجام میدهیم و استعدیابی هم میکنیم. دوست داریم این برنامه را در تمام تهران و دیگر شهرها اجرایی کنیم. خوشبختانه در حال حاضر برای اجرایی کردن این برنامهها، فضایی را در اختیار داریم ولی مسلما تامین هزینهها قدری دشوار است که امیدوارم با همراهی دوستان و با پیگیریهایی که انجام میدهیم، بتوانیم حمایتهایی را جذب کنیم و در همین راستا مشغول رایزینی با بهزیستی و شهرداری هستیم. برای انجام این کارها آقایی به نام آقای شرف دوست (معاون حمایت های اجتماعی سازمان رفاه ، خدمات و مشارکت های اجتماعی شهرداری تهران ) همراهی بسیاری با ما کردند. ایشان مرا نمیشناخت ولی وقتی متوجه برنامههای ما شد، از هیچ گونه همکاری دریغ نکرد. ایشان واقعا دغدغه کودکان کار و کودکان محروم را دارد.
جوادی که از سومین روز درگذشت علی سلیمانی به این ایده اندیشیده است، اضافه میکند: بعضی از بچهها کاری و کودکان محروم واقعا با استعداد هستند و چه خوب که به آنها کمک کنیم تا مسیر زندگیشان را عوض کنند. خود علی همیشه میگفت از منطقهای بلند شدهام که در آن، فاصله جرم و جنایت خیلی کمتر از فاصله فرهنگ و هنر بود. او همیشه از معلمانی یاد میکرد که با کار فرهنگی آشنایش کردند. معلمانی مانند حسین پرستار که در مسجد محل آنها را با کتاب آشنا کردند، با آنها تئاتر تمرین کردند و برایشان فیلم نمایش دادند و این بچهها ناگهان دیدند در این دنیا به جز جرم و جنایت، چیزهای دیگری هم هست و به جز آدمهای خلافکار، افراد دیگری هم هستند که کتاب میخوانند و فیلم میبینند و تئاتر کار میکنند. علی همواره از معلمان خود یاد میکرد و آرزو داشت راه آنان را ادامه بدهد.
و این چنین بود که علی سلیمانی سالها در مسجدی در منطقه هرندیه با دختران و پسران کودک تمرین تئاتر میکرد. او به پیشنهاد حوزه هنری به این کودکان تئاتر آموزش میداد و حالا همسرش امیدوار است حوزه هنری برای ساخت این کتابسرا همراهی کند چراکه به باور او، کودکان منطقه هرندیه سخت به چنین فضاهایی نیاز دارند.
نمایش خاموشان
سهیلا جوادی معتقد است این تنها کاری است که میتواند برای زنده نگه داشتن یاد همسرش انجام بدهد. او امید دارد وقتی کارها روی روال افتاد، امور را به دخترش سبا بسپارد تا با تلاشهای خود راه پدر را ادامه بدهد.
علی سلیمانی، بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون با بازی درنمایشهایی همچون «شکار روباه»، «خنکای ختم خاطره» ، «چشم به راه میرغضب»، «عزیز مایی» ، «ترن» «سه خانه کوچک» و نمایش اجرا نشده «روز حسین» برای مخاطبان تئاتر خاطره ساز است.
تماشاگران سینما بازی او را در فیلمهایی چون «تنگه ابو قریب»، «بیپولی»، «نجاتیافتگان»، «قارچ سمی»، «خاله سوسکه» و… به یاد دارند و بازیهای او در مجموعههای تلویزیونی «وضعیت سفید»، «پایتخت ۴»، «سقوط یک فرشته»، «داستان یک شهر» در ذهن تماشاگران مانده است.
او دو نمایش «مردی در آینه» و «مکعب» را هم کارگردانی کرده بود. این بازیگر مرداد امسال به دلیل ابتلا به کرونا در ۵۱ سالگی درگذشت.
نمایش «خاموشان» به یاد او روز جمعه ۲۲ بهمن ماه به عنوان یکی از آثار چهلمین جشنواره تئاتر فجر در دو نوبت ۱۷ و ۲۰ در تماشاخانه سنگلج اجرا میشود.
انتهای پیام