به گزارش پایگاه صلح خبر، نسرینه مالک در گاردین نوشت: ما می‌توانیم مطمئن باشیم که دموکرات‌ها به خاطر غزه رأی‌دهندگان را از دست دادند. آمار چشمگیر است. قطعیت دیگر این است که صدای این رأی‌دهندگان همچنان شنیده نخواهد شد.
در دیربورن، میشیگان، بزرگترین شهر با اکثریت عرب-آمریکایی، جو بایدن در سال ۲۰۲۰ با حدود ۷۰ درصد از آرا پیروز شد. آمار اولیه نشان می‌دهد که هریس چیزی حدود ۴۰ درصد از آرا را در همین ناحیه دریافت کرده است. در حالی که نگرانی‌ها در مورد جنگ غزه به طور واضح و مشخص مطرح شده بود، هریس نه تنها به نادیده گرفتن و منزوی کردن این صداها ادامه داد، بلکه کمپین بیل کلینتون را فرستاد تا آنها را ساکت کند. هریس هرگز از شهر میشیگام بازدید نکرد. اما حدس بزنید چه کسی این کار را کرد؟ درست است، دونالد ترامپ. و حالا او در دیربورن پیروز شده و تمام میشیگان را برده است.
یکی از کسانی که به ترامپ رای داده؛ می‌گوید حتی اگر او با احتمال ۹۹ درصد این نسل‌کشی را ادامه دهد، من آن یکدرصد شانس را می‌پذیرم که ترامپ شاید آن جنگ را متوقف کند، در مقابل ۱۰۰ درصد احتمال اینکه جنگ تحت ریاست جمهوری هریس ادامه داشته باشد. این احساس به طور کامل حس بن‌بست سیاسی را که در طول سال گذشته شکل گرفته، نشان می‌دهد. دموکرات‌ها وعده دادند که ثبات را تأمین کنند و وضع موجود را که توسط یک رقیب بی‌ثبات تهدید می‌شد، حفظ کنند، اما با آن وعده تداوم، این اطمینان هم آمد که هیچ چیز تغییر نخواهد کرد. با این حال، در رابطه با جنگ در غزه و لبنان، برای بسیاری، عدم تغییر یک گزینه نبود.رویدادهای فلسطین و خاورمیانه در طول ۱۳ ماه ناامیدی زیادی را به وجود آورده است. هزاران نفر مثله می‌شوند، تکه‌تکه می‌شوند، زیر ساختمان‌ها دفن می‌شوند، اجزای بدنشان در کیسه‌های پلاستیکی برای دفن جمع‌آوری می‌شود. ما از نظر روانی آماده جذب چنین وحشتی بدون آسیب عمیق و تروما اخلاقی نیستیم. این اتفاقات شما را تغییر می‌دهد.
علاوه بر این، نحوه واکنش دموکرات‌ها و جریان لیبرال به این شوک و خشم را در نظر بگیرید. به فلسطینی‌های آمریکایی حتی اجازه سخنرانی در کنوانسیون ملی دموکرات‌ها در ماه اگوست داده نشد. گروه “زنان مسلمان برای هریس” بلافاصله پس از رد درخواست سخنرانی منحل شد. سایر گروه‌ها، مانند اتحادیه کارگران خودروسازی، که قبلاً از هریس حمایت کرده بودند، اعتراض شدید خود را اعلام کردند. اعتراضات مردمی توسط بزرگان حزب دموکرات مانند نانسی پلوسی به عنوان “مرتبط با روسیه” بدنام شدند. دانشجویان در سراسر دانشگاه‌ها توسط رسانه‌های لیبرال متهم به یهودستیزی شدند، و سپس اعتراضات و اردوگاه‌های آنها مورد هجوم قرار گرفت و توسط پلیس دستگیر شدند. هم در کشتار و پاکسازی قومی مداوم، و هم در امتناع از انجام هر کاری جز در بهترین حالت ابراز تأسف از وضعیت غم‌انگیز امور، پیامی شخصی وجود دارد که به افراد با پیشینه عربی فرستاده می‌شود: افرادی مثل شما اهمیتی ندارند. این پیامی است که به دیگران از جنوب جهانی، یا کسانی که خود را با فلسطینی‌ها به عنوان یک قومیت تحت ستم و نژادی همذات‌پنداری می‌کنند – و کسانی که، صرف نظر از پیشینه‌شان، از عدم پاسخگویی حزب دموکرات به نگرانی‌هایشان بیگانه شده‌اند، گسترش پیدا می‌کند. وقتی این احساس آسیب، محو شدن و تحقیر را در مردم ایجاد می‌کنید، آنها شروع به رأی دادن به کسانی می‌کنند که این احساس را به آنها نمی‌دهند. ترامپ ممکن است مانند یک گزینهوحشی به نظر برسد، اما حداقل با یک گزینه وحشی هنوز شانسی برای یک نتیجه مثبت وجود دارد، هرچند بعید – اما همچنان ممکن است.
این افکار و رفتارها با توجه به گزینه‌های موجود قابل درک است. در سردرگمی و اضطرابی که از دیدن هر روزه‌ی جنایات به وجود می‌آید، هیچ محاسبه منطقی درباره اینکه چه چیزی ممکن است در آینده “بدتر” باشد، وجود ندارد. تنها یک ناامیدی برای پایان دادن به آنچه که در حال حاضر غیرقابل تحمل است، وجود دارد. یک باور احمقانه از سوی دموکرات‌ها وجود داشته که می‌توانند رأی‌دهندگان وفادار را تحت فشار شدید قرار دهند و همچنان انتظار رأی آنها را داشته باشند. این باور با این واقعیت تقویت شده که آنها در رقیب خود یک فرد ترسناک می‌بینند که به وضوح نژادپرست و اسلام‌هراس ضد دموکراسی است. اما رأی‌دهندگان از دست رفته حزب می‌فهمند که دموکرات‌ها هم به طور ضمنی همه این ویژگی‌ها را نیز دارند.
اگر رأی‌دهندگان را بی‌قدرت کنید، آنها تنها راهی را که می‌توانند برای بازپس‌گیری آن قدرت انتخاب خواهند کرد و با رد وضع موجود نشان خواهند داد که انتخاب دارند. دموکرات‌ها پیمان خود را با بسیاری از اعضای رأی‌دهندگان شکستند و سپس متعجب شدند که چرا رأی‌دهندگان به طور یکجانبه قول و قرارشان را حفظ نکردند. شما در روزهای آینده از لیبرال‌ها خواهید شنید که زمان “گوش دادن به رأی‌دهندگان” فرارسیده است، گویی رأی‌دهندگان در ماه‌های اخیر با صدای بلند صحبت نکرده‌اند. و اگر مردم بالاخره گوش دهند، من شرط می‌بندم که به جای پرداختن به خواسته‌های آتش‌بس و تحریم تسلیحاتی، همچنان بر روی انواع توضیحات حاشیه‌ای تمرکز خواهند کرد. آیا ترامپ نوعی جادوگر بدخواه است که مردم را فریب داده تا فکر کنند او آرزوهایشان را برآورده خواهد کرد؟ آیا این افراد ساده‌لوح، فرقه‌ای یا صرفاً اشتباه هستند؟
کسانی که از پیروزی ترامپ شگفت‌زده شده‌اند و نگران دوران ترسناکی هستند که او قرار است آغاز کند، هرگز نخواهند فهمید که برای بسیاری، آن دنیا هم‌اکنون وجود دارد؛ فقط آنها در آن زندگی نکرده‌اند.
ترجمه: مهسا مژدهی
۳۱۱۳۱۲
