مصاحبه اختصاصی خبر گزاری صلح خبر با محمد رضایی کشتی گیر اسبق وزن 55 کیلوگرم

گفتگوی ویژه خبرنگار واحد ورزشی خبر گزاری صلح خبر با محمد رضایی کشتی گیر محبوب و اسبق تیم ملی (بخش اول)

با عرض سلام خدمت جناب اقای محمد رضایی عزیز.

با نام و یاد خدا بنده هم خدمت شما و تمامی دست اندرکاران خوب  و زحمتکش این خبرگزاری سلام میکنم

خیلی خوشحالیم که امروز دعوت مارا برای گفت و گو با پایگاه صلح خبر ایران قبول کردید که چند دقیقه ای را ذر خدمت شما باشیم و گفتگوی کوتاه و صمیمانه ای را با شما انجام دهیم.

من هم خیلی ممنونم که از من برای این گفتگو دعوت کردید.

آیا شما مرحوم محمد رضایی که در سال های پیش از انقلاب شکوهمند اسلامی پوشنده دوبنده مقدس تیم ملی کشتی آزاد کشورمان بودند، به خاطر دارید؟

بلی دقیقا تمامی اهال کشتی ایشان را می شناختند که متاسفانه در حال حاظر در بین ما نیستند و جادارد از ایشان یادی هم بکنیم. مرحوم محمدرضایی کشتی گیر بسیار پر افتخاری بودند و برای دوبنده تیم ملی خیلی زحمت کشیدند و هم دوره امام علی حبیبی و عبدا.. موحد و خیلی های دیگر هم بودند. ایشان صاحب مدال نقره جوانان جهان در سال 1977میلادی و همین طور برنز مسابقات جهان در سال 1978 بودند.

نام خود شما هم برای مردم بسیار شناخته شده است اما اینجا تمایل داریم  با شما از زبان خودتان بیش تر آشنا شویم.

من متولد سال 57هستم. در شهرستان نهاوند به دنیا امدم. از یک خانواده کاملا ضعیف.چهار برادر و خواهر هستیم و من فرزند بزرگ خانواده هستم. در سن 9 سالگی متاسفانه پدرم را از دست دادم و تقریبا 12ساله بودم که کشتی را شروع کردم. در همان سنین بودم که یک روز به خانه آمدم و دیدم که مادرم سردرد دارد و به محض اینکه او را به بیمارستان رساندیم همان جا از دنیا رفت. بعد از آن دیگر تمام بار خانواده بر دوش من افتاد و مسئولیت بسیار سنگینی را در برابر خانوادم برای من ایجاد کرد. هم حکم پدر  مادر و هم حکم برادر بزرگ تر را برای آن ها داشتم.

آیا نسبت به خودتان هم این تعهد را داشتید؟

بلی دقیقا چون می خواستم که یک کشتی گیر حرفه ای باشم و شب و روز تمرین می کردم و از همان اول این توانایی مادرزادی را در وجود خود می دیدم و به راحتی میتوانستم فن کمر را اجرا کنم . هنگامی که وارد این ورزش شدم در عرض کمتر از یکی دوسال قهرمان نوجوانان جهان شدم. من تمامی مراحل و مسابقات داخلی اعم از منطقه ،شهر و استان و …شرکت کردم ودر تمامی این ها قهرمان شدم.  سپس به مسابقات کشوری رسیدم و پس از قهرمانی در رده نوجوانان کشور به تیم ملی راه پیدا کردم.

دقیقا یادتان هست که در چه سالی به اردوی تیم ملی راه پیدا کردید؟

بلی سال 1372 می خواهم یک خاطره جالب برایتان تعریف کنم. روزی که قصد داشتم به مسابقات کشوری روم کفش کشتی نداشتم و یک جفت کفش از یکی از دوستانم گرفتم! با همان ها هم به مسابقات رفتم و  اول شدم! تا اینکه بعدا یکی از عمو هایم برایم یک جفت کفش کشتی خرید و از آن به بعد تمامی وسایل مورد نیازم را خودم شخصا با کارکردن تامین کردم. خیلی از آن ها هم با جوایزی که می گرفتم به دست می آوردم.

یعنی شما در آن شرایط و آن سن جوانی خودتان کار هم می کردید؟و هم بصورت حرفه ای ورزش می کردید؟

بلی افتخار هم می کردم به این که کار هم می کردم و نان آور خانواده ام بودم من صبح ها ساعت 5 صبح بیدار می شدم وتاساعت 9صبح در نانوایی کار می کردم. من در محله ای بزرگ شدم که خیلی ازجوانان و هم سن های من به خلاف کشیده می شدند. خیلی شرارت ها می کردند. متاسفانه خیلی از همین همدوره ای های خودم را می دیدم که بخاطر خلاف و اعتیاد و خیلی مسائل دیگر درست مقابل خودم جان می دادند. در همین شرایط بود که من به ورزش روی آوردم و خدا را شکر که توانستم الگوی زندگی خیلی از جوانان شهرمان شوم و سبک زندگی خیلی ها را تغییر  بدهم و به سمت ورزش بکشانم. وقتی که من رفتم و مدال جهانی آوردم دیگر خیلی ها به سمت ورزش، علی الخصوص کشتی روی آوردند و خیلی از آن ها هم توانستند در سطح استان و کشور و حتی آسیا هم مدال بگیرند. از این بابت بسیار خوشحال هستم و خدا را شکر می کنم.

یک سوال متفاوت!! آیا زمانی که وارد این عرصه شدید. کسی هم مخالف شما بود؟

بلی اطرافیان من مانند عموهایم حتی تا سه ماه نمیدانستند که من وارد کشتی شدم. از ترس این که شاید با من مخالفت کنند به آن ها چیزی نگفتم. چون هم پدر و هم عموهایم باستانی کار بودند و یک سابقه بسیار طولانی در ورزش باستانی داشتند و همیشه به من می گفتند تو هم بیا و ورزش باستانی را انتخاب کن. کشتی خیلی وقتت را می گیرد و آینده هم ندارد اما وقتی که توانستم پس از مدت کوتاهی قهرمان استانی و کشوری و…را بدست بیاورم نظر آن ها نیز تغییر پیدا کرد.

میتوانید کمی از خاطرات و حال و هوای آن روز ها برایمان تعریف کنید؟

خوب حس خیلی خیلی خوبی بود. ولی آن روز ها برایم بسیار سخت بود. یادم هست که مثل یک بچه غریب وارد تهران شدم و هیچ جا را بلد نبودم و فقط می دانستم که باید خودم را به سالن شهید شیرودی برسانم. سوار یک تاکسی شدم و راننده تاکسی مرا به آنجا رساند. یک کرایه 50 تومانی را از منی که شهرستانی بودم 700 تومان گرفت. بعد تازه رسیدم به من گفتند که 1 روز دیر رسیدی و تیم به اردوی اردبیل رفته است. من هم با هزار دردسر و بدبختی در حالی که پول زیادی هم نداشتم به ترمینال رفتم و از آنجا هم با اتوبوس به سمت اردبیل رفتم. در همان شهر اردبیل با یک راننده تاکسی آشنا  شدم و خدا را شکر خوشبختانه خود او کشتی گیر بود و از محل اردوی تیم ملی هم با خبر بود. خودش مرا به محل اردو رساند. خیلی هم تعارف کرد که اگر شب جایی برای ماندن نداری به خانه من بیا و آنجا بخواب. خیلی انسان خوبی بود و من همیشه برای او دعا می کنم. ان شاء… هر جا که هست موفق باشد.

چه سختی هایی را متحمل شدید؟و بگویید  که اولین تورنومنتی که در رده ی نوجوانان شرکت داشتید چه بود؟

اولین مسابقاتی که بنده اعزام شدم سال 72 جام جمهوری ترکیه بود که آن جا با اقتدار همه ی حریف های خودم را شکست دادم و اول شدم.دقیقا 15ساله بودم که مرا به رده جوانان آوردند و بعد هم به مسابقات آسیایی الماتی قزاقستان بود رفتم که آن جا هم موفق به گرفتن مدال طلا شدم.

در همان سن و سال در مسابقات بزرگسال استانی شرکت کردم و همانجا مربی به من گفت اگر بتوانی تمام حریف هایت را با اختلاف امتیاز شکست بدهی در کشوری هم اول می شوی.

بعد از این که به رده ی جوانان تیم ملی رسیدید اولین عنوان شما در این رده چه بود؟

مسابقات قهرمانی آسیا که طلا گرفتم و بعد از آن در مسابقات انتخابی آقای احمد هاشمی را بردم و نفر اول وزن 49 کیلو گرم شدم و سپس به مسابقات جهانی مسکو اعزام شدم و آن جا موفق به کسب عنوان قهرمانی شدم. بعد از جوانان به مسابقات امیدهای جهان هم اعزام شدم و با وجود مصدومیتی که داشتم و شب قبل از مسابقات بسیار ازارم میداد ولی با این وجود و بخاطر پرچم ایران روی تشک امدم و خوشبختانه به یاری خدا طلا گرفتم. من در ان سالها و طی تورنمنتهای متعددی که اعزام شدم موفق شدم تمام مدعیان این وزن و قهرمانان سالهای بعد این وزن را که در رده بزرگسالان امدن و قهرمان شدند شکست بدم. در ان سالها من در تمام  تستهای امادگی جسمانی که میگرفتند از سایر نفرات برتر بودم. من 90 تا بارفیکس میرفتم در 33 دقیقه 18 کیلومتر می دویدم. رکوردم زیر اب 3 دقیقه و 15ثانیه بود و با دو وزن بالاتر از خودم قادر بودم کشتی بگیرم و انها را شکست بدم.

شما در تمام مهارت های کشتی از امادگی و قدرت خاصی برخوردار بودید. جدای از تمامی این مهارت ها که یک کشتی گیر ملزم به داشتن آن است فکر میکنی چه ویژگی های دیگری یک کشتی گیر باید داشته باشد؟
یک کشتی گیر باید با خدا باشد انسان بی حاشیه ای باشد و همیشه سرش در لاک خودش باشد ، و اگر واقعا می خواهد یک قهرمان واقعی شود خواب و تغذیه اش باید مناسب باشد .
و همیشه این را به یاد داشته باشه که دعای خیر پدر مادر خیلی مهم است واگر آن ها ازت راضی باشند حتما موفق میشوی.

بخش اول گفتگوی ما با اقای محمد رضایی پایان یافت و ادامه این گفتگو را در بخش دوم به همراه قسمتهایی جذاب به زودی برای شما منتشر خواهیم کرد.