کوروش دست پاک در گفت و گو با صلح خبر ، درباره روند تشکیل و فعالیت های سازمان جوانان حزب کارگزاران اظهار کرد: نیاز به تشکیل سازمان جوانان در ابتدا توسط حزب احساس شد. حزب در پاییز سال 97 جمعی از جوانان فعال در زمینه های تشکیلاتی، رسانه ای و اندیشه ای را گرد هم آورد و ما توانستیم بعد از حدود 18 ماه سازمان جوانان را رسما در حزب کارگزاران سازندگی ایران تاسیس کنیم.
وی ادامه داد: از اردیبهشت 99 فعالیت ها در حوزه های آموزش، پژوهش و تشکیلات به صورت مداوم و متوازن را انجام دادیم و سعی کردیم یک سازمان تک بعدی نباشیم. در نهایت اینکه براساس همان استراتژی و برنامه های سابق و البته با نیم نگاهی به انتخابات 1400 فعالیت های خود را در آینده ادامه خواهیم داد.
دستپاک درباره نسبت سازمان جوانان حزب کارگزاران با سایر احزاب و جوانان اصلاح طلب، تصریح کرد: طبیعتا زمانی که کارگزاران یکی از قدیم اصلی ترین و مهم ترین احزاب جریان اصلاح طلب است، در حوزه جوانان هم این مساله تسری پیدا میکند و رابطه ما با سایر جوانان اصلاح طلب براساس همکاری متقابل و همدلی و البته با حفظ گفتمان کارگزاران سازندگی تعریف می شود.
این فعال سیاسی در پاسخ به این پرسش که آیا شما قائل به سهمیه و رانت مثبت برای جوانان هستید؟ گفت: این سوال را باید در شرایط خاص پاسخ داد. در برخی مواقع پاسخ من بله و در برخی مواقع خیر است. اگر رانت مثبت به توانمندسازی بیشتر جوانان منجر شود، طبیعتا نکته ای مثبت هست، ولی اگر صرفا سهمیه ای جهت فرار از رقابت و توانمندی واقعی باشد، من با این مساله مخالفم.
وی خاطرنشان کرد: درمجموع بهتر است که جوانان فارغ از هر گرایشی به سمت توانمندسازی و کسب علم و تخصص در حوزه های مختلف حرکت کنند. این مساله در کنار دانش و فعالیت سیاسی باعث ایجاد مزیت رقابتی برای افراد شده و در واقع حاکمیت برای ادامه مسیر به این ها نیاز پیدا خواهد کرد. با این وضعیت اگر حتی در مجموعه های حاکمیتی و دولتی مجالی برای اثرگذاری پیدا نکنند، باز هم حوزه اثرگذاری جوانان حفظ می شود.
پاک دست در ادامه در پاسخ به این پرسش که چقدر جریان اصلاحات به جوانگرایی اعتقاد دارد و آیا در عمل جوانگرایی اتفاق افتاده است؟گفت: متاسفانه درمجموع جوانگرایی را به شکل صحیح در جریان اصلاحات مشاهده نمی کنیم. از تربیت نکردن کادر و نیروهای سیاسی تا تعلیم ندادن مدیران جوان و همچنین عدم استفاده صحیح از جوانان در فضای تصمیم گیری جریانی که به وضوح ضربه هایی جدی به این جریان زده است و این نشان دهنده عدم توجه کافی به جوانگرایی در جریان اصلاحات است.
وی در ادامه درباره میزان هموار بودن مسیر برای رشد جوانان در احزاب اصلاح طلب، تصریح کرد: در ابتدا جوانان باید تلاش خود را برای باز کردن فضا و نمایش توانایی و قابلیت خود در احزاب شان انجام دهند. با این فرض در حزبی مانند کارگزاران مسیر رشد برای جوانان در چند سال اخیر تا حدود زیادی فراهم بوده است.
این فعال سیاسی در پاسخ به این پرسش که چقدر موضوع شکاف نسلی در جریان اصلاحات جدی است؟اظهار کرد: متاسفانه موضوع شکاف نسلی تا حدود زیادی در جریان اصلاحات قابل مشاهده است. اکثر تصمیم سازان جریان اصلاح طلب را افراد با سنین بالا تشکیل می دهند. حتی برخی افراد که با نام جوان در نهادهای تصمیم گیر جریان اصلاحات حاضر هستند عملا با نسل های فعلی جامعه ارتباط معنادار سنی و اندیشه ای ندارند.
وی ادامه داد : یکی از اصلی ترین نقدهایی که به جریان اصلاحات در چندسال اخیر وارد شده است، عقب ماندن از سیر تحولات جامعه است. به نظر بنده این مساله از جمله تبعات شکاف نسلی در این جریان است. استفاده از ابزارهای نوظهور ارتباطی در جریان اصلاحات روز به روز کمتر شده و ضعف جریانی در این فضا خود را بیش از پیش نمایان می کند. تمام اینها به دلیل شکاف نسلی و عدم ارتباط معنادار بین طیف های مختلف نسلی می باشد.
وی در پایان گفت: اگر جریان اصلاحات به فکر بازسازی خود است، باید ائتلافی بین نسل های مختلف با اثرگذاری تمام نسل ها به وجود بیاید که از تجربه پیشنیان تا علم و شناخت فضا توسط نسل های فعلی استفاده شود.
انتهای پیام