به گزارش صلح خبر، سردار سرلشکر حاج قاسم سلیمانی در رابطه با یکی از همرزمانش به نام احمد سلیمانی روایت میکند: دست تقدیر این بود که من که از دوران کودکی با احمد بودم، در زمان شهادتش هم بالای سرش حاضر شوم و اگر بخواهم کلمهای را اختصاصاً و حقیقتاً به عنوان مشخصه این شهید ذکر کنم، باید بگویم «انسان پاک» لایق این شهید بزرگوار است.
در واقع کسانی میتوانند این مفهوم را داشته باشند که بعد از معصوم، به درجهای از صالح بودن برسند. احمد علاقه ویژهای به جلسات مرحوم آیت الله حقیقی داشت و در همان جلساتی که در مسجد کرمان برگزار میشد، به انقلاب اتصال پیدا کرد و حقیقتاً از همان دوران روح حاکم بر احمد روح شهادت بود که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی این حس شدیدتر شد و او را یک انقلابی درجه یک کرد.
سلیمانی از مؤثرترین فرماندهان لشکر ثارالله بود. در عملیات طریقالقدس در کانالی که کنده بودیم، سلیمانی هم حضور داشت؛ وقتی من در نیمه شب به آن کانال رفتم او را دیدم و وقتی او مرا دید، بلافاصله پشت بوتهها پنهان شد و بعداً من متوجه شدم که او بخاطر اینکه مبادا من او را از آنجا برگردانم، پشت بوته رفته بود.
او در طول جانشینی فرماندهی لشکر ثارالله هیچ گاه خود را در جایگاه فرمانده نشان نداد و هیچکس احساس نکرد که او مسئولیتی در جبهه دارد. با همه فرماندهها ارتباط داشت و حتی برای اینکه بتواند در عملیاتها به جبهه و صحنه جنگ نزدیک باشد، یک موتور سیکلت داشت که پیوسته خود را به آتشها میرساند.
وقتی که در شب شهادتش مشغول خواندن دعای کمیل بود، حال عجیبی داشت. از اول تا آخر دعا سر به سجده بود و انگار الهام شده بود که قرار است فردا ۱۰ صبح به شهادت برسد. چهره او را که پس از شهادت دیدم، نصف صورتش را خون پوشانده بود و نصف صورتش مثل مهتاب میدرخشید و حقیقتاً آرامش خاصی در چهره او پیدا بود که باعث شد دیدن این صحنه جزو دیدنیترین صحنه عمرم در دوران دفاع مقدس باشد.
به گزارش صلح خبر، احمد سلیمانیبهار سال ۱۳۳۶ در روستای قنات ملک شهرستان بافت متولد شد. تحصیلات ابتدایی را در محل تولد خود گذراند و به منظور ادامه تحصیل روانه شهر کرمان شد. کار و تحصیل در کنار هم از او فردی سخت کوش ساخت. شرکت در جلساتی مذهبی موجب آشنایی او با روحانیون مبارز کرمان شد. با فرا رسیدن بهارسال ۱۳۷۵ او یکی از برگزارکنندگان تظاهرات مردمی در کرمان بود.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی و آغاز جنگ تحمیلی، احمد راهی جبهههای نبرد حق علیه باطل شد. از آنجا که در سنگر علم و تحصیل نیز سخت میکوشید در یکی از رشتههای مهندسی دانشگاه اصفهان پذیرفته شد. اما دفاع از میهن او را ملزم به ماندن در جبهه کرد. در عملیات الیبیت المقدس مجروح شد اما بعد از بهبودی باز به جبهههای نبرد بازگشت. احمد سلیمانی با عنوانهای معاون اطلاعات و عملیات و جانشین لشکر ۴۱ ثارالله در عملیاتهای مختلف شرکت کرد و زمینه ساز پیروزیهای بزرگی شد.
سرانجام در مهر ماه سال ۱۳۶۳ روح احمد سلیمانی جانشین ستاد و معاون اطلاعات و عملیات لشکر ۴۱ ثارالله از ارتفاعات «میمک» به شهادت رسید.
در بخشی از وصیتنامه شهید حاج احمد سلیمانی آمده است: «…این دنیا سرابی است که ما در آن چند روزی بیش نیستیم. این دنیا پر از رنگها و نیرنگها و دلبستگیهای پوچ میباشد که مانند ماری خوش خط و خال انسان را به خود مشغول میکند و ما دو راه بیشتر نداریم یا ماندن و غوطهور بودن در این منجلاب دو روزه و یا دل کندن و جهش کردن و روح را پروازدادن به ملکوت اعلی و کمک خواستن از معبود که ما را از این غربت و تنهایی نجات دهد.»
انتهای پیام