مرتضی زارع ـ بازیگر و گوینده ـ مدتی است که به عنوان راوی با برنامه ادبی «قندون» همکاری دارد. او معتقد است، این برنامه هیچگاه کهنه نخواهد شد و علتش را چنین برمی شمارد: «نیاز جامعه است که از ادبیات کلاسیک کشورشان مطلع شوند.»

او که در مجموعه های تلویزیونی «نابرده رنج»، «هشت و نیم دقیقه» و «دراکولا» ایفای نقش کرده است، هیچگاه خودش را مجری نمی داند، بازیگری اولویت اولش است و این حرفه را ادامه خواهد داد.
مرتضی زارع در گفت و گویی با صلح خبر به نقل از ایسنا شرکت و درباره کلیت فضای برنامه ادبی «قندون»، توضیحاتی را ارائه کرد. او همچنین بر ضرورت پرداختن به ادبیات کشور در برنامه های تلویزیونی تاکید کرد.
هدف اصلی مان در «قندون» مخاطب جوان و نوجوان است
زارع با توضیح کلی درباره برنامه «قندون» چنین بیان کرد: فصل دوم «قندون» مدتی است روی آنتن شبکه نسیم رفته که همچون فصل اول شامل ۱۲۰ قسمت است. متاسفانه ما از ادبیات کلاسیکمان روز به روز فاصله گرفته‌ایم و هرچه پیش می رویم و نسل‌های جوان تر می آیند، این فاصله بیشتر می‌شود که شاید بخشی از آن به این دلیل باشد که سرگرمی آدم ها متفاوت شده است. به عنوان مثال همین بازی های کامپیوتری و حتی خود تلویزیون باعث شده از کتاب خواندن فاصله بگیریم. از طرفی هم چون زبان ادبیات کلاسیکمان کمی سنگین است طبیعتاً آدم هایی هم که به این حوزه علاقه دارند متاسفانه یا نمی توانند زبان را ساده کنند یا متوجه نمی شوند پس اصطلاحاً از خیرش می گذرند.
زارع خاطرنشان کرد: از سویی دیگر بخشی هم به خود رسانه برمی گردد که وظایفی دارد و باید ارتباط میان ما و فرهنگ و آداب و رسوم و ادبیات قدیم مان را حفظ و پررنگ کند. بنابراین به این نتیجه رسیدیم که جای برنامه ای مثل «قندون» در تلویزیون خالی است. البته اساتید بزرگی سال های گذشته این کار را کرده‌اند اما کاری که ما در این برنامه کردیم هدف گذاری اصلی مان را روی سنین پایین تر یعنی جوان و نوجوان گذاشتیم.
وی ادامه داد: یکی از نکاتی که باید در این زمینه رعایت می کردیم این بود که زبان را به سمت بچه های امروزی می بردیم تا جذب برنامه شوند؛ بنابراین از عبارات و کلماتی استفاده کردیم که در محاوره آنها وجود دارد. دوم اینکه فضای طنزی که در بسیاری از حکایت ها حاکم است را پررنگ تر کردیم بر این اساس نویسنده بخشی از حکایت ها را به یک آیتم نمایشی تبدیل می کند. مثلا حکایت هایی که چند صد سال گذشته بوده را روایت می کنیم اما ناگهان  می گوییم هوس پاستیل کرده ام! در واقعیت این امر وجود ندارد اما به دلیل اینکه طنز داستان را بیشتر کنیم، در دل داستان آوردیم که باعث شود فضای طنز بهتری ایجاد شود.
طنز در هر زمانی نیاز جامعه است
این بازیگر تلویزیون در ادامه در پاسخ به اینکه فکر می کنید در جامعه فعلی اینگونه برنامه ها چقدر مخاطب داشته باشند؟ اظهار کرد: طنز همیشه در همه دوران ها برای آدم ها جذاب است؛ به خصوص وقتی از تلویزیون پخش شود. وقتی از درگیری های ذهنی و مشکلات روزمره به خانه می رسیم و پای تلویزیون می نشینیم، طبیعتا دوست داریم برنامه هایی ببینیم که ما را از فضاهای خسته‌کننده جدا کند و حداقل چند لحظه ای خنده به لبمان بیاورد. همین حکایت هایی که در «قندون» روایت می شود به اندازه کافی جذاب هستند اما ما سعی کردیم با فضای طنز، جذابیت را بیشتر کنیم تا مخاطب را درگیر کنیم. تحت هر شرایطی و در هر زمانی طنز نیاز جامعه است و باید باشد. تلویزیون هم باید روی این مقوله کار کند.
او همچنین در پاسخ به این پرسش که در پرداختن به بخش‌های طنز  تا چه حد دستتان باز بود؟ بیان کرد: دوستان سعی می‌کنند بیشترین کمک را به ما داشته باشند؛ ضمن اینکه ما خودمان هم از خط قرمزهای مشخص آگاهی داریم ولی طبیعتا خط قرمزها در بخش طنز کمی متفاوت تر است؛ به همین دلیل دوستان تا جای ممکن کمک می‌کنند تا کارمان را بهتر انجام بدهیم اما طبیعی است جاهایی هم ممکن است بگویند فلان موضوع را نمی‌توانیم داشته باشیم و شاید برای مخاطب شوخی برخورنده ای باشد اما در کل میان شبکه و عوامل تولید تعامل وجود دارد.
قصد توهین و جسارت نداریم، بینندگان درک کنند
زارع سپس به بالا رفتن ظرفیت مخاطبان اشاره کرد و گفت: به نظرم مخاطبان هم باید کمی درک کنند و این ظرفیت را داشته باشند که اگر ما شوخی می کنیم قرار نیست این شوخی به همه جامعه سرایت پیدا کند. ما در حکایت های قدیمی مثالی داریم که می گوید وزیری بود که پسرش کمی نادان بود. اگر ما از این مثال استفاده می کنیم اولا باید بگویم این حکایت متعلق به چند سال پیش است، دوم اینکه ما قصدمان توهین و جسارت به کسی نیست چه آدم گذشته و چه آدم امروزی. قصد ما این است که به واسطه حکایت هایی که در برنامه روایت می‌شود چیزی بگوییم که به درد جامعه بخورد و از دردی سخن بگوییم که شاید برای همه تاریخ باشد. مخاطب باید این نگاه را داشته باشد که همه چیز را جمع نبندد.
او سپس با بیان اینکه برنامه «قندون» کهنه نخواهد شد، توضیح داد: «قندون» جزو برنامه هایی است که هیچگاه کهنه نمی شود و همیشه مخاطب دارد. ادبیات و طنز هر دو نیاز جامعه هستند و تکراری نمی شوند؛ ضمن اینکه بازخوردهای فصل اول برنامه خیلی خوب بود و مخاطبان از برنامه راضی بودند. اینکه ما از زندگی گذشتگانمان چیزهایی دستگیرمان می شود جالب است و به این واسطه ادبیات و فرهنگ کشورمان را هم مرور می کنیم.

مرتضی زارع و گلاره عباسی در دراکولا

بازیگری اولویت اولم است
بازیگر سریال های رستوران خانوادگی، بی گناهان، نابرده رنج، محکومین، بانوی سردار و دراکولا در پاسخ به اینکه اکنون در حوزه بازیگری همچنان فعال هستید؟ خاطرنشان کرد: آخرین کار تلویزیونی ام سریال «بی نشان» بود. من در برنامه «قندون» مجری نیستم و در راستای همان بازیگری کارم را ادامه می دهم. من هیچ وقت خودم را مجری نمی بینم بلکه روایتگری می کنم. بنابراین تعریف راوی با مجری بودن خیلی تفاوت دارد. من بازیگری خواندم و همین حوزه را هم ادامه خواهم داد چون دوستش دارم.
مرتضی زارع در پایان درباره کارهای جدیدش اعلام کرد: اکنون در سریال «بچه محل» به کارگردانی وحید امیرخانی که در حال تولید است بازی دارم. همچنین یک سریال دیگر پیشنهاد شده که فیلمنامه اش را خواندم و قرار است پیش از سال جدید تولید شروع شود.
انتهای پیام