این نویسنده در گفت‌وگو با صلح خبر، درباره تازه‌ترین کتابش اظهار کرد: «ایدئولوژی و ادبیات» که توسط نشر مروارید منتشر شده است، در فروردین‌ماه ۹۷ توزیع شد و در اسفندماه امسال هم چاپ اول آن به پایان رسید. بحث اصلی کتاب این است که شعر در گذشته ایران، آیینه اندیشه‌ها و افکار مختلفی بوده، در نتیجه مطالعه شعر ایران می‌تواند مطالعه اندیشه ایرانی باشد.
او افزود: در این کتاب، اندیشه شاعران کلاسیک همانند حافظ، مولوی و خیام مورد بررسی قرار گرفته است و نتیجه‌گیری شده که شعر حافظ و مولوی شعر تمرکزگراست و شعر خیام تکثرگراست. در واقع ما دو نحله فکری در تاریخ اندیشه ایران داشتیم که یکی تاکید بر تمرکزگرایی داشته و یکی تکیه بر تکثرگرایی. در واقع شعر خیام در مقابل شعر حافظ و مولوی قرار دارد.
اکبریانی با بیان این‌که این دو نوع اندیشه به عصر جدید هم منتقل شده است، گفت: ما در عصر جدید شاعرانی داریم که تمرکزگرایی را در شعرهای‌شان نشان می‌دهند و شاعرانی هم داریم که تکثرگرایی را نشان می‌دهند. از جمله شاعرانی که شعرشان تمرکزگراست بیشتر به شاملو اشاره شده؛ شعرهای ایدئولوژیک شاملو پایه‌های شعر عرفانی را دارد و اندیشه در شعرهای او همانند شعرهای حافظ و مولانا نوعی اندیشه دیکتاتوری است.
او سپس با بیان این‌که اندیشه شاعرانی مثل فروغ فرخزاد ادامه اندیشه خیام است، گفت: اشعار فروغ بر کثرت‌گرایی اندیشه تاکید دارد و به هیچ وجه سمت دیکتاتوری، استبداد و اقتدارگرایی نمی‌رود. در کنار این دو بحث، بحث‌های دیگری هم آورده‌ام؛ درباره تاثیراتی که حزب توده بر ادبیات گذاشته است و همچنین درباره شعر سهراب که آن را در مقابل دنیای مدرن قرار داده‌ام و می‌گویم شعر انفعال است نه شعر تهاجم. شعر انفعال باعث شده سهراب برای گریز از دنیای جدید به عرفان شرقی رو بیاورد.
انتهای پیام
