ورزش > فوتبال – همشهری ورزشی – امید مافی:
سال‌ها گذشته، اما رویاهای مجا هنوز بوی الرحمان می‌دهند. پسر جنوب که روزی‌روزگاری در فوتبال ایران بروبیایی داشت، سال‌هاست اسیر شبح سمجی شده که شهر به شهر و خیابان به خیابان رهایش نمی‌کند.

 مجاهد که با حکم روزگار به تمام خواب‌هايش کبریت کشید، حالا در ۳۵سالگی، تنها زمانی آرام می‌گیرد که سر بر شانه بانويش بگذارد و یک دل سیر اشک بريزد. از آن ایام تلخ بادا باد تا این روزهاي نسیان راه زیادی نیست. اتفاقات پیرامون سوشا مکاني ما را دوباره به یاد مجاهد خذيراوي انداخت تا سراغ ستاره خاموشی را بگیریم که به انزوای دیرینه‌اش عادت کرده است.

• نیستی مجاهد!

من کی بودم اصلا. مجاهد سال‌هاست که از یادها رفته. در این سرزمین قهرمان زنده را عشق است.

• هنوز به قول خودت محرم رازهايت، همان نخل‌های مغموم‌اند؟

سنگ صبور پیدا کردی حتما ما را خبر کن عامو. آدم با سنگ درد دل کند اما به انسان‌های آفتاب‌پرست متوسل نشود.

• ماجرای سوشا را شنيدي؟

کم‌وبیش. توی این فوتبال بی‌سروته هر اتفاقی ممکن است بیفتد. زمان ما که اينستا و تلگرام نبود، هزارویک جور مصیبت نازل می‌شد، حالا که با اين اینترنت و این کانال‌ها سنگ روی سنگ بند نیست.

• فکر نمی‌کنی بازیکنی مثل سوشا مکانی که توي چشم است و در تيم ملي و پرسپوليس عضويت دارد، باید بیشتر مواظب خودش باشد؟

صددرصد. آنها که بخیل‌اند و چشم دیدن یک جوان را ندارند، ممکن است برای به دام انداختنش تله بگذارند. من البته از اصل ماجرای سوشا بی‌اطلاعم و درست نمی‌دانم مقصر واقعی چه‌کسی است. فقط گاهی قيمت یک گاف کوچک آنقدر دردسرساز می‌شود که بايد همه عمرت را با آن تاخت بزنی. من مگر چه‌کار کردم؟ در آن جشن لعنتی آدم‌های دیگری نبودند؟ پس چرا کمر به نابودی مجای آبودانی و ساده بستند. من اگر بعد از داربي به آن ميهماني نحس نمی‌رفتم الان توی اروپا بازی می‌کردم و میلیون‌ها یورو توی حسابم بود.

• پس قبول داري اولین اشتباه یک استار می‌تواند منتج به افول ابدی‌اش شود؟!

دقیقا. اینکه سوشا چه خبطی کرده به خودش مربوط است. بالاخره هر آدمی که اشتباه کند باید تاوانش را پس بدهد، اما درد اینجاست که جامعه هم با تیپا آدم را بدجور می‌زند. این‌طور موقع‌ها رفقای گرمابه و گلستان آب می‌شوند و می‌روند داخل زمین. دنیاست دیگر.

• ولی علی پروین گفته برای رهایی سوشا از مخمصه، آستین‌ها را بالا می‌زند!

گلی به جمال آقای پروین که این‌قدر معرفت نشان می‌دهد. پروین از اول هم آدم مشتی و بامرامي بود. خدا کند هر چی که هست ختم به خیر شود. حیف است جوان مردم یک‌شبه به آرزوهایش چوب حراج بزنند.

• راستی پس از این همه سال چقدر خودت را مقصر می‌دانی انصافا؟

من اشتباه کردم اما ضرباتی که دیگران زدند چند برابر اشتباهم بود. جوان شهرستانی را داخل یک خوابگاه رها کردند و نان و ماست جلویش گذاشتند. هیچ‌کس نیامد بگويد خرت به چند مجا. عین خیالشان نبود، وقتی داشتم ویران می‌شدم. بی مرام‌ها از پشت به من خنجر زدند تا به آرزوهایم نرسم.

• اگر زمان به عقب برمی‌گشت تو از کدام مسیر خودت را به آرمان‌شهرت می‌رساندی؟

حیف که زمان عقب‌گرد ندارد وگرنه اگر داشتند پایم را هم قلم می‌کردند به تهران نمی‌آمدم. من همین‌جا در جنوب هم می‌توانستم پیشرفت کنم. بعد هم چشم و گوشم را باز می‌کردم تا گول آدم‌های هزار رنگ را نخورم. من که به خاطر استقلال از پیشنهادهاي درست و حسابی گذشتم آخرش به کجا رسيدم؟ کاش حرف‌های بلاژویچ را گوش می‌کردم. او می‌گفت تو اگر قدر خودت را بدانی و خام نشوی تا بارسا هم می‌روی.

• تلف‌شده‌ها در فوتبال ما کم نیستند. از مجتبی تا نیکی و شيث و مجاهد و خیلی‌های دیگر. لابد باید سوشا را هم به این جمع اضافه کنیم.

خدا نکند. جوان مردم اگر کاری هم کرده نباید از زمين و آسمان بمباران شود. فردا که قالب تهی کند و بلایی سرش بیاید چه کسی پاسخگوست. آدمی که گاف داده جورش را هم می‌کشد. دیگر دلیلی ندارد بعضی‌ها سوژه بسازند و جهنم درست کنند.

• دل مجاهد برای فوتبال تنگ نشده؟

می‌خواهم سربه تن فوتبال نباشد. همین فوتبال آرزوهای مرا دود کرد و فرستاد هوا. همین فوتبال پدرم را کشت. اگر زن و بچه‌ دورم را نمی‌گرفتند تا الان هفت کفن پوسانده بودم. بعضی‌ها را اگر جان به جانشان کنند، بازهم نامردی از سر و رویشان می‌بارد.

This entry passed through the Full-Text RSS service – if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers.

RSS