فرهنگ > ادبیات – ایسنا نوشت: از قرار پدیده “گردوغبار” یا به قول مرکز‌نشینان “ریزگردها” (که شاید به طبع اهمیت کمی که برایش قایل‌اند و به تعبیر امروزی‌ها آن را ریز می‌بینند چون هنوز دامنگیرشان نشده) ناخواسته بر همه چیز خوزستان و خوزستانی تاثیر گذاشته است.

 ادبیات نیز که کنشی اجتماعی است از قاعده پدیده‌های متنوع مستثنی نیست و از آن منظر که همزاد آدمی است متناسب با حال آفریننده‌اش رخ نشان می‌داد.

وحید کیانی، شاعر و نویسنده خوزستانی، درباره گردوغباری که دیروز برخی از شهرهای استان خوزستان را درنوردید نوشت: «طبیعت بالاخره روی نامهربان خودش را به ما نشان داد و یک آسمان بر ما خاک باراند. البته طبیعت نامهربانی نمی‌کند؛ ماییم که جفاکارانه آرام‌آرام داریم از بین‌اش می‌بریم و حواس‌مان نیست. خاک بدی بود، باد بدی بود. اما سه دوبیتی فی‌البداهه در خاکباران اهواز:

عجب بختی هوا دارد عزیزم

فقط غم ناله می‌بارد عزیزم

بپوشان چهره چون ماه خود را

دوباره گرد و خاک آمد عزیزم

***

مرا از خود هوای خسته تاراند

دل تنهای من در خویش درماند

در این هنگامه تلخ تنفس

تمام خاطرم را خاک پوشاند

***

هوا گرم است و ناپاک است اهواز

پر از گرد و پر از خاک است اهواز

برای چندمین سال پیاپی

محیط امن خاشاک است اهواز»

۵۸۵۸

This entry passed through the Full-Text RSS service – if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers.

RSS