روزنامه نیویورکر نخست به علاقه وافر چین برای گسترش معاملات تجاری با ایران و سفر ‘ شی جین پینگ ‘ رئیس جمهوری این کشور در تهران و توافق دو طرف برای افزایش این معاملات به سقف 600 میلیارد دلار ظرف یک دهه گذشته اشاره کرد و افزود : شی این توافق را به منزله گشودن فصل جدیدی در روابط دو کشور خوانده است .

سپس این روزنامه به سفر حسن روحانی رئیس جمهوری ایران به ایتالیا و فرانسه برای انجام مذاکرات تجاری اشاره کرد و افزود : استقبال از روحانی چنان گرم بود که انگار تا همین دو هفته پیش در این کشور معامله با ایران مشکلی نبود.

نیویورکر در ادامه مقاله خود می نویسد، بازارهای بکر این کشور چشم اروپا را به خود جلب است.
در این مقاله آمده است، رقابت بزرگ برای دستیابی به آنچه که یک سفیر غربی در تهران ‘ آخرین معدن طلا ‘ در زمین خواند، شروع شده است . ایران یک کشور هشتاد میلیونی ، دارای بزرگترین اقتصادی است که از زمان مرگ اتحاد شوروی سابق در یک ربع قرن پیش به بازار جهانی بازگشته است.

اما به نوشته نیویورکر ، ایران برخلاف اروپای شرقی پس از دستیابی به یک صد میلیارد دلار در آمد نفتی بلوکه شده در بانک های خارجی در طول تحریم ها ، از توان مالی سرشاری برخوردار است.
در این مقاله آمده است کشورهایی که مدتها رویاروی تهران ایستاده و در اعمال تحریم مشارکت داشتند اکنون به ایران ابراز علاقه می کنند.

نیویورکر سپس به انگلیس اشاره کرده و به تاریخچه رویارویی اش با ایران از زمان صدور حکم مرگ سلمان رشد تا دستگیری ملوانانش در خلیج فارس و در نهایت حمله به سفارت لندن در تهران پرداخت افزود : اما همین انگلیس هفته پیش نوید بخش بازگشت تهران به جمع خود شد.
فیلیپ هاموند وزیر خارجه انگلیس گفت : ‘ من امیدوارم که شرکت های تجاری انگلیس از فرصعت لغو مرحله ای تحریم ها علیه ایران استفاده کنند. آینده نیز در حد توافق تاریخی امروز برای ما مهم است ‘

این روزنامه امریکایی نوشت : این بازگشت ایران از نیروی بالقوه ای برای تغییر توازن قدرت و منافع در منطقه خاورمیانه بویژه بین ایران و شیخ نشینان عرب حوزه خلیج فارس برخوردار است .