یک هنرمند موسیقی نواحی که تجربه حضور در جشنواره‌های موسیقی داخلی و خارجی را دارد، درباره برگزاری جشنواره موسیقی نواحی می‌گوید که در کشوری مانند ایران که رنگین‌کمان اقوام ایرانی را داریم، برگزاری جشنواره‌ای مانند جشنواره موسیقی نواحی با این سبک و سیاق بسیار غیرخلاقانه و سطحی‌نگر است. محمود فرضی‌نژاد خواننده و سرپرست گروه «دیلمون» […]
یک هنرمند موسیقی نواحی که تجربه حضور در جشنواره‌های موسیقی داخلی و خارجی را دارد، درباره برگزاری جشنواره موسیقی نواحی می‌گوید که در کشوری مانند ایران که رنگین‌کمان اقوام ایرانی را داریم، برگزاری جشنواره‌ای مانند جشنواره موسیقی نواحی با این سبک و سیاق بسیار غیرخلاقانه و سطحی‌نگر است.
محمود فرضی‌نژاد خواننده و سرپرست گروه «دیلمون» از استان گیلان که برای دومین بار در جشنواره موسیقی نواحی ایران حضور یافته بود و سابقه حضور در قریب به ۴۰ جشنواره خارجی را دارد، درباره جشنواره موسیقی نواحی به صلح خبر به نقل از ایسنا می‌گوید: باتوجه به اینکه سال‌ها در فستیوال‌های خارجی حضور داشته‌ام و برگزاری این جشنواره‌ها را با ریزبینی بررسی کرده‌ام، متوجه شده‌ام که این رویدادها به لحاظ محتوایی چندان تعریفی ندارند اما به لحاظ ساختاری و نحوه ارائه، بسیار قوی و خلاق هستند.
او ادامه می‌دهد: حال در کشوری مانند ایران که رنگین کمان اقوام ایرانی را داریم و هر کدام از این اقوام پر از آوا، نوا، اصالت و هویت هستند و هر کدام غنای موسیقی و فرهنگی دو کشور اروپایی را دارند، جای غبطه خوردن دارد که برگزاری جشنواره‌ای برای موسیقی اقوام تا حدی غیرخلاقانه و سطحی‌نگر است.
این هنرمند درباره راه‌حل بهبود برگزاری جشنواره موسیقی نواحی می‌گوید: اگر بخواهیم تغییری در این مسیر ایجاد کنیم، باید پیش از هرچیزی هنرمندانی را که بدون ادعا و بی‌پیرایه برای حفظ و نگهداری موسیقی اقوام تلاش می‌کنند، شناسنامه‌دار کنیم؛ یعنی آنها را شناسایی و برایشام رزومه تشکیل دهیم و ثبت کنیم؛ چراکه این افراد هستند که سال‌ها زحمت کشیدند و این فرهنگ غنی را از گذشته سینه به سینه به ما منتقل کردند. درون این فرهنگ کنش‌های نیک‌ورزانه، مهرورزانه و رابطه‌های انسانی و عاطفی بسیار است. حال چرا وقتی که تا حد بالایی مورد هجمه‌های فرهنگ‌های دیگر هستیم و استرس و فشار در جامعه حاکم است نباید به آن بپردازیم؟
او تصریح می‌کند: پرداختن و رواج دادن این نوع از موسیقی در جامعه باعث می‌شود که استرس و فشار روانی حاکم در جامعه کاهش پیدا کند؛ البته که انجام این امر باید بسیار حرفه‌ای‌تر و خلاقانه‌تر از برگزاری چنین جشنواره‌هایی باشد؛ به گونه‌ای که طی سال برای آن برنامه‌ریزی شود و یک پایگاه اصلی برایش تعریف کرد. حال باتوجه به اینکه هر کدام از اقوام ایرانی فرهنگ موسیقی مجزا دارند، می‌توان این رویداد را در استان‌های مختلف برگزار کرد.
انتهای پیام
