دانش > نجوم – بسیاری از کهکشان ها انباشته از گرد و غبارند و در بعضی‌های دیگر رگه هایی تیره از دوده های مات کیهانی دیده می‌شوند که در لابه لای گازها و ستارگانشان پیچ و تاب خورده‌اند. کهکشان کوچک IC ۱۶۱۳ اما یک مورد عجیب است: یک تمیز و وسواسی تمام عیار!

IC ۱۶۱۳ گرد و غبار بسیار کمی دارد که به اخترشناسان اجازه می دهد آنچه درونش است را با وضوحی عالی ببینند. تنها مساله  نما و ظاهر نیست؛ پاکیزگی این کهکشان برای شناخت  ستاره‌شناسان از کیهان پیرامون بسیار ارزشمند است.

IC ۱۶۱۳ یک کهکشان کوتوله در صورت فلکی نهنگ (به تازی: قیطس) است. این تصویرِ VST زیبایی نامتعارف IC ۱۶۱۳ را نشان می دهد، همه ی ستارگان و گازهای درخشان صورتی، با جزییاتی عالی.

ستاره شناس آلمانی، ماکس ولف IC ۱۶۱۳ را در سال ۱۹۰۶ کشف کرد. در سال ۱۹۲۸، والتر باده که هم‌میهن ولف بود توانست با بهره از تلسکوپ ۲.۵ متری پرقدرت ترِ رصدخانه  مونت ویلسون کالیفرنیا تک ستارگان این کهکشان را نیز آشکار کند. اخترشناسان به کمک این رصدها دریافتند که این کهکشان می بایست به راه شیری بسیار نزدیک باشد، زیرا در نزدیک ترین کهکشان ها هم تنها می شد تک ستارگان بسیار درخشان آن ها را نمایان کرد. این عکس جدیدی است که با بهره از دوربین OmegaCAM روی تلسکوپ پیمایشی وی‌ال‌تی (VST) در رصدخانه ی جنوبی اروپا، در شیلی گرفته شده است. 

۵۴۵۴

This entry passed through the Full-Text RSS service – if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers.

RSS