اضافه‌وزن یا چاقی مرضی (بیمارگونه) روزبه‌روز بین بچه‌ها بیشتر می‌شود. این مشکل دلایل زیادی دارد اما یکی علت‌های اصلی آن، نشستن بیش‌ازحد است. بچه‌های امروزی ساعت‌های زیادی را جلوی انواع مانیتورها می‌گذرانند، از تبلت و گوشی تلفن همراه گرفته تا تلویزیون. همین مسئله هم باعث می‌شود از جایشان تکان نخورند و به صندلی بچسبند. نداشتن تحرک کافی هم مساوی با چاقی است، به‌خصوص وقتی با خوردن پفک و چیپس هم همراه شود.
 
مشکلات روانی ناشی از تماشای تلویزیون

تماشای زیاد تلویزیون، ازنظر رفتاری و روانی هم روی بچه‌ها تأثیرگذار است. تحقیقات نشان داده‌اند بچه‌هایی که نسبت به سایرین زمان بیشتری را به تماشای برنامه‌های تلویزیونی اختصاص می‌دهند تمایل بیشتری به خشونت دارند و رفتار پرخاشگرانه بیشتری از خودشان نشان می‌دهند. همچنین احتمال اینکه این بچه‌ها در بزرگ‌سالی رفتارهای پرخطر جنسی انجام دهند، بالاتر است.

ممکن است فکر کنید تلویزیون منبع خوبی برای آموزش رفتارهای اجتماعی است ولی وقتی قرار باشد این منبع جای آدم‌های واقعی را بگیرد، دیگر اثری از رفتار اجتماعی باقی نخواهد ماند و از فرزند شما کودکی منزوی می‌سازد. بچه‌هایی که زیاد تلویزیون می‌بینند به‌مرور دوستانشان را از دست می‌دهند، راحت‌تر از بقیه حوصله‌شان سر می‌رود و تخیل خلاق کم‌رنگ‌تری خواهند داشت. تعداد سرگرمی‌های این بچه‌ها هم روزبه‌روز کمتر از بقیه هم‌سن‌وسال‌هایشان می‌شود.

درصورتی‌که فرزندتان زمانی بیشتر از چهار ساعت در روز را به تماشای جعبه جادو اختصاص دهد ازنظر درسی افت می‌کند و نتایج خوبی نخواهد گرفت.

10 قانون برای استفاده درست از تلویزیون

بهتر است برای تماشای تلویزیون محدودیت بگذارید. مثلاً به بچه‌ها بگویید در طول روز فقط دو ساعت اجازه دارند تلویزیون ببینند. البته در این شرایط ممکن است بچه‌ها به دلیل کم شدن ساعات، تمام دو ساعت را پای کارتون بنشینند و به‌اصطلاح حریص شوند. برای مبارزه با این وضعیت می‌توانید دو ساعت را در ذهن خودتان قرار دهید و به بچه‌ها نگویید؛ ولی اگر مجموع ساعت‌ها بیشتر از این میزان شد خودتان دست‌به‌کار شوید و تلویزیون را خاموش‌کنید.

اگر برای بچه‌ها قانون بگذارید ولی خودتان پایبند نباشید و در اتاق‌خواب تلویزیون ببینید، در حقیقت قاطعیت خودتان را زیر سؤال برده‌اید و بچه‌ها را تشویق به عمل نکردن به قوانین می‌کنید. بعد از وضع هر قانونی اولین کسی باشید که به آن عمل می‌کنید.

محدودیت‌های تماشای تلویزیون را به گوش پدربزرگ و مادربزرگ، پرستار بچه‌ها و سایر کسانی که قرار است با بچه‌ها وقت بگذرانند، برسانید.

اگر بچه‌ها بهانه گرفتند که برنامه موردعلاقه‌شان را به دلیل زمان‌بندی شما از دست می‌دهند، خیلی راحت برنامه را ضبط کنید و بعداً در زمان مناسب برایشان پخش کنید.

5. در اتاق نگذارید:

هیچ‌وقت در اتاق فرزندتان تلویزیون اختصاصی قرار ندهید. با این کار نه‌فقط پای کارتون، بلکه پای انواع و اقسام سریال‌های بزرگ‌سالان را هم به زندگی آن‌ها بازکرده‌اید. موقع خوردن غذا هم تلویزیون را خاموش‌کنید.

بچه‌ها هر چیزی را که ببینند باور می‌کنند. به‌عنوان والدین وظیفه شماست که برایشان توضیح دهید این خشونت‌ها یا اتفاقات عجیب، واقعی نیستند. خودتان را جای بچه‌ها بگذارید و کارهایی را که ممکن است تقلید کنند، شناسایی کنید. درباره این کارها توضیح دهید و در همه حال مراقب آن‌ها باشید.

با بچه‌ها به‌طور منطقی رو‌به‌رو شوید. اگر بهانه گرفتند و اذیت کردند به ‌آن‌ها بگویید تلویزیون برای سلامتی‌شان خوب نیست و دلیل این مسئله را هم توضیح دهید.

اگر فرزندتان بین 2 تا 5 سال دارد زمان استفاده از تلویزیون و سایر وسایل ارتباط‌جمعی را به کمتر از یک ساعت در طول روز برسانید.

تشویق کردن استفاده از وسایلی که مانیتور دارند، مثل تلویزیون، برای بچه‌های زیر 18 ماه ممنوع است، مگر اینکه پای ویدئو چت با پدر یا مادر در میان باشد.

برنامه‌هایی را برای فرزندانتان انتخاب کنید که کیفیت بالایی دارند.