به گزارش پایگاه صلح خبر به نقل از آرمان بعد از مناظره‌هاي انتخاباتي رياست‌جمهوري سال ۹۲ بود كه ديگر همه او را با عنوان «سرهنگ» به خاطر مي‌آوردند. همه به ياد دارند كه او خاطره «حمله انبري» را با چه هيجاني در مناظره با حسن روحاني تعريف مي‌كرد. سال ۸۴ بود كه براي نخستين بار به اين نتيجه رسيد كه رداي رياست‌جمهوري، شايسته اوست. شايد بتوان مدعي شد بهترين تبليغات محيطي را در آن سال كه هنوز از تلگرام و اينتستاگرام خبري نبود، «محمدباقر قاليباف» داشت. شايد پوستري كه با يونيفرم خلباني و آن هواپيماي سفيد هما داشت، در ذهن بسياري مانده باشد. قاليباف اما در سال ۸۴ به رداي رياست‌جمهوري دست نيافت. بعد از آنكه محمود احمدي‌نژاد، شهردار تهران راهي پاستور شد، قاليباف كه دانش‌آموخته جغرافياي سياسي و دانشيار دانشگاه تهران است، از سوي شوراي شهر تهران، به سمت شهردار پايتخت، برگزيده شد. سمتي كه در ميان سكانداران پيشين شهرداري تهران، يكي را به اوين فرستاد و يكي ديگر را به پاستور. حاج باقر عزم خود را براي آباد كردن پايتخت جزم كرد. الحق و الانصاف هم سر و ساماني به تهران داد. به همين خاطر بود كه در سال ۱۳۸۷ به عنوان هشتمين شهردار برتر جهان انتخاب شد. همين طور ا
دامه داد تا اينكه در سال۹۲ بار ديگر هوس پاستور به سرش زد. گرچه قاليباف در زادگاهش، نتوانست راي اول را به دست آورد، اما بعد از حسن روحاني، بيشترين راي را از آن خود كرد. كاپیتان قاليباف، بعد از انتخابات رياست‌جمهوري سال ۹۲، با اقدام خاص الهه راستگو، بار ديگر مامور شد تا هدايت شهرداري تهران را بر عهده بگيرد.

آیا قاليباف به ریاست‌جمهوری می‌اندیشد؟

اما امروز كه چند سالي از آن روزها مي‌گذرد، زمزمه‌هايي به گوش مي‌رسد كه توليت جديد آستان قدس رضوي با محمد باقر قاليباف، ديدار داشته است. چند روز پيش بود كه مراسم چهلمين روز درگذشت آيت‌ا… واعظ طبسي در مشهد الرضا (ع) برگزار شد. اما علي‌الظاهر، توليت جديد آستان قدس قرار است تغييراتي در بدنه مديريتي ايجاد كند. اين تغييرات اگرچه تا حدودي اجتناب ناپذير مي‌نمايد، اما انگار بي‌سر و صدا نخواهد بود. شنيده‌ها حكايت از آن دارد كه حجت‌الاسلام سيد ابراهيم رئيسي، در ديداري كه با شهردار تهران داشته است، پيشنهاد قائم مقامي آستان قدس رضوي را مطرح كرده است. اگر محمدباقر قاليباف اين پيشنهاد را بپذيرد، جايگزين مهدي عزيزيان خواهد شد. اگر خبر پيشنهاد قائم‌مقامي به قاليباف تاييد شود، دو راهي سختي در پيش روي شهردار تهران قرار خواهد گرفت. اظهر من الشمس است كه در دنياي قاليباف، سمت رياست‌جمهوري، فراموش‌ناشدني است. سادگي است اگر فكر كنيم كه او بار ديگر بخت خود را براي رسيدن به رياست قوه مجريه امتحان نخواهد كرد. آن هم با راي بالايي كه در يازدهمين دوره انتخابات رياست‌جمهوري كسب كرد. پس هم الان كه قاليباف در ساختمان خيابان بهشت نشسته است، مي‌توان احتمال داد كه او براي رسيدن به رياست‌جمهوري، برنامه‌هايي در سر دارد. اما او هوشمندانه مي‌كوشد نشان دهد كه جز به تهران و شهرداري آن و مسئوليتي كه توسط شوراي شهر به او واگذار شده، فكر نمي‌كند.

خداحافظي قاليباف با رداي سياست و انتخابات؟

از سوي ديگر، قائم مقامي توليت آستان قدس رضوي، افتخار كمي نيست. قاليباف اگر تنها به عقباي خود بينديشد، بدون لحظه‌اي ترديد، پيشنهاد توليت جديد آستان قدس را خواهد پذيرفت. حال سوال اينجاست كه اگر قاليباف، اين پيشنهاد را بپذيرد، ديگر به عرصه سياست باز نخواهد گشت؟! سوال دشواري است. با توجه به وسعت و گسترده عظيم مسئوليت‌هايي كه آستان قدس رضوي بر عهده دارد، بعيد به نظر مي‌رسد كه توليت آستان، در پي قائم مقام يك يا دو ساله بگردد. از طرف ديگر، اين سوال هم وجود دارد كه آيا قاليباف، همچون انتخابات سال ۸۴، هشت سال ديگر صبر خواهد كرد يا آنكه او نيز همچون محمود احمدي‌نژاد، رياست‌جمهوري حسن روحاني را تك دوره‌ای مي‌داند؟ در پاسخ بايد گفت، اگر قاليباف دولت روحاني را تك دوره‌اي بداند، قائم مقامي آستان را نخواهد پذيرفت و در سال ۹۶ پا به ميدان خواهند گذاشت. ميداني كه روحاني و احتمالا احمدي‌نژاد، دو سر آن خواهد بود. اما اگر شهردار تهران، رويه‌اي كه از سال ۸۴ تا ۹۲ پيش گرفته بود را امروز هم ادامه دهد، دور از ذهن نخواهد بود كه دعوت حجت‌الاسلام رئيسي را بپذيرد. گرچه وقتي كسي از سمتي همچون شهرداري تهران جدا شده و به قائم مقامي آستان قدس برسد، مي‌توان اين‌گونه استنباط كرد كه آن مرد، در سپهر سياست ايران، ستاره ديگري براي خود نمي‌بيند. اما آيا محمد باقر قاليباف تا اين حد از خود نااميد شده است؟ آيا او با ترك پايتخت و بازگشت به زادگاه خود، عطاي سياست را به لقايش خواهد بخشيد؟ بايد منتظر ماند و ديد.