فرهنگ > تلویزیون – هومن برق نورد می‌گوید دنبال نقش‌های پیچیده نیست و در انتخاب‌هایش همه نوع مخاطب را لحاظ می‌کند.

 کتایون کیخسروی: این روزها هومن برق‌نورد با دو سریال به خانه‌های مردم بازگشته است. «چک برگشتی» سیروس مقدم که دوباره دارد از تلویزیون پخش می‌شود و «شهرزاد» که در شبکه نمایش خانگی کارش بالا گرفته است.

با این بازیگر درباره نقش‌ها و معیارهایش برای انتخاب این نقش‌ها و این دو سریال گفت‌وگویی کرده‌ایم که می‌خوانید:

آقای برق‌نورد شما در سریال چک برگشتی شخصیت جالبی را بازی کرده‌اید. آدمی که خودش را درگیر حواشی نمی‌کند و بیشتر امرار معاش و سلامت خود و خانواده برایش مهم است.این روند از ابتدا در قصه وجود داشت یا کم کم اضافه شد. شما چقدر ایده پردازی داشتید؟

از ابتدا در قصه اتفاق می‌افتاد اما آن نوع کاراکتری که من در سریال معرفی کردم نوعی نگرانی و استرس در چهره اش داشت.  از آن طرف هم کسی که برایش مشکل ایجاد می‌کرد برادر همسرش بود و نمی‌دانست باید با او چه کند؟ بیشتر درگیر این چیزها بود ولی در پرداخت نقش این خیلی قوام پیدا کرد و به نتیجه رسید. بازهم می‌گویم متن پتانسیلش را داشت و من کاراکتر یک آدم ساده که کاری به هیچ چیز ندارد را به آن اضافه کردم تا نقش تبدیل شد به همین کاراکتر احمدی که الان موجود است و شما می‌بینید.

این سریال پر از تنش فکری بود اما روابط آدم‌ها را در دنیای مدرن روایت می‌کرد این جنگ بین سنت و مدرنیته را چطور به تصویر کشیدید؟

سوال به نظرم پیچیده است من اساسا به این پیچیدگی ها اعتقاد ندارم نه فقط در این کاراکتر که در هیچ کدام از نقش هایی که بازی کرده ام به این پیچیدگی ها فکر نمی‌کنم. یک نگاه خیلی ساده دارم، به این دلیل که اولا این کار از تلویزیون پخش می‌شود بنابراین فرهیخته ها هم ممکن است پای تلویزیون بنشینند و افرادی با معلومات بالا و تحصیلات بالا هم شاید تلویزیون ببینند اما من به عامه مردم فکر میکنم. من فکر میکنم کلا  سریالهایی که برای تلویزیون ساخته می‌شود به جز سریالهای تاریخی متعلق به عامه مردم است بنابراین من نگاهم به همه کاراکترهایی که بازی می‌کنم یک نگاه خیلی ساده است. کاراکتری که حضور دارد و در زندگی همه ما وجود دارد. شاید من باعث می‌شوم یک نقشی در خانواده دیده شود و مردم وقتی من را می بینند بگویند احمد فلان سریال . به این پیچیدگی هایی که شما از آن صحبت می‌کنید هیچ وقت فکر نمی‌کنم و تقابل مدرنیته و سنت اصلا دغدغه ام نیست.

یعنی دغدغه شما همین طبقه ای هستند که بازی می‌کنید؟

دغدغه من قشر ضعیف جامعه است. چون قشری که قوی ست، به هر حال گلیمش را از آب بیرون می‌کشد، کسی که ضعیف است همیشه مظلوم واقع می‌شود برای همین دوست دارم با آنها بیشتر همذات پنداری کنم یعنی سعی میکنم طوری نقش را ارائه بدهم که آنها با من همذات پنداری کنند. اگر این اتفاق نیفتد بازیگر موفقی نخواهم بود مگر اینکه سریال خاصی باشد و تلویزیون برنامه خاصی برای آن داشته باشد. تعداد زیادی کارشناس روانشناسی و جامعه شناسی جمع شده باشند و متن را تحلیل کرده باشند آن وقت از آن منظر به ماجرا نگاه می‌کنم.

برای رسیدن به این همذات پنداری چقدر بین مردم جامعه حضور دارید مثلا با اتوبوس یا مترو رفت و آمد می کنید یا اخبار را پیگیری می‌کنید.

واقعیتش را بخواهید تردد من با وسایل عمومی نیست ولی خب آنطور هم نیست خیلی فاصله هم بگیرم، به هرحال رستوران می روم و سینما می روم، بیشتر در دوروبر خودم می‌گردم و به رفتار اطرافیانم دقت می‌کنم ممکن است یک پلانی از نگهبانی باشد بگوید آقا کجا؟ ما بگوییم می‌خواهیم برویم داخل، فیلمبرداری. منظورم این است که اینطور نیست راه بیفتم در خیابان و مردم را نگاه کنم و ایده بگیرم. خود به خود پیش می آید.

یعنی تکنیک بازیگری بیشتر به شما کمک می‌کند؟

بله هر قدر که سنمان بالاتر می‌رود بالاخره در تماس بیشتری با آدمهایی مختلف خواهی داشت.معمولا من ذهنم جزئیات را ثبت می‌کند و در جایی که به کار می‌آید از آن استفاده می کنم .

هومن برق نورد بعد از بازی در نقشهایی در ساختمان پزشکان و دودکش و دزد و پلیس چه کار کرد که نقشهایش تکراری نشود؟

برنامه ریزی خاصی ندارم و از الان نمی توانم به آینده فکر کنم، فقط تمام تلاشم را می‌کنم هر کاراکتری که بازی می‌کنم با کاراکتر قبلی به نحوی تفاوت داشته باشد، اما خب هر کاری انجام دهم هومن برق نورد در آن هست دیگر. به هر حال من تلاشم را می‌کنم یک جایی جواب می‌دهد، یک جایی جواب نمی‌ دهد، بعضی وقتها کم می آورم اما می‌دانم آدمی نیستم که مایوس شوم.

تلویزیون باعث شهرت شد اما این تئاتر بود که باعث شد شما در کارهای تلویزیونی بدرخشید ورود بازیگرهای تلویزیون به تئاتر را مثبت تلقی می‌کنید یا نه؟

بله کاملا موافق هستم البته باید  درست هدایت شوند چون اگر درست هدایت نشوند مشکل ایجاد می‌کند، چون اگر دقت کنید کاری که همه بازیگرهای آن تئاتری باشند پرستیژ دیگری دارد. نمی‌گویم بازیگران تلویزیون یا سینما خوب نیستند، صحبت من بین خوب و خوبتر است؛ به همین دلیل می‌گویم اتفاق خوبی خواهد افتاد اگر بازیگرهای تلویزیون به تئاتر بیایند یا ما ازتئاتر به سینما و تلویزیون برویم. ما از آنها یاد می‌گیریم آنها از ما. یک دادوستد دو طرفه ست حالا اینکه بعضی ها برنمی تابند دیگر اشتباه‌شان است.

خیلی از بازیگرها برای بازی در کارهای سینمایی گزیده کار هستند اما برای تلویزیون آنطور که باید سختگیری نمی‌کنند.

بستگی دارد منظور از گزینه کاری چیست اگر منظور این است که من در سال باید فقط یک یا دو کار داشته باشم باید ببینیم چقدر دستمزد به ما می‌دهند خب اگر دستمزد کافی باشد  طبیعی ست که  فقط دو کار بازی می‌کنم .اما اگر منظور انتخاب خوب است ممکن است 4 فیلمنامه به شما بدهند که همه آنها خوب باشند و پشت سر هم به تو پیشنهاد شود،هر 4 فیلمنامه هم برای شبکه یک باشد.به نظرم هیچ اشکالی ندارد کار می‌کنیم کارمان این است شغلمان این است خب من وقتی  پیمان قاسمخانی یک متن میفرستد  و من کیف میکنم یا سروش صحت یک متن مینویسد خوشم می‌آید،از متن برزو نیک نژاد هم لذت می‌برم تداخل کاری هم با هم ندارند هر سه هم در مشتم است، وقتی متن را می‌خواندم کاراکتر را در ذهنم ساخته ام چرا نباید بازی کنم؟من به گزیده کاری اعتقاد ندارم البته آن زمان که من اشکها و لبخندها را کار می‌کردم نقش یک لات کلاه مخملی را بازی می‌کردم بعد از اینکه آن کار پخش شد حداقل هفت فیلمنامه سینمایی برای من فرستادند که همان کاراکتر بود خب من همه آنها را رد کردم ولی  اگر می‌خواستم کار کنم سه تا از آنها تصویب می‌شد یا نمی‌شد؟ مطمئن باشید اگر این اتفاق می‌افتاد الان دو خسرو خان دیگر در سینما داشتیم بعد سینما برای من جدی تر است من طنز را در سینما دوست ندارم مگر اینکه یک نقش خاص باشد طنز را گذاشته ام برای تلویزیون  و کمی تئاتر.نگاهم در سینما جدی تر است. 

این روزها با سریال شهرزاد در شبکه خانگی حضور دارید به نظرتان این دو مدیوم تلویزیون و شبکه خانگی چه تفاوتی با هم دارند؟

من تفاوت  شبکه خانگی را در کم رنگ بودن خط قرمزهای آن میدانم.آن حجابی که ما در شبکه خانگی می‌بینیم با حجابی که در تلویزیون می‌بینیم زمین تا آسمان فرق دارد،قصه ای که در شبکه خانگی می توان کار کرد را تلویزیون به هیچ عنوان اجازه نمی‌دهد کار کنیم و به هر حال یک بخش خصوصی ست که هر چه سرمایه و تکنیک و کارگردان و تیم حرفه ای تر جمع شود طبیعتا کار استخوان دارتر و حرفه ای تر تحویل داده می‌شود.

من چون خیلی آدم ساده بینی هستم و مسائل را پیچیده نمی‌کنم تنها تفاوت را در خط قرمزهای بین شبکه نمایش خانگی و تلویزیون می‌بینم.

شما در خیلی از کارهای حسن فتحی حضور داشته اید. این همکاری چه ویژگی هایی داشته که ادامه دار شده است؟

من با آقای فتحی در 6 یا 7 کار همکاری داشته ام.در دو فیلم سینمایی یک تله فیلم و چند سریال. به همین دلیل آقای فتحی کاملا من را می شناسد و همیشه در ذهنش هستم و خوشبختانه هر کاری را بخواهد شروع کند با من هم تماس می‌گیرد.

57245

This entry passed through the Full-Text RSS service – if this is your content and you’re reading it on someone else’s site, please read the FAQ at fivefilters.org/content-only/faq.php#publishers.

RSS