مریخ؛ ایستگاه بین راهی

حدود یک سال پیش، یک شرکت تحقیقاتی که درباره علوم فضایی کار و پژوهش می کرد، طرح عجیبی را ارائه داد. شرکت «لاک هید» که می گفت فرستادن فضانورد به مریخ کار دشواری است، گفت که باید اول زیرساخت های زندگی مریخی را فراهم کرد. بعد هم پیشنهاد ساخت یک ایستگاه به بزرگی وزن 120 تن روی مریخ را مطرح کرد. این ایستگاه شامل دو کپسول برای سفر در سطح مریخ و دو ایستگاه رفاهی برای زندگی یا تحقیقات فضایی است.

 

این شرکت گفته شش فضانورد را برای یک ماموریت یک ساله به مریخ می فرستد تا ربات های این شرکت را روی سطح مریخ کار گذاشته و برای ساخت کمپ کوچک مریخی برنامه ریزی کنند. ربات های دیگری هم برای رفتن به قمرهای مریخ ساخته می شوند که نصب و راه اندازی شان با این گروه است. شرکت گفتهتا سال 2028 میلادی اولین فضاپیمایش با این قابلیت را به آسمان می فرستد و تمام جزئیات مربوط به آن را بعدا اعلام می کند.

کل کل پولدارها

افراد ثروتمند دنیا هم به خیل مریخ دوستان پیوستهاند. «جف بروس» رئیس شرکت آمازون که به تازگی نامش به عنوان پولدارترین آدم کره زمین مطرح شده، یک پروژه ماجراجویانه مطرح کرده است.

 

او با تاسیس شرکت «بلو اوریجین» وعده داده تا چند سال دیگر یک راکت فضایی می سازد تا کارمندانش در مریخ مشغول کار شوند. «نیو گلن» اسم این پروژه است و قرار است در قدم های بعدی، میلیونرهای بزرگ دنیا را به سفرهای تفریحی مریخ بفرستند.

این پروژه که قرار است تا سال 2020 میلادی یک نمونه آزمایشی داشته باشد، از سوخت جدیدی استفاده می کند که از تمام سوخت های موشک که تا به حال ساخته شده قدرتمندتر است. البته او تنها انسان پولدار در دنیا نیست که روی چنین پروژه ماجراجویانه ای سرمایه گذاری کرده است.

 

قوانین نانوشته ناسا

رقابت بعدی دنیا بر سر فرستادن آدم به سیاره های دیگر است. رئیس جمهور آمریکا چند سال پیش وعده داد که ناسا (سازمان فضایی آمنریکا) می تواند حداکثر تا سال 2030 میلادی، انسان به کره مریخ بفرستد.

این سازمان هم برای این که بتواند به چنین هدفی برسد از سال ها قبل یعنی از نوامبر 2000 میلادی فضانوردان را به ایستگاه فضایی بین المللی می فرستاد. در بخش مهمی از این پروژه ها، روی مسائل مختلفی که ممکن است سفر فضایی روی بدن انسان ها بگذارد، پژوهش می شد.

شاید برای تان جالب باشد که بدانید به جز مسائل علمی، روی رفتارهای عجیب انسان در شرایط خاص فضایی هم تحقیق می کنند. یکی از چالش هایی که روانشناسان در ناسا درباره آن پژوهش می کنند، رفتارهایی است که یک فضانورد ممکن است در طول سفر از خودش بروز بدهد. آنها برای این که سفر به مریخ ریسک کمتری داشته باشد، درباره سابقه مردم از ملل مختلف و رفتار آنها در مقابل همدیگر یا حتی پیشنه تاریخی کشورهای شان همفکری می کنند.

 

بنابراین قانون نانوشته، اهالی کشورهایی که زمانی با هم دشمن بوده اند، نمی توانند در این سفر فضایی با یکدیگر همراه شوند چون این احتمال وجود دارد که در مدت این سفر طولانی که چندین ماه طول می کشد، از دست هم عصبانی شده و بین شان مشاجره در بگیرد.

در بهترین وضعیت، آن هم در حالی که از خانواده شان دور هستند، چند ساعت قهر کرده یا به اندازه کافی در پروژه همکاری نمی کنند که در نهایت به شکست پروژه و مرگ همه شان منجر خواهد شد.

در این پروژه کسانی که از نظر روانی وضعیت متعادلی ندارند یا بیش از اندازه شوخ طبع هستند، کنار گذاشته می شوند. چون ممکن است از سر تفریح با دوست شان شوخی کنند و او را به کشتن بدهند. واقعیت این است که اطلاعات ما زمینی ها درباره مریخ هنوز آن قدر نیست که بتوانیم تمام اتفاقات را پیش بینی کنیم. با این حساب هر شوخی می تواند به قیمت جان مان تمام شود.

سفر در زمان و مکان

در زمان قدیم همیشه عده ای بودند که ادعا می کردند به مریخ سفر کرده اند، به خصوص حدر دوران قرون وسطی و در ایتالیا چنین ادعایی در بین جادوگران یا کسانی که می خواستند مردم را فریب بدهند وجود داشت اما حالا ماجرا طور دیگری رقم خورده است. یکی از عجیب ترین ادعاها درباره سفر به مریخ را نه یک مرد عادی بلکه وکیلی تحصیلکرده از ایالت سیاتل آمریکا بر زبان آورده که می گوید دولت ایالات متحده او را سال ها پیش بر اساس یک طرح تحقیقاتی فوق سری به کره سرخ فرستاده است.

 

وکیل «اندرو بسیاگو» می گوید که در کودکی توسط دولت آمریکا به عنوان بخشی از یک پروژه تحقیقاتی فوق سری به نام «پگاسوس» که درباره سشاخت ماشین زمان یا سفر بین سیارات کار می کرد، فعالیت می کرده است. به گفته وی، این پروژه را وزارت دفاع آمریکا حدود 40 سال پیش طرح ریزی کرده بود تا جاسوس هایش را در طول زمان حرکت داده و اهداف خاصی که در سر داشت را پیاده کنند.

گام اول این تحقیقات که وکیل «بسیاگو» در زمان کودکی در آن شرکت کرده بود شامل یکسری تست های روانشناسی درباره تاثیرات سفر در زمان روی روان بچه ها و بزرگسالان بود.

او آن قدر حرف هایش را حق به جانب و مطمئن بیان می کند که مجله «هافینگتون پست» هم سراغش رفته و با او گفتگو کرده است. او درباره این که چنین پروه هایی چطور می تواند رخ دهد آن هم در حالی که دانشمندان سال هاست درباره امکان سفر در زمان جبهه گرفته اند، به حرف یک دانشمند مجنون اشاره می کند که ادعا کرده سفر در زمان بیشتر از 40 سال است که از طریق نوع خاصی از امواج در جریان است.

او ادعا کرده که «رامسفلد» وزیر دفاع وقت آمریکا با کمک همین ماشین زمان که یک فناوری فوق سری محسوب می شود، مرتب به بخش های خاصی از تاریخ سفر می کرده و مذاکرات را طوری به جریان می انداخته که همیشه منفعت آمریکا در نظر گرفته شود.

او گفته در این روش، بدن در قالب ذره هایی از انرژی در آمده و به مقصدهایی که از قبل تعیین شده حرکت می کند. او ادعا کرده با همین روش در فضای بی انتها حرکت کرده و بخهش هایی از مریخ را از نزدیک دیده است. او برای این که حرف هایش باورپذیر به نظر برسد، به برخی از واقعیت های علمی اشاره می کند. مثلا می گوید که در مریخ آدم فضایی نداریم اما هوایش به شدت سرد و مسموم است. من هم به زور کپسول اکسیژن و لباس فضانوردی مخصوص زنده ماندم. اگر خواستید به سیاره سرخ بروید این حرف ها را یادتان باشد.