سکته مغزی یکی از دلایل اصلی مرگ‌ ‌ناتوانی در ‌جهان‌ محسوب ‌می‌شود که اثرات اجتماعی، اقتصادی و بالینی قابل توجهی به همراه دارد. التهاب عصبی، یک مجموعه پیچیده از فعل و انفعالات بین سلول‌های التهابی و مولکول‌ها است که پس از ایسکمی مغزی رخ می‌دهد و به‌طور قابل توجهی به توسعه پاتولوژی ناحیهی ایسکمیک کمک می‌کند.

در یک پژوهش که در مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان منتشر شد، اثر محفاظتی تمرین هوازی بر بهبود التهاب عصبی ناحیه هیپوکامپ موش‌های صحرایی نر به دنبال ایسکمی مغزی با تأکید بر نقش میکروگلیاها و آستروسیت‌ها مورد بررسی قرار گرفت.

این پژوهش که توسط نبی شمسای انجام گرفت،  تعداد ۱۱ سر موش صحرایی نر نژاد Wistar  با وزن ۹۱۱-۱۵۱ گرم به سه گروه ایسکمی، ورزش + ایسکمی و شم تقسیم شدند. حیوانات گروه ورزش به مدت ۴ هفته، ۵ روز در هفته بر روی نوار گردان دویدند. ایسکمی مغزی با انسداد هر دو شریان کاروتید مشترک به مدت ۱۱ دقیقه ایجاد شد. برای بررسی میزان التهاب عصبی براساس شاخص آستروسیت‌ها و میکروگلیاهای فعال شده به ترتیب از بررسی سطح بیان پروتئین‌های protein acidic fibrillary Glial( GFAP ) و ایمنوهیستوشیمی رنگ‌آمیزی روش به( Iba-۱( Ionized calcium binding adaptor molecule-۱  استفاده شد.

یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که تمرین هوازی تعداد آستروسیت‌ها و میکروگلیاهای فعال شده در ناحیه CA۱ هیپوکامپ پس از ایسکمی مغزی را کاهش می‌دهد. با توجه به نقش کلیدی التهاب عصبی در شروع پیام‌رسانی پاتولوژی ناحیه ایسکمیک، این موضوع می‌تواند به‌عنوان یک مسیر مهم برای کاهش آسیب مغزی ناشی از ایسکمی مطرح باشد.

شمسایی با بیان اینکه التهاب نقش مهمی در بیماری‌های عصبی دارد، معتقد است که متأسفانه هنوز یک روش درمانی ایمن و کارآمد برای کنترل فرآیندهای التهابی تنظیم نشده در مغز وجود ندارد، در حالیکه کنترل التهاب می‌تواند یک روش کارآمد در راهبردهای درمانی بیماری‌های عصبی مانند ایسکمی مغزی باشد.

از آنجایی که التهاب عصبی نقش کلیدی در شروع سیگنالینگ پاتولوژی ایسکمی مغزی و سایز بیماری‌های عصبی دارد، این مکانیسم‌های حفاظت نورونی فعالیت ورزشی، یک دیدگاه درمانی نوین فراهم می‌کند و می‌تواند به‌عنوان یک روش مؤثر در کاهش عوارض مغزی ناشی از ایسکمی مورد توجه قرار گیرد.

نتایج پژوهش «اثر تمرین هوازی بر بهبود التهاب عصبی ناشی از ایسکمی مغزی» در شماره ۶۰۵ مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان منتشر شده است.

انتهای پیام