محی‌الدین بهرام محمدیان در گفت‌وگو با صلح خبر، در این باره اظهار کرد: معتقدم آنچه امروز به عنوان رتبه‌بندی معلمان مطرح می‌شود و هفته گذشته در مجلس شورای اسلامی نیز به تصویب رسید، بیشتر ترمیم حقوق است تا رتبه‌بندی.
وی افزود: قرار بود بر اساس رتبه‌بندی معلمان، اعضای هیئت علمی، فناوران و پژوهشگران همسان دیده شوند و شرایطی که شورای عالی انقلاب فرهنگی برای ارتقای اعضای هیئت علمی پیش‌بینی کرده بود با بومی‌سازی برای معلمان نیز درنظر گرفته و عملیاتی شود.
رئیس مرکز مطالعات فقهی تعلیم و تربیت با بیان اینکه لازمه این کار هم یقینا ایجاد یک سازمان سنجش حرفه‌ای بود که بتواند معلمان را به لحاظ دانش، مدارک تحصیلی، مدارج علمی، تجربه و پایه‌های تحصیلی که تدریس می‌کنند ارزیابی و رتبه‌بندی کند گفت: با این حال از آنچه که به عنوان ترمیم حقوق اتفاق افتاده استقبال می‌کنیم، زیرا حداقل بخشی از قانون که قرار بود در چندسال گذشته برای معلمان که کارمند دولت هستند اتفاق بیفتد و حقوقشان بر اساس تورم افزایش یابد، عملیاتی می‌شود.
محمدیان ادامه داد: با این حال درخواست می‌شود که این کار به اسم رتبه‌بندی اتفاق نیفتد. کاش این طرح را با رتبه‌بندی گره نمی‌زدند. این یک نوع ترمیم و یا همسان‌سازی حقوق معلم برای جبران کسری‌های ناشی از افزایش نرخ تورم است.
وی درباره اینکه چرا آموزش‌وپرورش جدا از قافله آموزش عالی دیده و تصمیماتی که برای بهبود معیشت معلمان اتخاذ می‌شود همواره با بوق و کرنا همراه است و یک ریال که به حقوقشان افزوده می‌شود ادعاهای بزرگی در کنارش مطرح می‌کنند؟ اظهار کرد: علت، برداشت نادرست از آموزش وپرورش و ماموریت‌های آن است.
معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش افزود: برخی گمان می‌کنند چون آموزش‌وپرورش با کودکان و نوجوانان سروکار دارد یک دستگاه کوچک است در حالی که این چنین نیست و آموزش‌وپرورش را نباید تا این اندازه کوچک‌انگاری کنند. برخی معلم را با کارکنان دولت مقایسه می‌کنند که نباید این چنین باشد، بلکه باید گفت معلمی از یک جایگاه ویژه به لحاظ مسئولیت و ماموریتی که دارند برخوردار است. حتی به تعبیری کاری که معلم انجام می‌دهد بسیار سخت‌تر از استاد دانشگاه است.
وی ادامه داد: استاد دانشگاه با جمعیتی مواجه است که هویتشان شکل گرفته و می‌دانند چگونه هستند و چه می‌کنند، اما معلم هویت‌سازی می‌کند. ضمن اینکه آموزش می‌دهد، تربیت می‌کند و ضمن اینکه تربیت می‌کند، هویت ملی، انقلابی و اسلامی را در دانش آموزان ایجاد و تقویت می‌کند.
محمدیان سه ماموریت بزرگ برای آموزش‌وپرورش برشمرد و گفت: این سه ماموریت در دستگاه‌های دیگر وجود ندارد یا حداقل هر سه توامان نیست. هویت‌سازی در آموزش‌وپرورش به عنوان یک دستگاه ملت‌ساز، دولت‌ساز و نظام‌ساز مطرح است. این همه اتحاد ملی و همبستگی ملی را که می‌بینیم مولود تلاش‌های آموزش‌وپرورش است و اگر آموزش‌وپرورش نبود این وحدت و انسجام ملی را نمی‌توانستیم داشته باشیم.
وی ادامه داد: اگر آموزش‌وپرورش در کارکرد خودش ضعیف بود ما نمی‌توانستیم این نظام‌های بهداشتی، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی را داشته باشیم. لازم است مسئولان و تصمیم گیرندگان توجه کنند که وقتی از آموزش‌وپرورش سخن می‌گویند فرض کنند که اگر آموزش و پرورش نبود چه می‌شد. در این چندسال کرونا اگر معلمان حضور فعالی نداشتند و با نشاط وارد حیطه آموزش‌های مجازی نمی‌شدند معلوم نبود چه بر سر دانش‌آموزان و کشور می‌آمد. اکنون نیز با بسته شدن مدارس و عدم تشکیل کلاس‌های حضوری می‌دانیم که چه خسارت‌های عظیمی وارد می‌شود.
معاون اسبق وزارت آموزش و پرورش تاکید کرد که سیاست‌گذاران مراقبت کنند آموزش‌وپرورش را کوچک‌انگاری نکنند چرا که آموزش و پرورش دستگاه عظیم انسان‌ساز است.
انتهای پیام
