به گزارش صلح خبر، سوءمدیریت احتمالا مهم‌ترین مشکل تراکتور در سال ۱۴۰۰ بود. مشکلی که باعث شد آن‌ها بدترین فصلشان را از سال ۸۸ تجربه کنند. در این گزارش می‌خواهیم مهم‌ترین موضوعات تراکتور در سالی که گذشت را مرور کنیم:
بی‌ثباتی فنی
تراکتور پس از استعفای رسول خطیبی در تیر سال ۱۴۰۰، فراز کمالوند، فیروز کریمی (دو مقطع)، زوونیمیر سولدو و ارتوئرول سائلام را روی نیمکت خودش دید. شاید بتوان تا حدی انتخاب مقطعی فیروز کریمی به خصوص در مقطع دوم و ارتوئرول سائلام را منطقی تصور کرد اما به هیچ عنوان نمی‌توان از انتخاب فراز کمالوند و سولدو دفاع کرد. البته حتی اگر هم فرض کنیم سرمربیان تراکتور بالاترین کیفیت را داشته‌اند، باز هم نمی‌توان کتمان کرد که این رفت‌وآمدها ضربه مهلکی به تراکتور زد و آن‌ها را عقب انداخت.
مالکیت عروس تعریفی
محمدرضا زنوزی، مالک باشگاه تراکتور که با تعریف و تمجیدهای زیادی مالکیت تراکتور را در اختیار گرفت اما پس از گذشت سه سال، هواداران تراکتور انتقادات زیادی به نحوه مدیریت او دارند. انتخاب‌های اشتباه زنوزی و مشاوره‌های اشتباهی که به او در این سال‌ها داده شد، در نهایت باعث شد که در سال سوم مالکیت او، پنجره نقل و انتقالاتی تراکتور سه قفله هم شود.
با این حال شاید بزرگترین ایراد زنوزی، انتقاد پذیر نبودن اوست چرا که هروقت حجم انتقادات از او زیاد می‌شود، هواداران را تهدید می‌کند که دیگر برای باشگاه تراکتور هزینه نمی‌کند؛ اتفاقی که امسال در دو مقطع رخ داد. زنوزی در مقطعی اعلام کرد که مالکیت تراکتور را واگذار می‌کند اما باوجود خبرسازی‌های فراوان از سوی نمایندگان آذربایجان شرقی در مجلس، این اتفاق رخ نداد.
مطرح شدن نمایندگان مجلس با نام تراکتور
پس از این که محمدرضا زنوزی پیش از نیم فصل نخست، راه واگذاری باشگاه تراکتور را باز کرد، نمایندگان آذربایجان شرقی در مجلس شورای اسلامی پس از برگزاری جلسه با وزیر صمت اعلام کردند که مالکیت تراکتور به مس ورزقان سپرده شده است. اعلام خبر از سوی نمایندگان در صورتی رخ داد که به مرور زمان مشخص شد که چنین اتفاقی نیفتاده است. در نهایت هم فروردین، رئیس فراکسیون ورزش اعلام کرد که بحث واگذاری تراکتور مطرح نیست و شرکت ملی مس از بودجه مسئولیت اجتماعی‌شان در مس ورزقان به باشگاه تراکتور به صورت اسپانسر کمک خواهد کرد. در نتیجه مشخص شد که خبرسازی‌های نمایندگان مجلس بیشتر برای مطرح کردن نام خودشان بوده است.
انتهای پیام
