رضا محمودی درخش در گفتوگو با صلح خبر، اظهار کرد: شخصا معتقدم که به یک وزارتخانه مهارتی در کشور نیاز داریم تا همه سازمانهای حوزه مهارت زیرمجموعه آن قرار بگیرند. در حال حاضر بخشی از مباحث مهارتی زیر نظر هنرستانها، بخشی زیر نظر سازمان فنی و حرفهای، بخشی زیر نظر وزارت علوم و یک بخش زیر نظر وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. طبعا همه این بخشها باید یکی شوند و زیر نظر یک سازمان یا وزارتخانه مهارتی قرار بگیرند.
وی با بیان اینکه کشور از وجود راه پردازان خالی است و نیازمند طراحان راهبردی در حوزه علمی هستیم، ادامه داد: در ژاپن یک مرکز راهبری وجود دارد که در چنین مسایلی نظر میدهد و نیازهای دانشگاهی را شناسایی میکند لذا وزارت علوم باید در حوزه مهارتی خود را کنار بکشد و یک مرکز راهبردی در کشور ایجاد شود که ماموریت پیوند میان عرضه و تقاضا در بازار کار را برعهده بگیرد.
این مدرس دانشگاه تاکید کرد: مجمع تشخیص مصلح خبرت نظام ساختار کلانتری دارد ولی به دلیل آنکه به موضوعات متعددی میپردازد شاید نتواند به مبحث نیاز مهارتی و شناسایی نیاز بازار به شکل شایسته ورود کند لذا به یک کار تخصصیتر و کارشناسیتر نیاز داریم و ناچاریم چنین سازمانی در کشور ایجاد کنیم.
محمودی در ادامه با اشاره به تغییر و تحولات نظام آموزش شگفت آور کشور اظهار کرد: طی چند دهه گذشته در حوزه کار و اشتغال تعریفی از آموزش علمی ـ کاربردی ارائه شده که این تعریف دو شکل دارد؛ اول آموزشهای فنی و حرفهای که کارایی و توانایی افراد شاغل در حرفهها را ارتقا میدهد و شامل آموزشهایی است که افراد بر اساس آن برای احراز شغل یا حرفه معینی آماده میشوند.
او ادامه داد: دوم آموزشهایی علمی ـ کاربردی که تعریف شورای شگفت آور انقلاب فرهنگی است و شامل آموزشهایی است که مهارت و بهره وری افراد شاغل را ارتقا میدهد و هدف آن ارتقاء و انتقال دانش کار، ایجاد مهارت و افزایش بهرهوری، به هنگام کردن، ارتقای معلومات و تجارب شاغلان و رشد استعدادهای بارز و فعالیتهای آنهاست. در صورتی که این تعریف برای افراد شاغل است و قرار نیست کسانی که شاغلند ارتقاء بدهیم و آنچه بیش از هر چیز به آن نیاز داریم بحث خود ِ کار و نیروی کار است که پرورش بدهیم و وارد عرصه کار کنیم.
به گفته وی وزارت آموزش و پرورش میتواند متولی پرورش و ورود افراد به بازار کار باشد، به این نحو که وقتی دانش آموزان ششم ابتدایی را تمام کردند، با همکاری وزارت علوم ورودیها به بخش نظری و مهارتی را جدا کند با این تفاوت که ورودیهای بخش مهارتی ۷۰ درصد و ورودیهای بخش نظری ۳۰ درصد باشند.
رییس مرکز آموزش شگفت آور تعاون تهران در عین حال با بیان اینکه باید تعریف جدیدی از مدارس داشته باشیم، افزود: برای ایجاد اشتغال باید بر اساس نیازهای بومی و محلی، مدارس مهارت محور را طراحی کنیم. خوشبختانه این ایده را در چابهار اجرا کردیم و پس از بررسی متوجه شدیم که حوزه صنایع دستی و سوزن دوزی در این منطقه جای توجه دارد و از قرنهای گذشته به یادگار مانده است؛ به همین دلیل برای حمایت از صنایع دستی و اشتغال پایدار به سمت نهادسازی رفتیم و در گام نخست اقدام به راهاندازی تعاونیهای صنایع دستی کردیم و زنان بلوچ و بومی این منطقه را به عضویت تعاونیها در آوردیم و در گام بعد آموزشهای مبتنی بر تکنولوژی روز را ارائه کردیم.
این مدرس دانشگاه خاطرنشان کرد: ما میتوانیم نگاه خیرخواهانه داشته باشیم و در مناطق محروم پول تزریق کنیم تا مدرسهای ساخته و با میز و نیمکت تجهیز شود ولی اگر نگاه مهارت محوری داشته باشیم و کارگاه صنایع چوب ایجاد کنیم هم ساکنان این مناطق مشغول کار میشوند و هم از طریق آن میز و نیمکت مدارس تامین شود.
وی افزود: خوشبختانه نگاه مهارت محوری هم اکنون آغاز شده و سیستم آموزش و پرورش و آموزش شگفت آور ما نیز باید بر اساس این نگاه پیش برود.
انتهای پیام