به گزارش پایگاه صلح خبر، امیر دریادار شهرام ایرانی فرمانده نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران در برنامه «صف اول» اظهار کرد: ناوهای پشتیبانی رزمی و پشتیبانی یک ظرفیتی دارند که در این حوزه کسی انتظار نداشت قابل بهره برداری باشد، آن ظرفیت هم این است که می‌توان در داخل خود همین یگان‌ها همین پهپادها را حتی تا بحث تولید هم داشت، یعنی در صورت ضرورت و وسایل پروازی بدون سرنشین قطعاً در عملیات‌هایی که انجام می‌دهند ممکن است صدمه‌ای هم ببینند اما به سرعت در همان یگان اینها دوباره قابل آوردن به صحنه هستند.وی گفت: وقتی که تسلط شما صدها کیلومتر افزایش پیدا می‌کند بدون این که از تجهیزاتی که ممکن است توسط دشمن رصد شود این یک نقطه قوتی است، ما در حوزه نظامی به آن اشراف هوایی می‌گوئیم و بخشی برتری هوایی می‌گوئیم که آن صیانت و سیادت هوایی در حوزه دریا اتفاق می‌افتد.فرمانده نیروی دریایی ارتش افزود: با توجه به ظرفیت‌هایی که انواع پهپادها امروز بحمدلله در نظام مقدس ما به دست توانمند جوانان برومند، با غیرت و دلسوز برای نظام و قسم خورده به خون شهدا هست، این ظرفیت ایجاد شده و ما می‌توانیم حتی ترکیبی در حوزه دریا عملیات انجام دهیم یعنی یک دسته پروازی پهپادی را از عرشه یگان‌ها به پرواز دربیاوریم، مجموعه فرماندهی- کنترل را از یک یگان به یگان دیگری منتقل کنیم یعنی صحنه را کاملاً جا به جا کنیم و هر کدام از این پهپادها یک وظیفه‌ای را عهده دار شوند برای اجرای یک مأموریت موفق.دریادار ایرانی: به طور کلی بگوییم مفهومش این است که یک دسته پروازی بلند می‌شود از یگان‌ها، این دسته می‌تواند از یک یگان بلند شود، می‌تواند از روی چند یگان بلند شود، در نهایت اینها در آن محدوده‌ای که باید اجرای عملیات کنند قرار می‌گیرند هر کدامشان یک وظیفه خاصی انجام می‌دهد، منظور یکی بحث شناسایی را دنبال می‌کند، یکی دیگر آن هدایت پهپاد انهدامی را به عهده می‌گیرد و یکی دیگر شرایط محیطی را از نظر اختلال‌ها و سیگنال‌ها در اختیار قرار می‌گیرد و حتی خنثی می‌کند که آن مأموریت با موفقیت کامل انجام شود، مهم این است که برد عملیاتی که ما به عنوان تسلط عملیاتی از آن یاد می‌کنیم و بحث اشراف اطلاعاتی ما صدها بلکه تا حد هزار کیلومتر به بالاتر هم قابل دسترس است که این یک ظرفیت بسیار بسیار بی نظیری است.مجری: یک نکته‌ای که فکر می‌کنم جالب توجه بینندگان ما که شاید خیلی به موضوعات دفاعی آشنا نباشند این باشد که چه اهمیتی دارد که ما این پهپادها و شرایط پروازی شأن را از خشکی به یگان‌های دریایی و شناورها منتقل کنیم؟ این اهمیتش در چیست و چگونه می‌شود این را توضیح داد.دریادار ایرانی: خیلی ساده بخواهم این موضوع را عرض کنم، امروز ناوگروه‌های ما در فاصله دوهزار کیلومتر به بالا مستقر هستند و امنیت خطوط کشتیرانی و شاهرگ اقتصادی ما را تأمین می‌کنند. حالا فرض بفرمائید یگانی که آنجاست می‌تواند یک دسته پروازی در اختیار داشته باشد که او هم بیش از هزار کیلومتر می‌تواند برد داشته باشد یعنی اشراف اطلاعاتی ما، تسلط عملیاتی ما از دوهزار کیلومتر به سه هزار کیلومتر و بیشتر ارتقا پیدا می‌کند، این یک بحث کاملاً ساده ای است که می‌شود مطرح کرد، مضافاً بر این که ما وابستگی مان را به خشکی کم می‌کنیم چون یک شناور که حالا مأموریت اصلی اش مثلاً پشتیبانی- رزمی یا پشتیبانی است به عنوان پایگاه محسوب می‌شود، یعنی انگار شما یک پایگاهی را از خاک جمهوری اسلامی ایران بردید در هزاران کیلومتر در عمق اقیانوس‌ها مستقر کردید، این خودش یک عمق دیگری را در اختیار دارد و کاملاً هم صحنه عملیات و همه صحنه‌ها را جا به جا می‌تواند کند و یک دست بلند نظام مقدس خواهد بود در عرصه دریاها و اقیانوس‌ها، البته ما نگاه اصلی مان و بیشتر بحث همین مقابله با تروریسم دریایی و کنترل ناامنی‌ها و حتی بحث ایمنی شناورهاست که بسیار بسیار حائز اهمیت است. به سرعت می‌توانیم در صحنه حضور پیدا کنیم، برداشت اطلاعات داشته باشیم و تصمیم گیری کنیم یعنی به راحتی شما در مرکز کشور می‌توانید در عمق سه هزار کیلومتری تصمیم گیری کنید و دستور بدهید و ابزار در اختیار شماست.