محققان دانشگاه هاروارد برای ساخت این روبات که اوکتابات نام دارد، فناوری چاپ سه بعدی، مهندسی مکانیک و علم میکروسیالی را با یکدیگر ادغام کرده اند تا موجودی را بسازند که احتمالا اولین نمونه از نسل جدید روبات های نرم خودکار محسوب می شود.
روبات های نرم موجود در واقع کاملا نرم نیستند. بسیاری از اجزای تشکیل دهنده این روبات ها مولفه های جامد و محکمی مثل سیم های حرارتی، باتری و مدارهای سخت افزاری سیستم کنترل کننده هستند.
اما محققان هاروارد با حذف تمام اجزای سخت، توانستند روباتی را تولید کنند که نه تنها فاقد اسکلت است، بلکه برای حرکت از یک سیستم بادی بهره می برد. این سیستم از تعدادی تیوب و کیسه حاوی آب اکسیژنه تشکیل شده است.
هنگامی که آب اکسیژنه با یک کاتالیست از جنس پلاتین تماس پیدا می کند، به بخار آب و اکسیژن تجزیه می شود. با افزایش میزان بخار آب، فشار تیوب های موجود در اندام های اختاپوس افزایش یافته و اندام های آن حرکت می کنند. اما نکته هوشمندانه در اینجاست که فرآیند مذکور توسط مدارات الکتریکی کنترل نمی شود، بلکه برای این منظور از یک نوسانگر الکترونیکی آنالوگ استفاده شده است که حرکات روبات را تنظیم می کند.
محققان امیدوارند با استفاده از تجربیات این تحقیقات بتوانند روبات های نرم پیچیده تری را تولید کنند. در عین حال در تلاشند تا بتوانند فعالیت های مختلف از جمله شناکردن، خزیدن و تعامل با محیط اطراف را توسط این روبات شبیه سازی کنند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature منتشر شده است.

۵۴۵۴