شهاب الدین سهروردی در یک نگاه نیما طاهری زنده‌گی و مرگ شیخ آتش افروز شهاب الدین یحیی بن حبش بن امیرک سهروردی، ملقب به الموید بالملکوت، خالق البرایا و قدح الزند- آتش افروز و شگفتی آفرین- و معروف به شیخ مقتول، شیخ شهید و شیخ اشراق در سال‌ 549 هجری در شهر سُهرورد دیده به […]

سنایی غزنوی در یک نگاه نیما طاهری ابوالمجد مجدود بن آدم  سنایی غزنوی در سال 473 هجری قمری در شهر غزنین (در افغانستان امروزی) پا به عرصه‌ی هستی نهاد، و در سال545 هجری قمری در همان جا در گذشت . او‌ در آغاز جوانی،‌ شاعری‌ درباری‌ و مداح‌ مسعود بن‌ ابراهیم‌ غزنوی‌ و بهرام‌ شاه‌ […]

گذری بر تاریخچه سرزمنیهای پهناور خراسان بزرگ ایران خراسان پس از تجزیه در دوره قاجار- امروزه دارای  320  هزار کیلومتر مربع مساحت پهناورترین استان ایران زمین محسوب می شود . به گفته مورخان نژادهای آریایی “که پارثوکا” در این منطقه سکونت داشته اند . در تمامی سلسله های آریایی هخامنشی و پارتی و ساسانی و […]

قیام مردم پارس در زمان امام علی در سال  37  هجری “سهل ابن حنیف” که کارگزار علی بود با شورش ایرانیان از آن شهر بیرون رانده شد . سپس در کرمان و خوزستان شورشهای مشابهی صورت گرفت . به گفته طبری : ایرانیان با خوارج همکاری نمودند و بر ضد لشگریان امام علی کوشیدند . […]

تاراج اموال ایران در بین افراد مدینه : عمر پس از فتوحات گسترده مسلمانان دست به ساخت مکانی به نام بیت المال در مدینه زد تا غنائم جنگی بدست آمده را گرد هم آورد . سپس از مسلمانان مدینه آمارگیری کرد و نامشان را در دفتری به نام ( دیوان عطاء) ثبت کرد . نخست […]

نبرد خونین جلولا – تکریت و خانقین به گفته طبری سپاه اسلام  80  بار به شهر جلولا حمله کرد . زیرا نیروزهای ایرانی به مقابله برخواسته بودند . اما فرمانده ایرانیان شخصی به نام خرزاد خرهرمزد ( پسر عموی رستم ) بود که تا آخرین دم جنگید . به دلیل طولانی شدن جنگ نیروهای اعراب […]

متاسفانه درباره چگونگی مسلمان شدن ايرانيان سخنهای بسياری گفته شده است که همه با هم متناقض هستند . اين تحقيق که به همه ايران دوستان تقديم ميگردد برگرفته از تاريخ نويسان صدر اسلام ( بلاذری – ابن خلدون – ابن حزم – مسعودی – طبری – شویس عدوی – ابن هشام و . . . […]

فردوسی بزرگ : که کس در جهان جاودانه نماند                   به گیتی بما جز فسانه نماند هم آن نام باید که ماند بلند                      چو مرگ افگند سوی ما بر کمند زمانه به مرگ و به کشتن یکی است              وفا با سپهر روان اندکی است