الهام پیرهادی ـ تهیه کننده «پایش» ـ در پاسخ به پرسش صلح خبر درباره میزان تعامل مسوولان با برنامه برای طرح مطالبات مردمی، به این نکته اشاره کرد که در دوران تهیه کنندگی‌اش در این برنامه، بارها شاهد این بوده است که برخی از مسوولان از حضور امتناع می‌کنند و اضافه کرد: در این سال‌ها این اتفاق برای ما بسیار افتاده است. به کرّات از مسوولی دعوت کرده ایم و نیامده است. همین هفته گذشته هم مسوولی را دعوت کردیم که نپذیرفت در برنامه حاضر شود. بعضی از مسوولان علنی به ما می‌گویند که ما در برنامه «پایش» حضور پیدا نمی‌کنیم. بعضی ها هم در لفافه می‌گویند که نمی‌آییم و کمبود وقت را بهانه می‌کنند. حتی گاهی به ما می‌گویند سوالات را از قبل به ما بگویید و ما قبول می‌کنیم سوالات را از قبل به آن‌ها بگوییم اما باز هم تعداد زیادی از مسوولان حاضر نیستند که در برنامه حضور پیدا کرده و جوابگو باشند.

ممیزی ها و خط قرمزهای زیادی داریم

او در پاسخ به پرسش دیگری درباره لزوم پرداختن به مطالبات مردم و در عین حال بیان ساده و شفاف موضوعات اقتصادی در این برنامه از شبکه یک، گفت: شعار «پایش» این است که وقتی برنامه‌ای‌ می سازد، طوری باشد که حتی یک پیرزن در روستا هم متوجه شود چه چیزی گفته می‌شود. از این رو ما تلاش می‌کنیم هر چه که گفته می‌شود آسان و قابل فهم باشد. اما اینکه چقدر در انجام این کار موفق بوده‌ایم را نمی‌دانم؛ زیرا قبلا «پایش» یک برنامه زنده بود و راحت تر می‌شد حرف زد اما الان تولیدی شده و قبل از پخش بازبینی می‌شود؛ ممیزی ها و خط قرمزهای زیادی داریم و حتی خیلی از کلمات که به نظر ما ساده و بدیهی است و گفتنش ایرادی ندارد، از نظر دوستان و همکاران پخش مناسب تشخیص داده نمی شود و مجبور می‌شویم حذف کنیم؛ مثلا اگر بخواهیم بگوییم رتبه ما در فلان موضوع پایین است و چرا در این زمینه کار نمی‌شود و کشورهای دیگر از ما بهتر هستند، این برای ما می‌شود ممیزی پخش؛ وقتی نمی‌توان موضوعات را به این شکل ساده و شفاف به مردم گفت در انتقال دادنش دچار مشکل می‌شویم.

شاید «پایشِ» زنده موفق تر بود

پیرهادی تصریح کرد: این حساسیت ها، کار را برای تهیه کننده و تیم تحقیق سخت می‌کند، زیرا مدام باید فکر کنیم چه بگوییم که پخش جلوی ما را نگیرد و مردم هم متوجه شوند. شاید اگر برنامه زنده بود «پایش» بسیار موفق تر بود اما این رویکردی است که در پیش گرفته شده و فعلا برنامه تولیدی است.

این تهیه کننده در پاسخ به این پرسش که در برنامه «پایش» چقدر به مطالبات اقتصادی مردم پرداخته می‌شود؟ گفت: تمام سعی و تلاش ما پرداختن به مطالبات مردم است. اینجا، هم بحث خط قرمزها مطرح است و شاید در مقاطعی نشود به موضوعاتی پرداخت، اما تلاش ما این است که به موضوعات مردم پرداخته شود چون اعتقاد داریم که «پایش» برنامه مردم است.

پیرهادی درباره چالش‌های پرداختن به پرونده‌های اقتصادی گفت: به هر حال وقتی یک مفسده اقتصادی را پیگیری می‌کنید ممکن است مشکلاتی پیش بیاد. دو ـ سه باری که از برنامه «پایش» شکایت شده است، تیم حقوقی سازمان صداوسیما خوب عمل کردند، پشت سر ما ایستادند و وکلایشان را به دادگاه فرستادند و ما محکوم نشدیم.

هر گاه تحت فشار قرار گرفتیم، مصمم تر شدیم

این تهیه کننده در پاسخ به این پرسش صلح خبر که «تاکنون در برنامه «پایش» تهدیدهایی مبنی بر نپرداختن درباره یک موضوع و یا بالعکس پیشنهادهایی مبنی بر پرداختن به موضوعی خاص در قبال دریافت هدیه را تجربه کرده‌اند؟» گفت: بله؛ پیش آمده که گفته شده این مساله را مطرح نکنید اما این لزوما به این معنی نیست که از سمت مدیران صداوسیما به ما فشاری وارد شده باشد بلکه از بیرون این فشار تحت شکل‌های مختلف بوده است. اما ما بحث را ادامه دادیم. خود من از وقتی تهیه کننده «پایش» هستم تلاشم بر این بوده که حرف مردم گفته شود مگر اینکه موضوع مربوط به حق مردم نبوده باشد. چون گاهی موضوعی را طوری می‌گویند که اول فکر می‌کنید حق به جانب یک فرد است اما وقتی صحت سنجی می کنید می‌بینید که اینطور نیست و به آن قضیه پرداخته نشود بهتر است؛ مثلا اینکه ما در مورد تولیدکننده‌هایی که کارشان به مشکل خورده تلاش می‌کنیم و تیمی به نام ستاد پیگیری رفع موانع تولید داریم. مواردی داشتیم که کارخانه دار از زندان به ما تلفن زده و ما کارش را پیگری می کردیم. ما در ابتدا خیال می‌کردیم حق با این کارخانه دار است و کارهایش را برای آزادی پیگیری می‌کردیم، اما وقتی صحت سنجی کردیم متوجه شدیم ایشان به یکی از پرونده‌های بزرگ فساد در یکی از بانک‌ها متصل است. طبق آن چیزی که وکیلشان و خودشان از زندان به ما می‌گفتند فکر می‌کردیم خیلی مظلوم است و باید از زندان آزاد شود اما بعد از صحت سنجی معلوم شد که نه اینطور نیست. از این رو مسائلی که مطرح می‌شود باید صحت سنجی شود اما در اکثر مواقع و بالای ۹۰ درصد از موارد حق با مردم بوده است. خیلی کم پیش آمده که حق با مردم نبوده باشد؛ اتفاقا هرگاه به خاطر کمک به کسی تحت فشار قرار گرفته باشیم، مصمم شدیم که حتما در مورد آن موضوع صحبت کنیم و آن فیلم را پخش کنیم. چون به عنوان یک انسان و نه به عنوان یک تهیه‌کننده فکر می‌کنم هر آدمی وجدانی دارد که اسمش وجدان کاری است و در هر شغلی فرق می‌کند؛ مثلا اگر شما یک آبدارچی هستید، وجدان کاری به شما حکم می‌کند که به بهترین شکل ممکن یک چای را ببرید برای کسانی که در اداره‌شان کار می‌کنید. من هم وجدان کاری دارم و مانع از این می‌شود که به خاطر تحت فشار بودن، کاری را قبول نکنم یا بالعکس پیشنهاد برخی برای پرداختن به موضوعی خاص در قبال هدیه را هم نپذیرفتیم. اگر قضیه‌ای حقش بوده که پیگری شود ما پیگیری کردیم و تهدیدها و هدیه ها در انتخاب موضوعات تاثیری نداشته است.

او افزود: افراد زیادی بودند که می خواستند بیایند جلوی دوربین قرار بگیرند و واسطه می‌فرستادند اما ما هیچوقت کسی را به این شکل دعوت نکردیم. هر کسی که دعوت شدهاست  بر اساس نظر تیم سردبیری و مشورت با مدیر گروه برنامه آقای دکتر سیاح بوه است. حداقل در دورانی که من تهیه کننده بودم این اتفاق نیفتاده است.

رسالت برنامه تلویزیونی فقط پر کردن آنتن نیست

پیرهادی درباره تاثیرات مثبت برنامه «پایش» اظهار کرد: یک برنامه تلویزیونی رسالتش فقط این نیست که آنتن صداوسیما را پر کند. باید تاثیرگذار باشد، این اثر می‌تواند یک اثر ملموس در زندگی آدم‌ها باشد یا بعدها وقتی اسمی از برنامه آورده می‌شود، در خاطره مردم یادی از برنامه باشد. خوشحالم از اینکه در این مدت توانستم کارهایی را انجام دهم ولو اینکه تاثیرش به اندازه یک اپسیلون بوده باشد. خوشحالم که توانستیم در زمینه تولید و چیزهای دیگر تاثیرگذار باشیم. خوشحالم که وقتی گزارشی را از تولیدکننده‌ای که گریه می‌کرد پخش کردیم دستور داده شد که کارش پیگیری شود. خوشحالم که توانستیم پرونده تولیدکننده‌ای را که در زندان بود و پرونده‌اش بلاتکلیف بود و به آن رسیدگی نمی‌شد، به جریان بندازیم. اگر از تاثیرات «پایش» در این دو سال بخواهم بگویم موارد خیلی خوبی را می‌توانم اشاره کنم ما در جایی حتی توانستیم بر تصمیم مجلس هم تاثیر بگذاریم.

تهیه کننده «پایش» درباره پخش آخرین قسمت این فصل از برنامه عنوان کرد: طبق برنامه‌ ریزی ما آخرین برنامه «پایش» می‌بایست در ۲۴ اسفند ۹۹ پخش شود؛ تصمیم داشتیم برای ۲۴ اسفند یک ویژه برنامه در نظر بگیریم و از همین تاثیرات خوب برنامه بگوییم و مطالب خوبی مد نظرمان بود؛ البته دیروز متوجه شدم که کنداکتور شبکه یک جا ندارد و برنامه‌های دیگری دارد. اگر گروه اقتصاد موفق شد از شبکه، آنتن بگیرد این ویژه برنامه پخش می‌شود.

او با اشاره به شرایط سخت اقتصادی در سال‌های اخیر گفت: آینده را نمی‌توان پیش بینی کرد اما آنچه که مسلم است این است که سال ‌های گذشته به خصوص سالی که گذشت فشار اقتصادی خیلی زیاد بود و وقتی فشار اقتصادی زیاد است حال مردم خوب نیست. حضرت علی(ع) حدیثی دارند بدین مضمون که وقتی از یک در فقر وارد می‌شود از در دیگر ایمان خارج می‌شود. وقتی جیب مردم خالی باشد هزار اتفاق دیگر می‌افتد. امیدوارم سال آینده وضعیت اقتصادی بهتر شود.  لبخند را بر لب مردم بیشتر بتوانیم ببینیم البته خود ما هم از مردم هستیم و باید بگوییم لبخند را بر لبان خودمان ببینیم. به عنوان تهیه‌کننده‌ای که سال‌های سال در گروه اقتصاد کار کرده است این موضوع را بیشتر احساس می‌کنم زیرا به شکل ملموس تری با مردم در ارتباط هستم.

تولیدی شدن برنامه امکان طرح برخی موضوعات را از ما گرفت

پیرهادی در پایان گفت وگو با صلح خبر اظهار کرد: آرزوی گشایش اقتصادی البته نه به شیوه آقای روحانی را برای مردم دارم. امیدوارم خدا هم به من این لطف را بکند که باز هم این توان را داشته باشم که اگر باز هم در لیست تهیه‌کننده‌های رسمی که کار دارند و در خانه نیستند قرار بگیرم بتوانم به مردم کمک کنم و باز هم مسوولیت اجتماعی خودم را در قالب یک تهیه‌کننده ایفا کنم. نمی‌دانم مردم به من و به تیم «پایش» نمره چند می‌دهند اما امیدوارم نمره قبولی را گرفته باشیم؛ البته بخش زیادی تقصیر ما نیست و ما خیلی موضوعات دیگری دوست داشتیم مطرح کنیم ولی متاسفانه تولیدی شدن برنامه این امکان را از ما گرفت. چه کنیم که دستمان کوتاه بود و زبانمان قاصر.

انتهای پیام