مصطفی فرج‌آبادی‌یزدی (نقاش) که نمایشگاه‌های انفرادی مختلفی را در مشهد و شاهرود برگزار کرده این بار تصمیم به برگزاری نمایشگاهی در گالری «اُ» تهران گرفته است.
در ادامه گزارش صلح خبر از نمایشگاه این هنرور را می‌خوانید. کلیه اظهارات این گزارش مورد تأیید هنرور است.
در بدو ورود به نمایشگاه «کوه، کوه است»، فضای سرد و تاریک آن ما را جذب می‌کند. فضایی که رنگی سیاه و سفید آن را در برگرفته است. در آثار نصب شده روی دیوار تنها کوه می‌بینیم؛ کوه‌هایی که گاه کاملاً سیاه و گاه رگه‌هایی از رنگ سفید بر آنها نقش بسته است. گویی هنرور آثارش را با رنگ سیاه و سفید کامل دیده و نیازی به استفاده از رنگ دیگری نداشته است.
اما چرا فقط کوه؟!
فرج‌آبادی‌یزدی می‌گوید که قصد داشته با خلق این مجموعه تجربه‌ای در کشیدن کوه به عنوان یکی از عناصر طبیعت داشته باشد و خود را در فضای خلق چنین آثاری قرار دهد. درواقع اینگونه احساسات درونی‌اش را با یک سری حرکات آزاد آن هم تنها با کشیدن کوه به تصویر بکشد.
با دیدن آثار در جستجوی المان‌هایی هستیم که همیشه با آنها یک کوهستان را به یاد می‌آوریم ولی نشانه‌ای دریافت نمی‌کنیم. تمام هر تابلو کوه است. کوه‌هایی که با اقتدار و به تنهایی ایستاده و عظمت خود را به رخ می‌کشند. گویی که به تنهایی و تیره بودن خود می‌بالند. با این حال زمانی که به آثار نگاه می‌کنیم تنهایی کوه‌ها و رنگ تیره و تارشان انسان را به فکر فرو می‌برد، گویی که تنهایی یک کوه برای ما اهمیت داشته باشد یا شاید هم ما را به یاد تنهایی خود بیندازد.
در برخی تابلوها سایه کوه‌ها کمی از تیرگی به سمت سفیدی رفته است. اینجا نشان دیگری از طبیعت بجز «کوه»، یعنی برف هم به چشم می‌خورد. ولی خب باز هم تنها یک کوه را می‌بینیم.
یکی دیگر از نکات این مجموعه دوری و نزدیکی کوهاست که این احساس را به بیننده می‌دهد که مقابل یک منظره واقعی ایستاده و یک کوه حقیقی را تماشا می‌کند. شاید این امر ناشی از حس موجود در کار است که هنرور سعی کرده آن را با کشیدن یک کوه به تصویر بکشد و اینگونه مخاطب خود را درگیر کند!
در مجموعه نقاشی «کوه، کوه است» انواع مختلف کوه را به رنگ سیاه و سفید می‌بینیم. کوه‌هایی که انسان را به عمق تنهایی خود فرو می‌برد و شاید نمونه‌ای از انسان تنهای مدرن امروزی باشد.
در ادامه بازدید از آثار، نماهای دیگری را می‌بینیم. طراحی‌هایی که بُعد اولیه آثار را به ما نشان می‌دهد. بخش‌هایی که رفته رفته به کارهای بزرگ‌تر و کامل‌تر تبدیل شده‌اند. کل آثار، یک مجموعه مکمل است که هر بار حسی متفاوت را به ما القا می‌کند؛ حسی که گاهی تیره و گاهی روشن است.
نمایشگاه «کوه، کوه است» تا چهارم اردیبهشت در گالری «اُ» به نشانی خیابان سنایی، خیابان خدری، پلاک ۱۸ برپا خواهد بود.
