به گزارش صلح خبر، براساس خبر رسیده، علی مسعودی‌نیا – شاعر، روزنامه‌نگار، منتقد و عضو شورای سردبیری وزن دنیا – در این مراسم که در خانه وارطان برگزار شد، درباره اوضاع امروز شعر ایران و رسالت مجله گفت: وزن دنیا به دنبال این است تا آن حیثیتی را که شایسته شعر ایران است احیا کند. ما به دنبال آن هستیم که شأن شاعری را به عنوان یک حرفه و یک هنر دوباره ابتدا به خود شاعران و سپس به مردم و مخاطبان یادآوری کنیم. باید مردم را مجاب کنیم که ارزش دیده‌شدن و خواندن داریم و از فاصله‌مان با مخاطب بکاهیم. شعر ایران به اندازه‌ی کافی دشمن بیرونی دارد و استراتژی بدی خواهد بود اگر خودمان هم بخواهیم همدیگر را دوست نداشته باشیم.

او در ادامه درباره همدلی و همکاری شاعران ایران با وزن دنیا، افزود: تمنا می‌کنم که ما را دوست داشته باشید، همراهمان باشید و کمک‌مان کنید. به شخصه قول می‌دهم که هیچ منفعت شخصی یا گروهی در پس این مجله نباشد و تمام تلاشش در خدمت شعر ایران باشد. این را تضمین می‌کنم و اگر روزی بدانم که از این مسیر خارج شده‌ایم به نوبه خودم کنار خواهم کشید. دعوت می‌کنم همه شاعران را به آشتی، یاری رسانی، دوست داشتن یکدیگر و احترام گذاشتن به شعر همدیگر، هر قدر که دور از سلیقه یکدیگر باشیم. این گسیخت را کنار بزنیم تا شاید بشود کارهای بزرگی کرد و اگر نشد هم دست‌کم بتوانیم بگوییم که تلاشمان را کردیم.

سپس پوریا سوری – شاعر، روزنامه‌نگار، صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول و عضو شورای سردبیری وزن دنیا- درباره شکل‌گیری مجله گفت: ایده اولیه مجله وزن دنیا به ده سال پیش برمی‌گردد که من در روزنامه فرهیختگان صفحه‌ای به نام چاپ اول را منتشر می‌کردم که ستونی داشت به نام وزن دنیا. در آن صفحه هفتگی از تمامی جریان‌های ادبی و تمام کسانی که به صورت حرفه‌ای به شعر می‌پرداختند اشعاری چاپ می‌شد. از شعر سپید و شعر تصویری گرفته تا ترانه و اشعار کلاسیک.

بازخورد مثبت آن یک صفحه مرا مجاب کرد که این صفحه می‌تواند گسترش یابد و به تعداد صفحات یک مجله رسانده شود و با عنوان یک نشریه تخصصی منتشر شود.

سوری در ادامه درباره دموکراسی حاکم بر شعرهای انتخابی در این مجله اظهار کرد: طی دهه‌های اخیر دعوای میان طرفداران شعر آزاد و سپید با شعر کلاسیک به جایی رسید که همنشینی تمامی نگرش‌ها بسیار سخت بود، اما در نهایت بعد از ده سال از ایده اولیه با تشکیل تحریریه وزن دنیا توانستیم به چاپ شماره اول یک رسانه مستقل شعر برسیم و با استقبال خوبی هم میان دوستداران شعر مواجه شویم.

صاحب‌امتیاز و مدیرمسئول وزن دنیا درباره گرانی کاغذ در یک ساله گذشته، گفت: در دی ماه ۹۷ که مجوز نشریه به دستمان رسید برآورد قیمت فقط چاپ و کاغذ مجله با کیفیت و تعداد صفحات کنونی چیزی حدود ۹میلیون تومان بود و در اردیبهشت ماه و قبل از نمایشگاه کتاب این رقم به ۱۹ میلیون تومان رسید. و طرفه آن‌که دوهفته بعد از نمایشگاه کتاب، باز نبود کاغذ و گرانی قیمت تشدید شد و ما نهایتاً این مجله را با هزینه‌ای نزدیک ۳۰ میلیون تومان چاپ کردیم. در این میان با تمام مشکلات استقبال دلگرم‌کننده دوستداران شعر و اهالی فرهنگ از وزن دنیا ما را امیدوار کرده که بتوانیم هزینه‌های مجله را بدون توقع سوددهی تأمین کنیم و این امر ما را به ادامه راه امیدوار کرده است.

در ادامه مراسم کلیپی از شعرخوانی تعدادی از شاعران مطرح ایران پخش شد. این ویدئو مجموعه‌ای از شعرخوانی هوشنگ ابتهاج، فروغ فرخزاد، سیمین بهبهانی، رضا براهنی، یدالله رویایی، شمس لنگرودی و… بود.

انتشار وزن‌دنیا، از سوی گردانندگانش یک انتحار فرهنگی است

جواد مجابی – شاعر پیشکسوت- نیز درباره انتشار نخستین شماره مجله وزن دنیا گفت: دو خصیصه اصلی این نشریه را تحسین می‌کنم؛ اولی دموکراتیک بودن آن است که از تمام ایران به تساوی و با آزادمنشی چهره‌هایی را به ما معرفی می‌کند و شعرشان را به ما می‌شناساند و دیگر این‌که مشخصاً روی شعر ایران تاکید دارد که روزهای دشواری را از سر می‌گذراند.

شاعر مجموعه‌های «در این اتاق‌ها»، «وطن روی کاغذ» و «سر بر خط عاشقی» ادامه داد: تولید کتاب و مجله در این شرایط دشوار و اسف‌بار به تعبیری معجزه است. معجزه را اغلب به تعبیر مثبتش می‌آورند، اما معجزه در اصل تعبیری منفی دارد. وقتی به اوج ناتوانی می‌رسیم و به ستوه می‌آییم، به معجزه پناه می‌بریم.

این روزنامه‌نگار قدیمی با بیان اهمیت صفحات فرهنگی روزنامه‌ها و نشریات در اشاعه فکر و هنر نو در تاریخ معاصر خاطر نشان کرد: اما دوست ندارم برای ستایش از کار جوانان شاعر و نویسنده‌ای که وزن دنیا را به ما هدیه کرده‌اند، کلمه معجزه را به زبان بیاورم که در این وضعیت مغشوش و ناپایدار کلمه “انتحار فرهنگی” مناسب‌تر است و از شرایط فرهنگی چیزی نمی‌گویم که خود در میانه دوزخیم اما هیچ دوزخی امید را کاملاً نمی‌سوزاند. ما به ته مانده امید عصر خود چنگ می‌زنیم و از قعر ناامیدی، امیدی تازه می‌آفرینیم. نه از خوش‌خیالی و زودباوری، بلکه از اندوهی سرشار که از آگاهی جانکاه می‌زاید، تا همدلی با دیگران در ما فرو ننشیند، با دلی خونین و لبی خندان جوانه‌ای می‌شویم تُرد و سبز بر تنه ستبر ادبیات گردنکش ایران.

اهالیِ ادبیات، زبان مردم را می‌دانند

در ادامه مراسم حافظ موسوی -شاعر- درباره اهمیت مطبوعات ادبی در ایران و فقدان‌شان در این روزها اظهار کرد: خلاء مطبوعات حرفه‌ای در زمینه ادبیات، در ایران کاملاً احساس می‌شود و به‌ویژه در هفت-هشت سال اخیر این مسئله، بیش از پیش بر ما آشکار شده است، اگر به تاریخ صد ساله فرهنگ خودمان از مشروطه به این‌سو بنگریم، می‌بینیم هر گاه مطبوعات حرفه‌ای در زمینه ادبیات وجود داشتند، به اعتلای ادبیات و فرهنگ ما کمک کرده‌اند.

شاعر مجموعه‌های «سطرهای پنهانی» و «شعرهای جمهوری» افزود: روح مدرنیسم، آزادی‌خواهی و تجدد بیش از آنکه از رسانه‌های دیگر به جامعه ما منتقل شده باشد، از طریق نشریات فرهنگی به جامعه منتقل شده است. زیرا همواره اهل فرهنگ و ادبیات، با مردم آشناتر بودند و زبان‌شان را بهتر می‌دانستند، بنابراین می‌توانستند راحت‌تر مفاهیم را منتقل کنند. اما متأسفانه در سال‌های اخیر در روندی آگاهانه ریشه نشریات ادبی را قطع کرده‌اند و این از نظر من اصلاً تصادفی نبوده است.

موسوی درباره ساختار مجله وزن دنیا هم گفت: کاری که دست‌اندرکاران وزن دنیا به ثمر رسانده‌اند را اگر ما می‌خواستیم انجام بدهیم، مطمئناً با نتیجه خوبی روبه‌رو نمی‌شدیم، به این دلیل که حتماً ما می‌خواستیم با روش‌های قدیمی مطبوعات دست به چنین کاری بزنیم و چندان به مذاق مخاطب امروز خوش نمی‌آمد. اما خیلی خوشحالم که وزن دنیا را کسانی با فکر و ایده نو و یاری گرفتن از رسانه‌های مدرن پیش می‌برند.

موسوی در ادامه‌ی سخنانش درباره‌ی مجله و انتشار آثار کلاسیک در آن، افزود: در ابتدا وقتی پوریا سوری در خصوص انتشار آثار کلاسیک در مجله با من صحبت کرد، دافعه داشتم. ولی اعتراف می‌کنم شماره اول وزن دنیا، شماره خیلی خوبی بود. به نظر من این روش که به تمام شهرستان‌ها سر می‌زنند و شکل کاری که انجام می‌دهند، بسیار عالی است. اما دوستان من در مجله، باید حواس‌شان باشد که راه ناهموار است، جامعه‌ای که خموده شده و امیدهایش را از دست داده و نومیدی در آن موج می‌زند را نمی‌شود به عنوان بستری برای ادبیات درخشان در نظر گرفت.

این شاعر همچنین گفت: من امیدوارم تحولات اجتماعی هم به یاری این نشریه بیاید و ما شاهد بالندگی‌اش باشیم. با این‌همه من کماکان معتقدم جای یک نشریه تخصصی در حوزه نقد ادبی در ایران خالی است و با توجه به کارنامه‌ی کاری و نتیجه‌ی زحمات تحریریه مجله وزن دنیا از این گروه توقع انتشار یک نشریه تخصصی در این حوزه را هم داریم.

در این مراسم فریاد شیری، مریم جعفری آذرمانی، علی ثباتی، آیدا عمیدی و شاهین شیرزادی از نسل‌ها و جریان‌های مختلف در این مراسم شعرخوانی کردند.

همچنین در این مراسم چهره‌های ادبی و روزنامه‌نگارانی چون جواد مجابی، سیدعلی صالحی، حافظ موسوی، عنایت سمیعی، علی حکمت، شهاب مقربین، سروش صحت، رضا بهبودی، اردشیر رستمی، پگاه آهنگرانی، بهزاد زرین‌پور، بکتاش آبتین، بزرگمهر حسین‌پور، سروش قهرمانلو، محمود معتقدی، گروس عبدالملکیان، عبدالعلی عظیمی، سارا محمدی اردهالی، مریم جعفری آذرمانی، فریاد شیری، ناستین مجابی، مریم حسین‌زاده، علیرضا رئیس‌دانا، بابک چمن‌آرا، رزا جمالی، سینا دادخواه، بهاره رضایی، شوکا حسینی، آیدا عمیدی، روزبه سوهانی، محمد تقوی، آذردخت بهرامی، وحید پاک طینت، سجاد گودرزی، علی ثباتی، رسول رخشا، بهاره فریس‌آبادی، کبوتر ارشدی، شهرام شهیدی، شهریار خسروی، سمیرا یحیایی، شاهین شیرزادی، مرتضی بخشایش، حسین غیاثی، بنفشه فریس‌آبادی، مرتضی پورحاجی، مریم فتحی، نوید پورمحمدرضا، کاوه کیائیان، مسعود باستانی، مجید توکلی، حمید ابک، مریم شبانی، کاظم رهبر، آرش تنهایی، حسن علیشیری، مجید کوچکی، هوشنگ فراهانی، علی اسدالهی، یاشار سلطانی، محمد طلوعی، سینا بهمنش، پژمان موسوی، میثم غفوریان، محسن خیمه‌دوز، فیروزه مظفری، پیمان سلیمانی و… حضور داشتند.

علاقه‌مندان به شعر می‌تواند می‌توانند به نشانی مجله www.vaznedonya.ir مراجعه کنند و وزن دنیا را با آدرس @vaznedonya در شبکه‌های اجتماعی دنبال کنند.

پوریا سوری – صاحب امتیاز و مدیرمسئول این ماهنامه تخصصی- است و شورای سردبیری مجله را علی مسعودی‌نیا، سیدفرزام حسینی و پوریا سوری تشکیل می‌دهند و رئوف عاشوری دبیری تحریریه را برعهده دارد.

«وزن دنیا» در ۲۰۸ صفحه و با قیمت ۳۰ هزار تومان در کتابفروشی‌ها و کیوسک‌های مطبوعاتی منتخب در سراسر ایران در دسترس علاقه‌مندان است.

انتهای پیام