به گزارش ایسنا،این دو قارچ دو اینچی(پنج سانتیمتری) بسیار شبیه گونه‌های امروزی است که در برزیل و براساس جغرافیای دیرین سپس در ابرقاره گندوانا یافت شده است.

این سرزمین عظیم بعدها به چند بخش از جمله آمریکای جنوبی، آفریقا، قطب شمال، هند و استرالیا تقسیم شده است.

به گفته سم هدز، دیرینه‌شناس از دانشگاه ایلی‌نوی اوربانا شامپاین و دستیار نویسنده این مطالعه که در مجله پلاس وان منتشر شده است، دانشمندان با مطالعه این فسیل زیر میکروسکوپ الکترونی دریافتند که این قارچ باستانی علاوه بر هاگ در زیر کلاهک خود آبشش دارد که این موضوع به تشخیص گونه این قارچ کمک می‌کند.

دانشمندان این گونه را بخاطر مکانی که در آن یافت شده “Gondwanagaricites magnificus ” نامیده‌اند.

این قارچ پس از این به دلیل یک سیل در مسیر رودخانه قرار گرفته به سوی یک تالاب هدایت شده و در آن رسوب گرفته و به فسیل تبدیل شده است. این همان سناریویی است که برای فسیل‌های حشرات و گیاهانی که در همان منطقه کشف شده بیان می‌گردد.

به گفته هدز، آب این تالاب باید دارای نمک و مقادیر کمی اکسیژن باشد، چرا که در این صورت به نگهداری از قارچ کمک می‌شود.

وی در ادامه ‌افزود: حقیقت ماندگاری این قارچ تاکنون بسیار خیره‌کننده است. اغلب قارچ‌ها رشد می‌کنند و پس از چند روز از بین خواهند رفت.

او گفت: قارچ‌ها به دلیل ساختار نرم و شکننده‌شان به سرعت می‌پوسند که این موضوع شانس فسیل شدن آن‌ها را به شدت کاهش می‌دهد.

۵۴۵۴