دکتر روحانی در این مراسم گفت:وقتی امروز کتاب‌های درسی را باز می کنیم غیر از عوض شدن جلد، فونت، عکس وتغییر بعضی عبارت‌ها نسبت به زمانی که ما درس می خواندیم تغییر چندانی نکرده است. در حالی که ما باید دانش آموزان را حداقل برای 12 سال آینده تربیت کنیم، کتابهای درسی ما دانش آموز را برای دیروز تربیت می کند نه برای فردا و حتی امروز. نحوه تدریس و اداره کلاس ما با همه تلاش معلمان نیاز به تحول جدید دارد.

واقعیت این است که بعد از سالهای مدرسه که قرار است بهترین زمان برای فراگیری علم و دانش باشد معمولا بسیاری از دانش‌آموزان دیگری چیزی از همه درس‌هایی که خوانده‌اند یادشان نمی‌آید. بر خلاف شعارها و سرودهای ساخته شده با این وضعیت یادگیری علم و دانش کمتر کودک و نوجوان و یا بزرگسال فارغ‌التحصیل از مدرسه‌ای را می‌توانید پیدا کنید که دلش برای این روز چندان هم تنگ‌شده باشد و یا چشم به انتظار آن نشسته باشد. یک مثال ساده این مسئله را در نظر بگیرید.

دانش آموزان از سال اول راهنمایی نظام قدیم یا کلاس هفتم در میان درس‌های خود درس عربی را نیز مطالعه می‌کنند. چیزی حدود 7 سال پیاپی دانش آموزان ما عربی می‌آموزند. از بچه‌هایی که چند ماهی از کنکور آن‌ها گذشته بخواهید یک جمله کامل به عربی بگویند. نتیجه را بررسی کنید. آیا هفت سال زمان برای آموختن مقدمات درک یا گفتن دست‌وپاشکسته یک جمله به زبانی دیگر آن‌هم زبان عربی که تا این حد با فارسی اشتراک و سابقه مشترک دارد مدت کمی است؟ همین آزمایش را درباره بقیه درس‌ها هم امتحان کنید. این تصویری ابتدایی از ناکارآمدی را نشان می‌دهد.

در حالی که سالهای مدرسه که ذهن بچه‌ها از بسیاری از مسائل آزاد است می‌تواند با محتوای درسی مناسب و شیوه آموزش جدید بهترین  زمان فرا گرفتن علم و دانش باشد. خیلی‌ها با محتوای بد و شیوه آموزشی نادرست برای همیشه از درس یا شاخه‌ای از علم متنفر شده‌اند و بالعکسبا شیوه‌ و محتوایی درست سالها پس از مدرسه هم عاشق علومی مانند شیمی و ریاضی یا ادبیات و شعر هستند.

باید علاقه خاموش شده این نسل را به خواندن کتاب و متن و محتوای  دقیق و مستند تشویق کرد. مهم نیست که کتاب کاغذی باشد یا آن را روی ابزارهای دیجیتالی مانند تبلت بخوانند. مهم این است که لذت خواندن را و لذت یافتن را و لذت آموختن را که از این کودکان دریغ شده و در وجود آن‌ها خاموش شده است بار دیگر در آنها زنده کرد.