به گزارش صلح خبر، پاویون ایران با نام «بودن و سرودن» در نزدیکی میدان سن مارکو ونیز آغاز به کار کرده است و رضا لواسانی با اثر زندگی، سمیرا علیخانزاده با اثر شبح صلب خاطره و علی میرعظیمی با اثر شاهد آواز از ایران در پنجاه و هشتمین دوسالانه هنر ونیز حضور دارند.
مجله آلمانی «دویچه وله» در وصف پاویون ایران در پنجاه و هشتمین دوره دوسالانه بینال ونیز نوشت: «آثار نمایشی ایران در دوسالانه بینال ونیز نماد سرزندگی این کشور است»
این مجله در بخشی از گزارش خود درخصوص غرفه ایران در دوسالانه بینال نوشت: «با وارد شدن به غرفه «از بودن و سرودن» با آثار هنری درآمیخته با اشعار شاعر معاصر ایرانی «محمدرضا شفیعی کدکنی» مواجه می‌شوید.
میز بزرگ غذاخوری که شامل گل‌های کاغذی، گلدان و ظروف مختلف است، بخش دیگری از پاویون امسال ایران محسوب می‌شود که خالق آن «رضا لواسانی» است. لوستر عظیمی که در کنار این میز غذاخوری نصب شده با استفاده از «پاپیه ماشه» ساخته شده است. این اتاق که با استفاده از تابلوهای نقاشی و مجسمه تزئین شده است، نمادی از مهمان‌نوازی ایرانیان محسوب می‌شود.»
مجله آنلاین ایرلندی «آیریش سان» نیز از پاویون ایران به عنوان جذاب‌ترین پاویون این دوره از دوسالانه هنری بینال یاد کرده است.
مجله هنری «اسپو آرت» نیز، پاویون ایران را در کنار پاویون کشورهای شیلی، روسیه، آلبانی، غنا، عراق، فیلیپین، آذربایجان، عربستان سعودی و اتریش به عنوان پاویون عالی ملی معرفی کرد.
همچنین نشریه آرت نیوز پیپر فرانسوی نیز پاویون ایران را یکی از پاویون‌های منتخب ملی عنوان کرده است.
پیش‌تر سایت رسمی دوسالانه هنری ونیز در توصیف پاویون ایران نوشته بود: «خرد جمعی ستاره ها ایران طی قرن‌ها له و یا علیه مفاهیم عرفانی و فلسفی در کنار حس زیبایی‌شناختی گسترش یافته است. مفهوم «ناکجاآباد» یکی از پارادایم‌های اصلی به‌ویژه در هنرهای تجسمی ایران است. نقاش ایرانی همواره به ارائه تصاویر اصل از طریق ادراک مادی‌گرایی اعتقاد دارد. این میراث جمعی در آثار ستاره ها معاصر از طریق نظریه‌ها و پارادایم‌های بدیع قابل خواندن است. این پدیده هنگامی که با رویکردهای غربی و روند هنری در دوران پس از اینترنت ادغام می‌شود جالب‌تر می‌شود.»
پنجاه وهشتمین دوسالانه هنر ونیز از تاریخ ۱۱ می تا ۲۴ نوامبر (۲۱ اردیبهشت تا سوم آذر) در ونیز ایتالیا برگزار می‌شود و امسال ۹۰ کشور از سراسر جهان در آن شرکت کرده‌اند.
انتهای پیام
